Violetgekleurd waren de bloemen
net als het jurkje waarin je danste
jouw onschuld schilderde heel de wereld
tot een sprankelende aquarel
wat wist je van barbaren
die alles monsterlijk maken en
nooit een hart zullen bezitten
zo zuiver als dat was van jou?
in luttele seconden
jouw leventje weggevaagd
vier veel te korte jaren
was je een…
Bel me niet
De maat is vol!
Laat me liever met rust
Ik heb genoeg van dat gesol!
Ik voor jou, niet meer dan lust
Ik had nooit voor je moeten vallen
Daar ben ik me nu van bewust..
Het liefst had ik voor altijd bij jou willen zijn
Bij jou voelde ik me fijn
Die dagen zijn over
Het enige wat rest is pijn
Je maakt het deze keer niet goed…
Misschien iets wat je niet verwacht
maar constant ben jij in mijn leven
jij hebt mij in die korte tijd
dat speciale gevoel gegeven
elke dag dwaal je door mijn gedachten
en ik weet dat ik je te lang heb laten wachten
maar bang om het te proberen
bang voor wat er komen zal
weet niet wat ik met dat gevoel moet beginnen
wetend dat ik wat…
Vorige week zei je nog tegen mij:
Kom op en wees eens blij.
Maar nu zeg je niks meer.
Je bent niks meer dan een lijf.
Een lijf dat stil ligt.
Ik mis je en ik zal je blijven missen
wat er ook gebeurt.
Ik zal aan de leuke dingen denken
aan de slechte en aan de verdrietige.
Maar onthoud dat ik je nooit zal vergeten!…
Tsjaikovski, Liszt, Chopin maar bovenal
Van delicaat touché, een
waterval
Van zwierige souplesse van Petrov
Zij kunnen ook vierhandig uit de voeten
Liza en Hristo, in het Zwanenmeer
Maar wat zij deden met Liszt's Rapsodie
Was harmonie vol geestdrift en extase
Beantwoord met een klinkende ovatie…
mens als goddelijke gedachte
denkt zelfstandig te zijn
tot hij wakker schrikkend
zicht bewust wordt van de
onmogelijkheid van zijn bestaan
zich bewust wordt van de
mogelijkheid van zijn niet-bestaan
zich bewust wordt van het
wonderlijk onherroepelijk eindig-zijn
zichtbaar in het licht van het oneindige
dodelijk getroffen midden in het…
op het acaciaroze laken
het kleine onbereikbare eiland ver
verwijderd van de grauwe wereld
ligt het kind in de armen
van haar moeder
hun warme gezichten dicht
zo dicht bij elkaar
voor altijd verbonden in
pure onuitsprekelijke tederheid…
63
Bezig met laden