235 resultaten.
dame blanche
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 474 broeierig is de nacht tijdens de hondsdagen
rusteloos woelt zij in het zweterige bed
en zoekt vergeefs soelaas in flarden slaap:
waarin ze loodzwaar zinkt
als Sirius al met de zon over de einder gluurt
dan droomt zij
hoe haar onderkoelde lichaam
roerloos ligt te wachten
op het koele marmer
van de snijtafel
in de witbetegelde lijkenzaal…
Terminaal
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 803 als de ziekte je treft
frontaal en onverbiddelijk
en het lichaam de strijd verliest
word je gevierendeeld
je wil nog wat
je wil nog veel
maar de onmacht
heerst, lamlendig
alles wordt haaks,
gespleten tussen willen
en niet kunnen
elke hoop is slechts illusie
ballast
je koestert
bergen tederheid en liefde
die je aan de straatstenen…
roosjes
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 178 Op de markt
koop ik nog elke week
een bundel roosjes.
Uit gewoonte.
Zoals ik jou zag doen,
maar minder handig,
knip ik hun stelen korter
en trim het overtollig groen.
Ik schik ze losjes
in de brede vaas
en zet die keurig
op de hoek
van het tafeltje,
waar jij ze altijd wilde.
Dan wacht ik
tot het zeven lange dagen later
weer marktdag…
stadspark
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 441 gehurkt in de zon
tovert een jongen
met vaardige vingers
en kleurig krijt
zwermen vlinders
in een tapijt
van lentebloesems
op het plavuis
rond de vijver
in het park
vrouwen
in vrolijke lentekleedjes
dralen in het voorbijgaan
om het kunstig tafereel
te drinken met de ogen
en ook zijn lenig lijf
en zongetaande huid
ze zaaien kleingeld…
lentekriebels
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 426 Doezelend in de lentezon
in de hangmat
onder de appelbloesem
wordt zij wakker
met vlinders in haar buik.
Op de zachte zijige huid
onder haar liesplooi
krieuwelt een kleurige rups
intiem langs de rand
van haar appelgroene slipje.…
ovatie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 365 Wat kan zaliger zijn
dan de staande ovatie
die je liefkozend
boetseerde uit mijn
verlangen ?
Als je
met gulzige mond
de rijpe vrucht oogst
kantelt het genot
in de stroomversnelling
en wordt ik dankbaar
vloeibaar
Je kreeg het voordeel
van het voorspel
maar straks
scoor ik
feestelijk
gelijkspel…
bokkensprongen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 378 Ik zag bokken
buitelen
van rots tot rots,
dartel scharrelend
naar groene blaadjes.
Hun mannelijke trots
draagt horens.
En zo doe jij, mijn vriend,
die even ijverig
maar minder dartel
jaagt
op 't jonge groen.
Je vrouw,
die zich gewillig
plukken laat,
is meer
een rijpe vrucht,
maar heerlijk pittig
smelt ze weg…
chaufferette
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 373 zij vingerde zich bijna te pletter
toen zij bij het klaarkomen
uit de bocht ging
en haar orgasme
op een betonpaal
verknalde…
contrapunt
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 309 Als ik
wakker gefloten word
in de vroegte
door de vrolijke trillers
van de vogels
die buitelen
in de kerselaars
onder het raam
en de dag zich
feestelijk
aankondigt,
draai ik me om
en trek de lakens over mijn hoofd
want wat heb ik
aan een mooie dag
zonder jou?…
communio
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 op een nacht
sluip ik binnen in je kamer
kijk hoe je slaapt
en kus je teder op de lippen
je wordt wakker
de ogen gesperd in verbazing
vooraleer die omslaat in angst
snijdt het vlijmscherpe mes
twee diepe kerven
aan beide kanten van je hals
ik proef
aan de bron
de koperen koppigheid
van je bloed dat gutsend
het witte laken…
clown
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 147 Een droevige clown
buitelt
wankelend
op het dunne koord
tussen verdriet en wanhoop
boven de diepte
die bodemloos
lokt.
Als hij valt
en moeizaam rechtkrabbelt
joelen de kinderen
om de onhandige fratsen
van een gebroken mens.…
cirkel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 durven
was een openbaring
waarin ze eindelijk
zichzelf begon te vinden
maar zij wilde meer
dan gewoon gelukkig zijn
in een hopeloze poging
tot zelfbevestiging
verdronk ze haar gevoelens
als een nest jonge katjes
in een teil water
en het laatste
dat nog niet dood wilde
werd doodgeknepen
pleinvrees
kortwiekt
de holle vrijheid…
comazuipen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.208 als ik
in de late ochtend
aarzelend de ogen open
baadt de kamer
in het rauwe licht
der werkelijkheid
de zon verwarmt
de lege plaats
naast mij
in bed
op de vloer
liggen een gebroken glas
en lege flessen
als ik
verdwaasd
uit bed kruip
snij ik me
aan de scherpe scherven
van liefde
die gespeld wordt
in voltooid verleden…
doortocht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 65 toen viel de stilte
hoorbaar als een waterdruppel
begon de dwaaltocht door de grot
kalksteenkegels sperden ons de weg
als stenen afgodsbeelden
wanhoop droop in pegels
van het gewelf
langs torenhoge ijskaskaden
van langvergeten angst
heel even fonkelde het meer
agaten spiegel in het vuur
van onze fakkels,
onpeilbaar als het navelstarend…
dageraad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 het was het einde van een droom
en misschien
zoals altijd bijna
het begin van een andere?
tussen
drijven en zwemmen
ontbreekt soms slechts de durf
nog te verlangen
hoe dan ook
zouden
verdriet en pijn
onvoldoende moeten zijn
om de gordijnen te sluiten
op de klaarte
van de dageraad
hoopt men...…
broosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 176 Meedogenloos
-ook voor jezelf-
stel je een punt
achter de liefde
en krast een kerf
door de toekomst
die wij, dacht ik,
samen droomden.
Je jubelt om de sterkte
die je proeft
in nieuwontdekte
hardheid.
Harder ben je nu dan ik
blijkt uit de diepe kerven
in mijn weke kwetsbaarheid.
Maar hardheid
is slechts relatieve sterkte:
en broos…
eindpunt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 292 haar boodschap
op het antwoordapparaat
heeft hij
niet meer gehoord
even
voor ze belde
had hij zich
voor het hoofd
geschoten…
black hole
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 110 onnoemelijk
zijn de telgetallen
waar de traptreden
van de getallenladder
steunpunt vinden
maar vatbaar
is de einder niet
het uitroepteken
bij elk flardje
nieuwe zichtbaarheid
is ijdel:
mensenwerk…
baaldag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 386 de ochtend kwam te vroeg
ik droomde juist
een geile droom
die voortijdig
afbrak
op onvervulde verwachting:
de nachtmerrie bleef onbereden
onbevredigd
en met tegenzin
begin ik
mijn dag…
ambrozijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 461 met vlinderende vingers
streel ik de zijden bloemen
op haar zomerbloes
knoop knoop na knoopje los
en proef om beurt
de honingzoete vruchten
in de tepeltuintjes
van mijn lief
en laat ze teder rijpen
op het dartel puntje
van mijn tong…
ankerpunt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 138 Liefde
is nu enkel nog
een hol gevoel
van rouw en onmacht
en hunker:
rauwe rasperige pijn,
waarmee ik
noodgedwongen
leren leven heb.
Toch wil ik niet
verzaken
aan de genster
die smeult onder de as:
als ik haar uit mijn hart ruk
ben ik immers
dood.…
kruidig
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 302 Kruidig
hoe gul ik ook
alles
met kruiden
bestrooi
en hete pepers eet
zonder jou
blijft mijn leven
flets en flauw,
de hunkerende honger
niet te stillen…
brokken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 234 Toen zij mijn hart gebroken had
reed ik huiswaarts op mijn fiets
en zocht naar nachtelijke troost
in dertien gore kroegen.
Dronken van verdriet en vodka
en stoned als een aap
kwam ik ten val
en brak mijn beide polsen en een rib.
Geplaagd door ochtendlijke flarden van de kater
met een gebroken hart en leden
en een verbazend stijf gevoelen…
taverne deuzeld
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 88 Je wil niet met me praten,
je telefoon blijft dood,
mijn brieven ongelezen.
Daarom
zit ik elke avond
met een glaasje water
aan het raam
van de taverne
op de hoek van je straat
waar ik in de bocht
je huis kan zien.
Ik wacht tot je voorbij rijdt
en zie van verre
hoe je uit de wagen stapt
oversteekt
en zonder verder omzien binnengaat…
Blues uit de vergeetput
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 188 tussen kerst en nieuwjaar
bleven zijn telefoons
oorverdovend stil
spam en andere rommel
vulden zijn prullenbak,
maar zijn inbox bleef leeg
zo is het nu altijd
tussen kerst en nieuwjaar
en tussen nieuwjaar en kerst
hij gooit vruchteloos flessen in zee
een schreeuwt zich schor
in de woestijn
alleen de galm antwoordt
soms
zou hem…
apassionata
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 199 als hij haar aanhaalde
om te vrijen
liet ze zich vluchtig kussen
en meestal zei ze dan:
eerst nog een slokje wijn,
een laatste sigaret,
en talmde meestal
tot hij sliep
toen hij haar
tot kiezen dwong
verkoos ze toch
een slokje wijn,
een laatste sigaret.
het werd haar afscheidsdronk
het was
voor 't laatst
haar laatste sigaret…
bedgenoten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 576 Tussen huwelijk en overspel
ligt soms wel een nuance
tussen de lakens van Marcel
ligt soms wel eens Clémence
als fitting in het koppelspel,
met haar tweelingzus Hortense.…
benig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 210 We zullen moeten amputeren,
oppert de chirurg
achteloos
terwijl hij zich laat afleiden
door de langbenige
stagiaire
die kortgerokt
door de zaal
loopt.…
besef
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 117 Toen je me zei
niets meer
van je
te verwachten
deed dat pijn.
Dat ik nu
niets meer
van je verwacht
doet nog meer
pijn.…
blindganger
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 op het rechte pad
naar nergens
liep ik verloren
verblind door duisternis
en wanhoop
ik weet niet meer wie ik ben
of gisteren voorbij is
en morgen ooit nog komt
het 'point of no return'
is bereikt
Verdwaasd
offer ik me
op het
stenen altaar
van haar kille hart.…