Alle inzendingen over Linda de Mol

op een regenachtige nacht onder de kale bomen in het bos op de achtergrond een verlaten landhuis met een ijskoude blauwe lucht zit ik in de geur van koude sneeuw zit ik als een wezel in een boom in de regen in de nacht…

in het bos tussen de dennen staat een huisje heel alleen in het bos tussen de dennen waait een sterke wind in het bos tussen de dennen ziet het bruin van de blaadjes in het bos tussen de dennen zoekt een konijn zijn holletje om zijn winterslaap te doen in het bos tussen de dennen is het HERFST…

de vogeltjes fluiten de licht blauwe lucht bevat kleine witte wolkjes geen huis te zien ik lig in een bloemenveld tussen de lichtgele bloemen met vanille geur het is lente…

de zon kleurde oranje bij het zien van zand en zee het warme strand waarop ik loop met de zon in mijn gezicht loop ik van de boulevard af de zee in naast mij vliegt een vlinder die verdwijnt onder een golf met de geur van zand en zee onder mijn neus zwem ik die mooie oranje zon tegemoet…

kijkend in de verte, is deze horizon dezelfde? de wind die ik voel, is deze wind dezelfde? Laat me dan meegevoerd worden om het zeker te weten om onze horizon dezelfde te laten zijn…

Gevangen genomen in de duisternis omringd door angst en pijn geen trap om te beklimmen om terug te keren naar de realiteit vragen die bulderen in mijn lege hoofd als een storm in de donkere nacht geen lichtpunt zie ik op mijn weg de weg waarop terugkeren niet mogelijk is de kracht en energie verlaten mijn lichaam geven mijn geest geen nieuwe…

Het leven is een leugen, een wereld van toneel als een kleed wikkelt het zich om me heen verstrikt en bang zit ik gevangen gevangen op de wereld gevangen in mijn lichaam ik ben zo moe in mijn hoofd en in mijn lichaam ik wil praten, maar ben bang steeds dieper zak ik weg de bodem van de put is in zicht ik zit vast en kom er niet meer uit…

bevroren door de tijd verloren door onzekerheid de nacht maakt dat haar ogen sluiten de vorst vormt bloemen op de ruiten zomers en toch winters koud vrolijk lachend en toch eenzaam een man die in alle stilte rouwt verraden door die ene traan…

Een poepje laten is wat ik wil stiekem, reukloos en heel stil Als een dame, netjes en beleefd zonder dat iemand het door heeft Maar het werd een grote bout stinkend, meurend, echt heel fout Van dame was geen sprake meer Ik was opeens een echte heer...…

vervreemd je van geen ander, zie jezelf als tegenstander…

Wat voelt dat fijn met je hart kiezen voor hetgeen echt bij je past Vertrouwen in overvloed als stromend rivierwater met de stroom mee De zon schijnt tintelende warmte omsluit je hart Kon het altijd maar zo zijn…

jij bent mijn kind Iets wat ons aan elkaar verbindt Ik had nooit gedacht dat het zo zou zijn oh schatje wat is het leven met jou fijn. ik wil je nu iets beloven Ik zal altijd in jou geloven. Je kan altijd bij mij terecht. Weet dat ik voor je vecht…

Het is een vroege morgen ergens in mei. De vogels worden wakker en maken mij blij. Wat kan zoiets kleins toch vreugde brengen. Je moet kunnen genieten van elke nieuwe dag. Ook als het tegen zit komt steeds weer die lach. Een jong vogeltje een lammetje in de wei wat is het toch heerlijk wakker worden in mei.…

Daar zit je dan uren achter elkaar naar buiten te staren. Waar wij vroeger zo graag samen waren. Waarom heeft niemand me ooit verteld wat het inhoudt als je door ouderdom word geveld. We zijn samen oud geworden jij een beetje sneller dan ik. Maar wil dit nu ook zeggen dat we ons er zomaar bij neer moeten leggen. Je hebt geen puf meer en…

Je armen om me heen Ik denk laat me los Maar voel me tegelijkertijd zo verloren Ik kan niks meer We zitten daar maar Geen idee van tijd Wat we wel weten is.. Dat we elkaar nooit meer loslaten Voor eeuwig bij elkaar We hebben misschien twee harten Maar ze kloppen als één!…

Wie ben je als je alleen bent? Ben je dan nog steeds die stoere macho of die zelfverzekerde meid? Hoe ben je als niemand kijkt? Een moment kwetsbaar, een moment uit de tijd? Zou ik het mogen zien, misschien? Of maakt dat je onzeker? Is het niet wat het lijkt? Misschien zijn we van binnen eigenlijk allemaal wel hetzelfde Maar willen we dat wel…

Ik vind je fascinerend, je weet het zelf niet. Dat wil ik graag zo houden nu ik er nog van geniet.…

Vrij als een vogel, Gebonden tot de ochtend. Liefde tot het toegeven Samen gebonden, samen vrij Niet willen houden, Niet willen geven. Samen gebonden, samen vrij Tot het betere, Elkaars beste. Samen gebonden, samen vrij…

Onverdraagzaam is de stilte Onverwoordbaar is het gemis Er is mij zo een kilte Een gevoel dat onbeschrijfbaar is De tranen blijven komen Ik moet mezelf herhalen Dat jij niet terug zal komen Dat ik je niet terug kan halen Ik heb maar één wens Ik blijf maar dromen Dat de unieke mens Die jij was, terug zou komen Jij en jij alleen hebt…

Hij heeft me belogen Met woorden bedrogen Het was maar voor even Hij wil in vrijheid leven Wij worden nooit een stel Het was voor hem maar een spel Ik had het moeten voelen Ik had andere doelen Ik zag hem wel graag Maar zijn woorden 'ik zie je graag' Waren oh zo vals en onoprecht En ik meende het wel echt Hij kan weer op jacht…

Begrijp me als ik iets nieuws wil Maar dit me doodsbang maakt. Begrijp me als ik boos op je word Maar heel verdrietig ben als je weggaat. Begrijp me als ik ja zeg Maar eigenlijk denk: hoe moet ik dit nu weer doen? Begrijp me als ik stilletjes ben Maar eigenlijk wil schreeuwen, help me nou! Begrijp me als ik zeg dat er niets is Maar eigenlijk…

Aarzelend Onrustig voelend Kijk ik naar je Ik kijk je aan Maar ook weer weg Langzaam Mijn hart bonst Bijna pijnlijk Hard gaat het tekeer Ik beweeg Twijfelend mijn lippen Maar er komt niks Hopend Op een bemoedigend knikje Kijk ik in je ogen Mijn hart stopt Met bonzen Even voel ik niks Mijn mond beweegt Ik praat En…

bij de molen zonder wieken komt ineens de vraag is het onvoltooid verleden tijd of een kwestie van verval vooralsnog blijft het gissen doch molens moeten draaien malen en kreunen onder fikse wind een molenaar moet in de weer zijn met zeilen touwen en ander gereedschap geluk is een draaiende molen met wieken die dromen meenemen naar…

‘Ach mol, ik denk dat de waarheid in het midden ligt. Denk je ook niet?’ De mol tevreden met z’n gedeeltelijke gelijk vergat dat de uil een van diegenen is die normaal gesproken ook wel mollen als licht tussendoortje vrat…

. ---------------------------------- uit: 'Klein Oera Linda', 2006.…

Een slak raasde in volle vaart over bergen en door dalen Hij was er dan ook van overtuigd dat niemand hem in kon halen Dit vreemde gedrag werd opgemerkt door een mol in de Ardennen Die zei verdorie dat wist ik niet dat een slak zo hard kon rennen Maar de mol had best wel trek in een sappig slakkenboutje Daarom spande hij over het bergpad…

Na al dat gevaarlijke gereis Won Wie is de mol dan toch de prijs Ook Johnny een ring Zijn tante zo’n ding De Mollen zijn in het paradijs!…

Ik heb er nog een nachtje over geslapen Over de eerste uitzending van wintermaand Maar ik blijf bij m’n standpunt Ook zelfs met 2 miljoen kijkers Reclame, reclame en nog eens reclame haar programma, zijn partij tussen alle blokken Floortje en Marc, 2 pubers en juf Linda Licht, luchtig maar in feite heel leeg Allebei lieverds van zee…

misschien dan nog de tijd Rembrandt Harmenszoon van Rijn die molen van je vader laat je niet meer los.…

ja, die vieren wij voor de vijftigste keer alweer vandaag haar proosten en klinken wij om wie zij is, straalt en stralen laat met die Linda ook zingen wij uit volle borst en van harte i’m alive want gevuld met liefde is het leven mmmm ohhhh en ahhh dat de vleugels van dat weten linda samen met wie jou lief is en jij lief hebt…