inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.765):

Verlaten dorpje in de Franse Cantal

ze zijn nog maar
met enkele bewoners
in 't vervallen dorpje
op de heuvel

vergeten en in
de tijd verloren

primitieve boerderijtjes
waarin comfort ontbreekt

's winters vochtig en tochtig
lekkende daken en muren
veel verrot hout

't ruisen van de wind
door toppen van kale
dikke beukenbomen

het dorpje is reeds
dood en koud

enkele stokoude dames
en heren zijn in
het dorpje achtergebleven

volledig op zichzelf aangewezen
triest en alleen

terwijl ze toch
de dood niet vrezen


Zie ook: http://blog.seniorennet.nl/leonardo_1

Schrijver: Leonardo, 6 februari 2016


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.6 met 8 stemmen aantal keer bekeken 756

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Inte Feelders, 9 jaar geleden
Onmiskenbaar mooi gedicht, Leo !
Alexander Peters, 9 jaar geleden
Prachtig. Ik was even in het dorpje. Dank je hiervoor. Ik had het niet willen missen.
geeraardt, 9 jaar geleden
trieste beelden met een bijzonder einde
Marije Geerts, 9 jaar geleden
Mooi beeld :) ik was er even

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)