Alle inzendingen over Rik Timmer

Over de hei sloofde ik, Om mij gonsde een bietje, Voor 'n wijfje, geloof ik, Zong een leeuw'rik zijn liedje. Over de hei stapte ik, Zocht een ouderwets wijsje - Zo arg'loos betrapte ik Het aldermooiste meisje! Over de hei lachte ik, - Hoe zou ik beginnen? - Wat is dat mooi, dacht ik: - Twee mensen, die minnen!…

Het is triest maar waar: ik timmer woorden aan elkaar tot iets dat af en toe blijft drijven, meer eigenaardig dan zeewaardig - het zal zin voor zin vergaan.…

Ze timmeren flink aan de weg geen dochters van een timmerman maar zijn enige Zoon is favoriet zoon Jezus Christus moeder Maria pleegvader Jozef en natuurlijk God de God van de liefde de God van hun werk en daar maken zij televisie van en dat doen ze met verve flink op gezicht en lippen ze zijn hele mooie meisjes de mooiste meisjes…

In liefde, voor Rik In grijs licht gevangen Zie ik de eerste contouren Van wat mijn eigen kind Zal zijn - hartslag die Te zien en te horen is, Pompende werking, tsjoek Tsjoek, tsjoek, in hoog ritme, Voor mij bijna niet bij te houden, Zo snel, - vijfentwintig jaar later Kijk ik op zaterdagavond naar Onschuldig vermaak, Twente-Ajax…

~ STALEN ROS ~ Ik ga de tuin in en naar buiten Waar spechten timmeren op stammen Het stalen ros op, in de benen Thuis verblijven lijkt bijwijlen Haast een dwangbuisquarantaine Dus even in de benenwagen Karresporend naar Ab Heijn Het viruswaas met voeten tredend Handen in de warme moffen Bij de super snel verruild Voor 't witte…

Draait de zon alleen om jou Zoals het lijkt is er storm op komst Als je naar me kijkt zie ik de druppels vallen Niet meer tegen te houden De afstand wordt almaar groter Behalve dan die van mijn liefde tot aan jou Als het niet meer te omschrijven valt Zo hard 't regent op ons huis Dat je er over wil lezen in de krant Maar er niemand is…

Omarm me lief En hou je adem in Ik zit op een wolk En 't wolkenpak Is zo dicht nog niet Omarm me lief maar niet zo hard Ben nog wat week En in de zee verdrink ik Sneller dan je denkt Omarm me lief Ik verzet me niet En hou je vast Het is slechts de ijle lucht Die mij benauwt…

De ego's van nu gevuld doorregen en opgediend als warme happen in een slechte snackbar eenvoudig weg te doen in plastic bakjes en te overgieten met kleffe bende hun thuisfront hun ideaal hun passie om gevreten te worden zonder ooit te aanschouwen wie hen verorbert of wie hen uitkotst…

Van ver ben je gekomen, naar hier gevlucht smekend om asiel voor wat je was overkomen. Je had niet durven dromen dat je lange reis slechts een begin was van wat nog moest komen. Nu begon het pas, een lange procedure waar je alles steeds herhalen moest. Je verhaal stuitte op ongeloof hoewel je steeds de waarheid sprak zocht men het…

Ik zag je staan Langs de weg het weiland de dijk het strand het water Ik zag je liggen Op je bed grasveld op de grond Ik zag je zitten Op een stoel een bank een barkruk de trein ... Vijf minuten had ik nodig om eeuwig bij jou te kunnen zijn…

Je lippen voelden koud Je handen zagen wit Ik kreeg geen tranen in de ogen Ik stond er niet bij stil Het zijn nu al enkele jaren en kom nu tot het besef dat het enige van wat ik hield ... jou was en de ketting die ons bindt…

Gisteren vertelde je nog hoe mooi de bloemen wel waren hoe goed we het wel hadden zonder aan morgen te denken Gisteren riep je nog dat de dingen des levens geen vat meer op je hadden hoe moeilijk het wel was een mens te kunnen zijn Gisteren liet je het leven en dacht ik bij mezelf dat vandaag gisteren niet meer kon zijn zonder jou…

Tranen laat ik om jou die mij achterliet in de eenzaamheid van mijn bestaan Tranen laat ik om jou toen je gisteren zei dat je leven niets meer voorstelde, het einde kwam naderbij Tranen laat ik om jou Sinds ik je gisteren in je tuin vond Rustig en vredig liggend, op het tuinpad zonder tranen…

Verloren was mijn leven toen je me gisteren in de rede viel en me dankte voor alles wat ik deed Verloren was mijn ziel toen je me vertelde dat je van iemand anders hield Verloren was ik door jou verlaten nergens nog kunnen zijn alleen jij, ik en de dood…

Mijn woorden vloeien samen geschreven met mijn stem Waarom ik nog van jou kan houden Misschien hou je nog van hem Laat mij weten of ik je vandaag nog zie Warme woorden lopen door mijn ogen want ik heb je lief…

De hond verjaagt vreemden hij blaft zijn verhaal De koe graast ons Vlaamse land tot de bodem kaal De kip kakelt chaotisch politiek schandaal Maar het varken met Vlaamse eer doet me telkens wederkeren naar dat Vlaamse land Keer op keer…

In de muren van ons huis hebben mezen hun nest gebouwd. Eén van de vogels kleeft aan de steen, kijkt schichtig heen en weer en heen en weer en weer en dan ineens, verdwijnt het beest. Weg is het in de woning die ooit, nooit aan gedacht, een mens hem schiep. Even later ligt de kat van de buren een meter hoger in de zon. En heel…

Je speelde de dood en het meisje zoals ik het nog nooit had gehoord. Je zei: vraag niet zoveel, je zou beter luisteren. Je zong dat je stierf, maar het was niet echt, want hebben we niet op de receptie nog gepraat met je neef en je tante? Je hebt het altijd in je gehad, zeiden ze, en jij was blij. Later wel echt. Nu je zwijgt ben…

hij kijkt naar nergens het is het laatste uur hij zegt: e2-e4 voor ik iets bedenken kan is het voorbij hij schaakte steeds beroerder maar bleef te duchten voor het jong geweld ooit speelt hij iedereen naar huis…

Dit zien toont zich als het trijpen hooiland waar de pink zich snijdt aan de kruin van de dijk; is zonder: 'Kijk eens zwanen en jonge zwanen.' In natgrijze grond met leverblad, met koeienstront in het herbarium, waar de duim in de sloot blijft steken, leeft dit zien van de handopen palm. Zie hem, oude man, die zich verwondt aan het…

Als zwarte sluier gevangen slaagt ze hele tonen aan Handen doen haar werk vingers springen over witte en zwarte balkjes Maar haar gevoel is bij ieder van ons elke week weer Als zij de aanslag pleegt…

Ik weet niet hoe ik je noemen zal, Kind, zoon, diepstgevoelde eigenheid Die voor altijd verloren gaat - Die alleen geleefd heeft voor Je definitief verscheen, En al weer verdwenen was Voor het moment dat je het Levenslicht aanschouwen zou, Eigen, noem ik je, Gewoon eigen, Eigen voor mam en mij We houden van je, voor altijd,…

gebeld in richting Grootebroek naar m'n lief Trijntje Zoetekoek tuut tuut tuut tuut hoor ik de stem van 'n meneer 'ja hier onze lieve heer van weer ontij hartezeer verkeer vrij parkeerbeheer 'k stoom al hier met de trein van enkhuizen richting medemblik en vice versa aldoor op de lijn het regent hier van je rikke-tik-tik met duister…

Neem tweedejaars Benoni Beheyt reed op het WK op de Weg in Ronse allen incluis de Keizer van Herentals Rik II met milimeters uit het wiel Schande sprak het peloton in koor die eendagsvlieg speelde vals dat sekreet ging zijn baas vóór en niemand gunde de arme ziel ooit nog een plekje onder de zon Wereldwijd gaan veelal aan strijd afspraken…

Dit is geen gewone rivier Die zoals van haar verwacht wordt Ergens uitmondt in een breed Uitwaaierende delta ergens aan Een kust - Mijn rivier gaat tegengesteld, Stroomt van een naamloze kust Van een niet nader te noemen land De droogte in, brengt water Voor hen die dorsten, en vruchtbaar Leven in de woestijn Waarin zij uitloopt…

Altijd wel wat om te verzagen Een muur om hartgrondig in te boren Ook schuren kan hem zeer bekoren En timmeren, ja, met vaste slagen Als de moeder hem een halt wil vragen Zegt hij: even wachten met de koffie, vrouw En nu je toch hier bent, heb je geen touw?…

De kopspijkertjes timmeren langzaam met de botte bijl tot loze zekerheid. Het is lente dus de kleurtjes botten uit het staal van grijze dagen. kleurpotloodjes kleuren de lege vlakken vol jolige kleuren in roemrijke taal. En de boer hij boerde voort na de maaltijd. Dat het bekomen mag!…

“Ik verafschuw geweld maar wil graag mijn zin Op dat gebied ben ik een sluwe vos Dan timmer ik er maar stevig op los Want geweld druk ik met geweld de kop in” “want ik, als Lid van de Tweede Kamer Weet wel raad met de Voorzittershamer” ------------------------------------------------------------ …Kamerlid voor de PVV Hero Brinkman ontkent…

Zo diep schaamteloos draagt het immer ruisende rivierwater het vernederde afval langs mijn vergulde voeten ik waad door vocht van diep verdriet en timmer met gebalde vuist de luiken toe van de vazal die schimpend weigert het verre wezen te ontmoeten.…

Ik ben een met de vingers samengeknepen bierdop, een fijn staaltje van Rik Ringers met een houten kop. Ik ben het kunstgebit van een flesje gerstenat, mijn tanden glimmen megawit en ik klepper als een krolse kat. Duw me op en neer en verzin er woorden bij, je ziet gouden tanden telkens weer en in mijn keelgat een akelei.…