Alle inzendingen over Michiel de Ruyter

Met eerbied hoorde ik op school hun namen: Michiel de Ruyter, Maurits, Coen, Piet Hein, Nu blijken ze een zootje tuig te zijn, Ineens moet ik me voor hun daden schamen. Maar waarom dat gewroet in het verleden? Er zijn nog zo veel schurken in het heden.…

De zeeheld Michiel Adriaanszoon was destijds in Vlissingen, als jonge vent, bij iedereen als Trouwhand zeer bekend. De naam De Ruyter, dat kwam later pas.…

De Ruyter in zijn blauwgeruite kiel Schiet ieder schip met drieponders aan flarden De stank aan boord is nauwelijks te harden En Paddeltje staat aan het grote wiel Maar daar doorheen zie ik hem met een dame Bij Jumbo in een lange sluikreclame.…

Wie wil het Michiel Kramer nou misgunnen, Zo ’n hartige, verrukkelijke snack. Zo af en toe gewoon een vette bek, Een voedzaam tussendoortje moet toch kunnen? Maar buiten deze heerlijke kroket Krijgt Michiel Kramer toch al vaak zijn vet.…

De Ruyter loopt gevaar, is het gerucht, Ik zwijg en slaak een diepe zilte zucht.…

De Ruyter was een man Die op de grote zee En op de Oceaan Aan zeegevechten dee. Hij sloeg haast altijd raak En kwam ook immer rijk Uit elk gevecht terug, Een miljonair gelijk. Maar eens op ene dag Kreeg hij op zijne boot Een kogel in zijn maag En was toen eensklaps dood. Hij won maar altijd door En hij verloor ook nooit.…

Zoals eertijds de zeilen van een schip begonnen ze het standbeeld op te hijsen. Je hoorde om hem heen de meeuwen krijsen. Daar ging de zeventiende-eeuwse vip. En toen hij van z’n sokkel werd gelicht bleek Bestevâer een echte zwaargewicht.…

Die Britten hebben heel wat uit te leggen Want ook al is dat filmpje knap verkeerd Het blijft nu eenmaal ónze foute Geert En die mag je de toegang niet ontzeggen Het moet onmiddellijk afgelopen zijn Of wij sturen de Ruyter en Piet Hein…

Daar stond een man op het plein midden in de drukte stil te staan met verschrompelde schoenen verfomfaaide jas en warrig zilverkleurig haar en ook een broek met versleten riem op half acht of negen niemand op hem wachtend kijkend met vermoeide ogen naar een blauw briefje op de grond alsof het een boodschap kon bevatten die hem zou meenemen…

Het is gebeurd dat ik zo verliefd was dat ik vaak moest kotsen sorry overgeven voordat ik haar zag soms zelfs onderweg op de fiets maar tandpasta durfde ik nooit mee te nemen want stel je voor dat ze die vond dan had ik helemaal door de bekende mand gevallen en had ze vast gedacht dat ik ervan uit ging dat ik mocht blijven…

In de donkere krochten van de metrogrot mensen over elkaar heen struikelend daar tussenin een vrouw met bruine strengels haar en witte schoenen met blauwe veters een vuilnisbelt van geluiden over haar heen gestort toen ze plots 'zacht' zei.…

Vandaag wordt een dag van grootse daden op straat trotseer ik de dwaze koppen niemand ontziend en bij mijn doel aangekomen ken ik geen genade ik wil alles alles of niets maar even later thuis terug van m’n strooptocht moe, trots en voldaan bleek ik dan toch weer ’t toiletpapier vergeten te zijn.…

Wat betekent diepgang eigenlijk? vroeg de filosoof Veel weten! haastte de intellectueel Die komt pas na een paar bier zei de drinker Een tunnel graven zei de clown in alle ernst en de dichter was vooral op zoek naar de simpele ziel die hij zelf misschien nog 't meeste was.…

Of andersom daar hoor je wel eens wat over en dan moet ik altijd denken aan Van Morrison die zingt How can you know somebody else if it takes more than a lifetime just to get to know yourself hoe hij dat weet - more than a lifetime - is me een raadsel maar lekker klinkt het wel.…

'ben ik wel een dichter?', vraag ik mij soms af, want soms zwerf ik over het WWW en raak ik verstrikt in jozzonetten en knittelverzen, en tussen de jamben en versvoeten verdwaal ik continu. zonder pardon word ik in mijn scherm gezogen door proza's en enjambementen. en zonet raakte ik verstrikt in zo'n net van sobere sonnetten.…

tussen de stijlen de genen het leven en alles op zich onze grens van mijlen het menen van ideeën op de wereld meegevoerd met stromingen het beslissen van een gedachtegang de onderlingen het dissen van buitenaf het raam waardoor men kijkt indoctrinatie van de geest de faam en alles wat het lijkt het verschil tussen ieder…

Humor tot in het graf 't Bleef die dag somber zei de weerman op tv, de mist zo dicht, 't was bijna regen. Ik schreed met het doorweekte volk mee, geen woord teveel, er werd vooral gezwegen. Op 't kerkhof begraaft men niet overdekt, Bij regen houden de dames de parapluies omhoog, met het vocht dat uit de herenhoeden lekt blijft op een…

Toen kwam Michiel, het was een hij, enig kleinkind zo dachten wij. Toen kwam 't bericht, en ik dacht, word ik nu van verraad beticht? Daarom mijn vraag, denk met mij mee, hoe deel ik al die liefde nu door TWEE ?…

In jouw ogen Zal ik verdrinken Naar binnen gezogen Mij voorgoed verminken Aangetrokken door de vochtige glans Verleid door het blauw Dit is je kans Ik ben van jou Ze houden me in bedwang Er is geen ontkomen aan De traan langs je wang Ik laat je niet meer gaan…

Kon ik jou doorgronden Je gewoon begrijpen Al je lusten, al je zonden Je zachtjes in je ziel kunnen knijpen Ik kijk in je ogen Maar ik zie niets Ik voel me niet bedrogen Maar ik mis iets Ooit zal ik je doorzien Door je heen kunnen kijken Het duurt nog even, misschien Hoelang, zal moeten blijken Tot die tijd ben je mijn raadsel Mijn…

Een zwoele zomernacht Het gordijn danst op de wenken van de wind Het bed is heerlijk zacht Maar niemand die mij bemind De deur staat op een kier Een bries voert haar mee Licht als rijstpapier Nu zijn we met z’n twee Mijn lichaam half ontbloot Boven me houdt ze stil De kans is groot Dat ze krijgt wat ze wil Langzaam tast ze over mijn…

Een vrouwelijke schoonheid bij het avondlicht De maan schijnt op haar verleidelijke vormen Voor haar pracht ben ik gezwicht Brengt mijn hoofd tot stormen Een stem als een slag op kristal Een huid als een perzik zo zacht een lach als een waterval Haar haar in al haar pracht Maar schoonheid is niet voor altijd De pracht en praal is niet permanent…

Vanuit mijn tenen Langs mijn ruggengraat Een rilling, door mijn benen Het is alweer te laat Een vleugje, niet meer Het brengt me in extase Het maakt me zo teer Het kriebelend blazen Het is een geur Prikkelt in mijn neusgaten Het is jouw geur Ik weet het zeker, ik zal je niet meer verlaten…

riethalmen ervoor water op de achtergrond wind waait erdoorheen…

Een ochtend te vroeg, een avond te laat. Zij die spijt hebben kijken terug, zij die niet weten leven met de dag. Hun ziel bevat alles, hun ziel valt niet te verbergen. De waarheid zal blijken, de waarheid zal verrijken.…

Ik zag vandaag mijn moeder op straat lopen Maar het was haar niet Ik wou haar achterna lopen Maar ik deed het niet Toch voelde het alsof ik een kans misliep Om nog eens met haar te kunnen praten Om te zeggen hoeveel ik van haar hou En dat ik haar zo mis En dat ik wou Dat ik nog eens met haar kon praten Maar ik weet dat zij er niet meer is…

Ga vaak langs het randje - Ik geef het toe, Ben me bewust van wat ik doe, Waarschuwen is niet nodig, Elk goed advies dat je Me wilt geven Is totaal overbodig Ik weet het, ik speel met vuur, Vandaar het rookgordijn dat ik optrek, En dat de waarheid die ik speel Voor het oog van de buitenstaander Aan het zicht onttrekt…

Michiel woont samen met zijn hartsvriendin Sinds jaar en dag in een modern gebouw Met in de lift een heel speciale vrouw Zij zingt 'de deur gaat sluiten, kom erin Waar moet u heen met fiets en die bagage?…

Dat zegt Michiel Zonnevylle, voorzitter van de Bond van Oranjeverenigingen, „Het is zeer ongelukkig om voor zo'n arm land als Mozambique te kiezen". Christen Unie en PvdA vragen de premier om opheldering.…

De woelighe baren waar de Ruyter op voer. Dien roepende kooplui, dien ploeghende boer. Mijn kettingh met koghel, dat lijckt dan zó ver. ‘K ben tusschen het volleck, en voel mij daer thuis. Ick droom dan al lezende weg, ver van huis. ‘K ben dan in mijn nachte den vervaghenden ster.…