Alle inzendingen over Mont Ventoux

O kom met mij in de lentenacht! Kom dwalen over de bloemenwei - de roze sluimert, de sterre lacht, in stille dromen wasemt de hei. O kom met mij in de lentenacht! Het leeft, en het hijgt en het mint daar al! De loveren lispelen, het windje smacht, en donkere wegelen lokken door 't dal. O kom met mij in de lentenacht! De heuvel glimt in…

Roza, willen wij dansen, dans, Roza, dans, Roza! Vlecht cypressen om uwen hoed....... Wie niet sterft voor zijn liefde, bemint niet goed! - Roza, willen wij dansen, dans, Roza zoet! Roza, willen wij zingen, zing, Roza, zing, Roza! Kent gij nog 't oude, mooie lied: ‘En al doofde de zon, ik vergeet u niet.’ Mag er de vreugde…

En vraagt gij nu: ‘Wie leerde u rijmen, dichten?’ - Ik laat niet lang u op het antwoord wachten.... Uw ogen zijn het, die mijn geest verlichtten! Toen ik voor d'eerste keer u, lief, ontmoette, - een blauwe meidag was het, 's morgens vroege - weet gij nog, hoe 'k u toen op rijm begroette? Snel plukte ik wat jasmijn en hagerozen en reikte…

De zak op de gekromde rug, de kleren ontnaaid, gescheurd, en haar nog baard gekamd, staat, naast een steenhoop, vlak in 't zonnegloên, een stokoud man. Met stramme handen zwaait hij zijn ijzeren hamer, die met doffe slag bonst op een rotsklomp, dat de splinters knetrend in 't rond vliegen. Met zijn hemdsmouw wist de grijsaard 't zweet, dat…

Toen Gij zijt heengegaan die nacht, - o, 'k weet het nog als was 't van gister nauw, - lag over huis en straat de sneeuwen vacht, de wind blies rauw, heel fel en rauw. Geen woord, dat U weerhouden had wellicht, heb ik gezegd; - 'k heb niets gedaan, dat U deed keren; stom en stijf, met glad gezicht zag ik tot U en - liet U gaan!…

Nog op mijn lippen gloeit, door al mijn aadren schroeit de kus, van uw lippen ontvangen... Van zwoele moeheid hijgen nog mijn longen, en reeds blaak ik toch van nieuw en aldoor-nieuw verlangen. Uw ogen zien mij aan..., mijn ogen zien u aan..., uw handen zoeken naar mijn handen... Weer vlijt uw blonde hoofd zo teer zich op mijn borst, en…

Als Jezus zou slapen, avond spâ, volgden Hem steeds elf engelen na, en hielden heel hoog -- en lichtten Hem voor veel sterren, zilverzacht van gloor. En als Hij nu in zijn bedje lag, traden zij nader, vol heilig ontzag, en namen elkaar heel stil bij de hand ten reidans om zijn ledikant, en zongen liedekens, wonderzacht, gelijk nachtegalen bij…

0 ! Ik denk zo innig aan je, ik verlang zo innig naar je !... Zeg, voel je 't niet komen, van verre niet komen als geuren van bloemen naar je? Mijn ziel staat open voor je, mijn armen gaan open voor je... Zeg, voel je 't niet branden, niet tintelend branden, zengezacht op je handen, op je schouder, je lippen, je tanden, op je boezem,…

O Klokken in de najaarsavend, wat luidt uw luien lief en lavend! O Klokken in de winternacht, wat luidt gij als een jammerklacht! * * * O Klokken in de najaarsavend! Met liturgieën, klagend teder, als priesters, 't dode loof begravend, dat langzaam zwijmlend dwarrelt neder; op goud en purperen avondluchten stort gij uw ziel uit…

De maanschijn hangt, als een brug op zuilen van kristal, over een vale heide onder de eindloze hemelhal. Naakt en bloot de wijde heide..., als een kerkhof naakt en bloot... Is dat de slaap des Winters? Is dat de slaap der Dood? Als weefden onzichtbare handen, handen, uit het schimmenrijk, een koele witte wade om een onzichtbaar lijk,…

Ik ben de bruine, barre aard jij bent de Lent, die er bloemen baart. Ik ben het bos, zo dicht en donker — jij spat en speelt er als zongeflonker. Ik ben de droeve, dromerige hei — jij bent de purperen bloemekenssprei. Ik ben de mosplant, zwart en treurig — jij bent het viooltje, fleurig, geurig. Ik ben de kamer vensterloos, waar duister…

Ik hou van je, ik hou van je, en — lijk ik van je hou, zo hield noch houdt noch houden kan ooit man van enige vrouw. Ik hou van je veel meer dan van mijn goed en bloed en leven ! Ik hou van je en zou voor je goed, bloed, en ziel ook, geven. Ik hou van je, ik hou van je en zou je kunnen laten... Ik hou van je, ik hou van je, en zou je…

Mijn hart is dood! – Wie zal het begraven? Wie zal het kisten? – Mijn hart is dood! Vaak schroeide ‘t van dorst, en géen kwam ‘t laven; de honger verteerde ‘t, geen schafte brood… Mijn hart is dood! Wie zal het begraven? Wie zal het kisten? – Mijn hart is dood. Mijn hart is dood… ! Men legge ‘t te rusten, te rusten in ‘t eerste, beste graf.…

Zweeft neer, weeft rond, o dromen, weeft mijn arm hart in slaap. Ruist zacht, ruist droef, mijn bomen, ruist, gij, mijn smart in slaap...   In uw schaduw strek ik mij neer in de kille lucht. Mijn armen, mijn armen rek ik tot haar, die mij is ontvlucht... Ruist zacht, ruist droef, mijn bomen, ruist, gij, mijn smart in slaap. Zweeft neer…

Blankberijmd, vol ijskristallen, praalt en prijkt de lange laan, waarop bleke stralen vallen van de volle blanke maan. Op wat takken neer mag vallen, bleek en blank, één straal der maan, kaatsen honderd ijskristallen vlammenpijlen door de laan. Plots, als van de daken, vallen winden, brallend, in de laan, dat, alom, al de ijskristallen…

Een purperen vlammetje, kreitst en kranst een vlinder, een vuurrode vlinder, en glanzedanst en zwiert en zwaait en licht en laait nu hier dan ginder, doch komt en keert altoos, altoos naar de zelfde roos! Duizend bloemen met open monde, duizend bloemen geuren in 't ronde... De vlammende vlinder ziet er één en anders geen…

De stilte trekt, op donzen voeten, een stomme schildwacht, gans alleen, door lege straten... Treurig groeten de sterren door de nevels heen. Lang was de dag en zwaar van zorgen... Mijn hart is lam; mijn hersens moe..., en dubbele zorgen brengt de morgen misschien...; mijn ogen vallen toe... En toch, - toch vindt mijn ziel geen ruste…

Hier moet en zult gij zwijgen o gij, waar geen van weet, een poosje zwijgen en slapen, mijn Leed! Een poosje moet gij sparen uw tandjes, zo scherp en wreed; niet bijten meer, niet knagen, mijn Leed! De hoge beuken reuzelen zo stil in de stille lucht, en de kalmus, aan mijn voeten, 't is net, alsof hij zucht. En het water, aan mijn…

O! Ik denk zo innig aan je, ik verlang zo innig naar je!... Zeg, voel je 't niet komen, van verre niet komen als geuren van bloemen naar je? Mijn ziel staat open voor je, mijn armen gaan open voor je... Zeg, voel je 't niet branden, niet tintelend branden, zenge-zacbt op je handen, op je schouder, je lippen, je tanden, op je boezem, op…

Dat was niets meer dan een even-wuiven van kleine handjes, zo blank als duiven, in ’t avondver; niets meer dan, plotseling, het opgeflonker van eêlgesteente in het wordend donker gelijk een ster; niets meer dan ’t kraken van kleine voeten op ’t weggegrint en, om mij te groeten, een licht gegil… – En tóch voldoende om, hoe vele dagen,…

Waar twee zich kussen voor de eerste maal, zweeft lang op dat plekje als een hemelstraal; lang geurt daar het mos; zwoel aêmt er de lucht, wen ieder twijgje als van weelde zucht. En de boom schiet vroeger in bot en blad, of een zomerse regen geregend had; luid schalt door de lovers der voog'len lied alsof 't feestdag ware, - en dat is 't toch…

Wie zit daar langs de bevrozen straat in witte mantel en blauw gewaad? Wat bergen haar mantelvouwen? Wat houdt ze tegen haar borst gelast? Wat prangt zij zo warm met haar armen vast? 't Is Onze Lieve Vrouwe... 'Onze lieve Vrouwe van Vlaanderland, wat zoekt gij op dit verwoeste strand, van bommen doorwoeld en granaten? Geen hutje…

De torenspits van masturban, verwoest in vijftiendrie De druivenoogst in Caravan, de hoogte van Mont Brie Hij weet hoe Pistolettie wordt beloond voor knechtenwerk Dat Michael Boogerd derde was in de ronde van Giekerk De plaats en datum waarop Fausto Coppi werd geboren Het treintje van Mon Chou dat niet voorop rijdt maar van voren dat botte…

Je vous rencontre à ce moment: dans vos yeux je trouve le tonnerre d'un ton brûlant, vos yeux sont riches d'un gris illuminé et d'un azur en fleur qui me monte à la tête. Est-ce que j'ai rêvé maintenant?…

Menu bespreking in de Volkskrant Mijn zilte zoete gave griet Verdraagt de Lacrima Christi niet Maar de klasse kazen Blijven haar verbazen Selles sur Cher Vacherin Mont d’or Shropshire Blue et Roquefour Maar voor haar als bedreven bouillabaise-eter Mag de matige mayonaisse best wat beter De sashimi van soja en fijne satijn Smaakt…

We hadden het over het-in-leven-zijn Dat ik dat ieder jaar moest melden Hij mailde me terug Dat 'k me gelukkig niet ter plekke tonen hoefde Onmiddellijk kreeg ik zin hem te vragen er samen heen te gaan Te wandelen aan de kades, waar ik woonde tonen, de Salève die we beklommen in de middagpauze, de Mont Blanc aan de horizon in de late zon,…

Voor mij hebben de pieken afgedaan. Met files op de alp en in Nepal raakt bergbeklimmen allengs in verval. Wie plassen moet, moet in de rij gaan staan. Geef mij dan maar het Utrechtse station waar ik op dinsdag vrijuit wandelen kon.…

De start bij Le Mont Saint Michel was mooi, zeer zeker wel daar zijn we geweest, kijk daar ik maak snel een kiekje, dan is 't wel klaar. Intussen schieten de fietsers voorbij de Belgen doen prima verslag en mijn eega, die zaagt rustig door, maar owee als tie de Tour niet zag... Gedeelde smart is....…

JA: Jean Aimar zei tegen haar Ik kom eraan, mais j'en ai mar Om altijd maar zo na elkaar MA: Welaan, regarde, mon ami N'arrète pas, car j'ai envie De faire l'amour, ziet ge, comme si JA: Bien sur, mi guapa, oui ma chère Fais comme une grande chute de pierres Als Ginger Rogers, Fred Astaire MA: Tu vois, je mont la tour Eiffel Le grand…

spijt en verscheuring ervaar ik maar ook opperste gelukzaligheid vals aangeleverd door de verkeerde goeroe daar doorheen in kleur schieten pijnlijke scheuten van liefdes verloren Verder dalen wil ik dieper door de mistige lagen Dante's Vergilius volgen door de lijkgevulde loopgraven in Ieper in de schreeuwende vlammen op de Mont…