Alle inzendingen over Majoor

Rust zacht goed mens, en vriend van velen, je reis op aarde is voorbij. Laat nu het helend licht genezen, een lichtend voorbeeld hier,was jij. Waar jij naar toe gaat, kun je alles, er is nu geen beperking meer. Je wordt verwacht en bent er welkom, en ziet daar ook familie weer. Wij moeten je nu missen hier, maar danken voor jouw leven…

Optimisme en pessimisme, schilderen verwachtingen. Realisme kleurt het in.…

Door vriendelijkheid en gulle lach, schijnt de zon,de hele dag.…

Jouw vermogen om anderen, te inspireren. Is niet aan mij voorbij gegaan…

Het laatste stukje menslijkheid, wordt in oorlogen verloren. Wat zou het toch fantastisch zijn, dit nooit te hoeven horen.…

Om van liefdeloos, naar liefdevol te komen, moet men geen liefhebber, maar liefdader zijn.…

Niets zal mij weerhouden, me als fatsoenlijk mens te gedragen. Ondanks mijn soms onwillige gedachten.…

Voor altijd. Geliefden raak je niet kwijt als ze overlijden. Ze vullen je geheugen met herinneringen die een glimlach doen verschijnen.…

Als de dood gewenst is en de regels zeggen nee gaan de dagen heel lang duren, en de aanblik valt niet mee.…

Mensen met het hart op de tong, geven vaak kloppende antwoorden.…

Terugkijkend, en zien wat ik beter had kunnen doen, Kan ik vooruitkijkend nog een heleboel goedmaken.…

Als je met een verbaasde blik de wereld in kijkt Zie je wat anderen ook zien, alleen jij vraagt je erbij af wat er gebeurt.…

De weg van het leven, is geplaveid met obstakels. Soms kuilen, soms heuvels en bergen wellicht. Niet er omheen of ontwijken toont je ware gezicht. Neem soepel die hordes en ga soms op je bek. Vaak zijn er emoties, dat is ook niet gek. Zet door tot het einde niet wetend waarheen. In het bijzijn van anderen ben jij nooit alleen. Geluk zal…

Het menslievend denken gereduceerd gericht op mijnen, mortieren, granaten slechts nog moorddadig beluste fanaten door ‘t doden van de vijand geobsedeerd zo denkt de sergeant - majoor bezeten bij het uitoefenen van zijn machtsbevel blind voor de blikken in de holle ogen die zwijgend smeken om mededogen en verlossing uit de dwaze oorlogshel…

supersonisch sonnet van Coenraedt van Meerenburgh en het loze, eenzijdige commentaar van de Woordenaar _______________________________ 2001 Ik wed dat Kubrick zijn Space Odyssey Net als die drie in moonboots op de maan Het liefst in 't rijk der fabels liet bestaan Vereeuwigd in Sea of Tranquillity Maar Houston is nog altijd ground control En major…

(voor Hanneke Majoor) Jij kende mij als jonge dichter, toen ik met zwartgelakte nagels en zwarte oogstrepen doelloos over de straten zwierf, doorn in het oog van de braverikken, doelwit van valse roddelaars.…

Vertrouw heus op ons Bijeen uit verleden plons Hand in hand... de spons!…

' 'Sire, sinds kort is het tegengrondwettelijk Dat u nog zeggenschap Heeft daaromtrent´ * DE TWEEDE WERELDOORLOG (1940-1945) 'Is er nog nieuws, majoor?' 'Duitsland is winnende... Al onze manschappen Zijn op de been Echter men meldt dat een Bombardementsvliegtuig Boven... hé majesteit... Waar gaat u heen?…

Nu de wekker star blijft steken en mijn ogen zwaar vermoeid halfbewust de droom vermijden die geheimen broeden moet dwaalt mijn blik naar ver gelegen speelt de Melkweg ‘ hide and seek ‘ Wil ik aan de nacht ontsnappen wachtend op het ochtendlicht dan zal ‘t zilverlicht weer spreken als ik ’s nachts mijn huiver dicht Canis Major te…

Hij toonde in Afghanistan veel moed Nam risico door zwaargewonde maten Niet bij de Taliban achter te laten Een Willemsorde paste daarbij goed De Koning zag Gijs Tuinman in persoon Als vlekkeloze parel op de Kroon…

Ze zijn nog maar heel eventjes te zien De ene ging van heilloos tot nog leger De ander was bevlogen en integer En scoorde voor waardering vaak een tien Die laatste werd door velen opgemerkt Die andere heeft eigenlijk nooit gewerkt…

De ochtendnevel blijft hangen in het gebrom -- van de zonsopkomst.…

voor de Rijn aanzien en recht in de fietsen van de derde divisie belandt ze krijgen nu muilperen net zolang tot ze wederom broodnuchter zijn Ze worden acuut ondervraagd carbure-lampen in hun gezicht derdegraads ondervraging, ami, gij liever dan ik, wat u zegt Beleefd antwoorden de officieren maar ineens springt die Duitse majoor…

voor mij passeer je in gepolitoerde zwarte lak je witte rok klokt achter mij na je thuiskomst, nestelt dag lieve hand, lieve arm als je even langszij komt kust op mijn hoofd, rillingen hoorbaar in de aanslagen blond valt het licht, fragment van een jonge avond hoorbaar de nieuwe vogels door het glas, in akkoorden…