Thuis
ik ben onder aan de berg
thuisgekomen na jaren van
omzwerven in belichte duis
ternis, helder zie ik de blauwe
lucht, nog verder dan tranen
die verdampen aan wimpers;
de rietvelden van de ziel in
het gevoel vastgeprikt als
spelden die glinsteren in het
aangezicht van mijn volle maan
nog eenmaal demp ik het vocht
en tel in mijn hart de som van
dalen en stijgen van doeken
in het toneelspel van beelden
en ik mijn vingertop in 't zand
begraaf naast twee dove oren
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 25 maart 2014
Geplaatst in de categorie: filosofie