een stinkzwam dippend doodshoofdaapje
nooit noemde ik haar liefje
en schampte niets dan het oppervlak
ik rustte mijn ballen en liet haar ruiken
dit ben ik
lekker spelen vond ze dat
in die oogjes blinkende besjes
vliegenzwammen woekerden
op de indigo substraat
en om ons winden stemmen
hele koren kippenvel
de sjamaan tapte van het rendier…
ik vraag om een huid van vacht
zo ruw en stug als van een rendier
zie me als een hongerige hond
draaf door een woud door het donker
lichtvoetig alsof vogels me dragen
kijk hoe vluchtig mijn spoor in het zand
weggevaagd door de wind
onzichtbaar voor handen
die het stof uit mijn vacht willen vegen
mensenvingers die me uit mijn vel willen schillen…
De schimmel is vervangen door het rendier,
Niet meer dat gesodemieter op het dak
Als je stout bent ga je met de arrenslee naar Lapland
En niet meer naar Spanje in de zak
De nachten worden weer even stil... en heilig...…
Ik wil een Kerst samen met jou
Kerstmis is een tijd van liefde, dus fijn
Nu ik zo juist mijn grote liefde heb verloren
Heb ik geen zin in die tijd en heb alleen maar pijn
Maar ja het moet want Jezus werd geboren
Het had zo mooi kunnen zijn
Wij samen, met zijn tweeën
Met Kerstávond kijken naar het sterrenfestijn
En de Kerstman met zijn rendieren…
Is de slee, de rendieren, de ijspool allemaal niet waar?
Dan stop ik mijn kop onder het kussen en slaap
door de dagen heen, illusies armer allemaal heel gemeen!
Snappen jullie het nog?…
of deuren
de muren hebben verdacht veel weg
van dreigende sekslustige heren
de enige voorwerpen aanwezig
zijn grote hopen apenkeutels
bananenschillen
en een verschoten boomtak
(van deze is een versleten autoband afhankelijk)
- het is kerstmis, willie -
ik gebaar naar de hemel
naar een ouwe man voortgetrokken
door een vuistvol rendieren…
Hij stapte met een zwier terug
op zijn arrenslee,
de rendieren sloegen aan
zo kwam het dat de Kerstman
wel degelijk
van de week beneden heeft gestaan.…