Kamp Moarre *

‘Hastû noch berneklean,’ frege se.
‘Nee, gelokkich net. Us bern binne al grut.’
Wat sucht ik dat faak. Suchten fan ferlichting,
suchten fan spyt, lyts wienen se lang lyn.

At harren hert kloppe tsjin myn wang
oan myn liif, rûn alle soarch út my wei,
gjin gewicht, nearne ferweecht mar yts.
Hjir yn Moarre is allinne mar stiltme

en kâlde lucht, oan see stiicht ien sucht
stadich út de klean, om ús allen
gûle sielen oan har houten bonkerak,
soargen wapperje yn de wyn.


Kamp Morra

“ Heb jij nog kinderkleding,” vroeg ze.
“ Nee, gelukkig niet. Onze kinderen zijn al groot.”
Wat zucht ik dat vaak. Zuchten van verlichting,
zuchten van spijt, lang geleden waren ze klein.

Als hun hart klopte tegen mijn wang
aan mijn lijf, liep alle zorg uit me weg,
geen gewicht, niets anders dan zijn.
Hier in Morra is alleen maar stilte

en koude lucht, aan zee stijgt één zucht
langzaam uit de kleren, om ons heen
huilen zielen aan hun houten geraamte,
zorgen wapperen in de wind.

... *
In Friesland stonden in Morra ruim 4000 poppen opgesteld in een weiland.
De poppen waren gemaakt in vorm van een simpel stokkenkruis
met een gezichtje erop en oude kleren aan.
Hiermee werd aandacht gevraagd voor het lot van alleenreizende vluchtelingkinderen.
Nadat de poppen een aantal dagen hebben gestaan, werden de kleren verzameld en
naar een vluchtelingenkamp gebracht. ...

Biografie van deze schrijver

vluchtelingen kamp

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 104