Miskien fielstou dy lyts
wannear't se mei dy praet,
te lyts om goed te harkjen
nei alles wat se seit.
Dou kinst har net oan,
dou doarst neat te sizzen
en sjochst wat skuterig
en benepen oer it lân.
Sa faek ha ik dy warskôge
dy ûtlein hoe't it wurket,
hoe't de minsken wêze kinne
op dizze grutte wrâld.…
Dat lûd fertelt een lyts mearke, leau ik,
fan lústerjen, fan leafde, ja, fan libben:
ik wyt nou wol dat yn it nêst
deun by ús ald skuorre,
fjouwer lytse swarte lysters wenje,
it neiteam fan dizze túnsjonger.
Dy lytse fjouwer fûgels harkjen ek,
- dat kin dochs net oars!…
Wy binne beiden foarsichtig
De himel is ús thús
Do de kening fan de greidefûgels
Ik lyts en tear mar kening yn myn geast.
------------------------------------------------------------
Foppe Oostenbrug
Dit is een Friestalig gedicht…
Suchten fan ferlichting,
suchten fan spyt, lyts wienen se lang lyn.
At harren hert kloppe tsjin myn wang
oan myn liif, rûn alle soarch út my wei,
gjin gewicht, nearne ferweecht mar yts.…
333
Bezig met laden