je ruikt hemels
zei de man
met zijn tong
in vreemde bochten
terwijl zijn ogen
en zijn speeksel
onbeschaamd
haar borsten zochten
maar toen haar knie
zijn delen raakte
en daarmee zijn bron
van zaligheid ontsloot
werd zij verrast
door de
ongerioleerde lozing
uit zijn laatste ademstoot…
In potpourri zon net verlaten
kleurt zeis plaque romançero
chanson bouquet in paradeau
onder balkon couplet Cantate
Ballades rijgen aan den late
tot jalousie en tante Teau
onmin uiten in potverdeau
en steken legen over `t blaten
Rond deelt zomers Cologne eau
in potpourri zon net verlaten.…
rivier, streelt de stenen
en schampt de oever in de
uiterwaarden van onze huid
gaan we voor honderd procent
of meer, door de grens van
uitersten, douchegordijnen, liefde
en snerpend verlangen, het
rommelt in de nabije lucht en
toch ook best ver weg, is het een
vliegtuig of onverwacht onweer
ik denk dat mijn volgende gedicht
'Putlucht…
nog krult
je lach in
de hardste
bouwstenen
van onze
fundamenten
de veste die al
generaties lang
met degelijke normen-
en waardenspecie de
tijd heeft getrotseerd
nog is de sleet buiten
nauwelijks zichtbaar
lijkt wat achterstallig
onderhoud maar
de echte breuk en
scheuren komen
diep van binnenuit
waar rot en putlucht
heersen over…
Want al die bussen bosgeur raken geen tedere snaar,
maskeren slechts de putlucht van een royaal urinoir.
Daar riddert hij de rug van elke kozak beschikbaar.
Hoewel de stank verdicht zo, is het vers veel minder zwaar.…