Alle inzendingen over Rietveld

Het rietveld en de roerdomp grotendeels verdwenen is er haast geen nood meer aan het camoufleren…

hoe put je inspiratie uit een stoel waarop je nauwelijks kunt zitten... zijn het de kleuren is het 't hout waaruit hij is gesneden of is 't botweg het verleden ?…

ik ben onder aan de berg thuisgekomen na jaren van omzwerven in belichte duis ternis, helder zie ik de blauwe lucht, nog verder dan tranen die verdampen aan wimpers; de rietvelden van de ziel in het gevoel vastgeprikt als spelden die glinsteren in het aangezicht van mijn volle maan nog eenmaal demp ik het vocht en tel in mijn hart de som…

de wilgen houden hun gezichten naar de zon gekeerd ze kijken over water, rietveld en moeras, als was de tijd van eeuwen terug verstild in ogen blijven staan zo tussen woeste takken schuilend, al een simpel nest als oorsprong voor wat klein geluk in stukken eierschaal en veren blauw gekleurd gelijk de lucht, een zucht van welbevinden…

Het allerliefst met jou in wuivend gras en drinken, zittend op jouw jas uit de fles witte Zuidafrikaan die in jouw tas was die wonderwel perfect op temperatuur was Lang turen over het kanaal ver langs de brug en luisteren wat de bomen ruisen en zwijgend verder fietsen, want geluk moet je niet hardop noemen De rest nippen we thuis, in…

Jij bent mijn beste sterkste vlieger, bloedend hart draagt hoge luchten, waagt zich behoorlijk ver van aarde onsterfelijk reizend in koloniekluchten uitgestrekt zwevend over de rietvelden. Voel vrij de krachtige vleugelslag, jouw hart voelt stil gebroken aan. Dwingt sterk gekwetst de zilverreiger, jouw natuur in vrijheid achter zich..…

Zie ik Diana's ozonlaag haar zwarte nighty negligé ontwaar ik haar als luciféra donkere maan in casa luna Dan komt plots Phaëton met paarden spant de teugels, geeft de sporen gevolgd door maangodin lucina opgejaagd in overmoed bevrijd van duister nachtgewaad…