382 resultaten.
Vluchteling
netgedicht
3.0 met 320 stemmen 65.632 Kleine witte duif
vertel me wat je ziet
tijdens de lange vluchten
wanneer je drijvend op de wind
de weg naar ‘t nest zo feilloos vindt
langs blauwe of bewolkte luchten
Kleine witte duif
je hart is vol verdriet
ik lees de droefheid in je ogen
waar de onrust schemert; vaag
je vleugelslagen worden traag
het weten heeft je moe gevlogen
Kleine…
Wilde Flora viert feest
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 764 Wanneer de Blauweregen zacht
zijn druppels glanst aan Zonnedauw
walst sierlijk het Juffertje in ‘t Groen
met een rood blozende bol Pioen
die lacht naar de grote Bereklauw
Afrikaantje bespeelt als ‘n fanaat
een fijnbesnaarde Akkerviool
de ranke Florentijnse Lis
blaast trompet op een gele Narcis
de vrije Meiklokjes klinken frivool
Jonkvrouwviolier…
Spiegel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 618 Het is vast en zeker opruimingseizoen
de buren kochten een nieuwe leren bank
en een paar weken terug al een surfplank
ik begrijp niet waar ze het van kunnen doen
Zij zit uren aan de telefoon te debatteren
de stofdoek is door haar niet uitgevonden
hem vind ik behoorlijk kortaangebonden
Stug? Dat zou ik niet durven te beweren
Ze eten pas…
Flarden mist
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 800 Lachend kom je op me afgerend
valt in mijn wijd gespreide armen
schaterend laat jij je verwarmen
met kleine kusjes wordt je verwend
Mollige handjes bollen mijn wangen
ik knuffel je wiegend tegen me aan
streel je haren voor da’k je laat gaan
en plagend naroep: "ik ga je vangen!"
Ogen zoeken dwalend de vlugge rakker
die dribbelend…
Mijn laatste wens
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.775 Als de dood mij heeft beslopen
mij de tijd niet meer kan kwellen
wil jij dan de stappen tellen
die ik naast je heb gelopen?
Als mijn lijf onder de zoden rust
wil jij dan denken aan die keren
dat wij elkaar mochten begeren
aan hoe innig ik je heb gekust?
Als je stemmen droomt in fluisternis
die zuchtend mijn gevoel vertalen
wil jij de…
Innerlijke dwaling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 668 Ik bedwaal de gangen van mijn gedachten
op zoek naar degene die ik werkelijk ben
maar verloor tijdens een reis door het leven
In beslagen wanden van getemperde krachten
kerf ik namen die ik als mijn koestering erken
voordat ik van de mijmering wordt verdreven
Tastend in de weke delen van duisternis
die met vochtige vingers de lucht omsluiten…
Zwervend liaison
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 652 Gloeiend koper verhit het land
dat gewillig kleurt onder
de hoogste zon
De roep van de natuur
wordt gehoord door hen
die de stilte niet vergeten
en luisteren hoe
akkoorden gedempt sluieren
aan het suizen van een bries
die wapperend strijkt
in ‘t getij van halmenharen
welke ritmisch ruisen wiegen
tot fluistersymfonie
dat…
Hemeltranen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 2.106 De zon die nam mijn schaduw mee tot achter donkere wolken
waar uitgeblonken sterren treuren over vaal verbleekte kleuren
van een gestorven regenboog
Waar de maan probeert haar schone schijn nog vol te houden
en hoog verheven blauw plaats maakt voor diepgrijzend grauw
dat zich droef vol tranen zoog
Waar wolken zich verweven tot dichte deken…
Koud blauwtje
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 2.930 Holle kassen blikken levenloos
over ‘n blootgelegd schouderblad
slechts bedekt door zwarte flarden
geschroeid aan ’t helse hellevuur
De zeis die zwijgend rust op bot
druipt van bloedgestolde kreten
geslaakt terwijl ‘t werktuig suisde
in de handen van het creatuur
Zijn stappen naderen slepend
hunkerend strekt hij de armen
kiest mij zwijgend…
Mijn broertje
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.944 Lieve Heer, 'k wil U iets vragen
over het broertje dat U me gaf
Mama zegt het is een zegen
dat wij dat lieve kindje kregen
ik vind het eigenlijk een straf
Toen hij kwam was ik zo blij
want met hem zou ik kunnen spelen
voetballen en racen met de fiets
maar deze baby kan werkelijk niets
dus zit ik me stierlijk te vervelen
Mama zegt dat…
Behouden vaart
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.160 Vraag me niets
als je me naar de nacht ziet staren
mijn armen om mezelf geslagen
wiegend in een zee van pijn
wiens golven niet te breken zijn
maar telkens nieuwe vloed aandragen
Vraag me niets
als ik worstel met woeste baren
stuurloos zoek naar kalme stromen
blind navigerend op het vertrouwen
dat ik de haven zal aanschouwen
wanneer de zon…
Ogenblik
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.003 Je huid fluweelt als abrikozen
door druppels parelend gestreeld
terwijl je ogen argelozen
ik zie je met een frêle gebaar
de regen van je wangen vegen
waar koude vlagen rozig fleuren
mijn adem stokt terwijl ik staar
naar het blozen van de rozen
die zich gelijk je lippen kleuren
ik glimlach als ik je passeer
omdat jouw zon me raken kon…
Margrietjes
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.716 Ik zag Margrietje in het gras
gezeten staren naar iets kleins
ze had de knieën opgetrokken
onder rond uitstaande rokken
op d’r gezichtje glom een grijns
Haar blik zei me hoe blij ze was
en met de onschuld van een kind
neuriede ze hetzelfde liedje
als het kleine wit Margrietje
dat deinde op de lispelwind
Ik voelde hoe het mij charmeerde…
schaduwvlucht
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.436 Ik vond je in het weideveld
tussen broos geknakte veren
had jij je ranke hals gevleid
intens gekweld keek je me aan
en ik zag leed in het tere van
je zwart fluwelen ogen staan
Je kreet vibreerde hoge tonen
die verijlden in de levensbron
naar de einder waar de avondzon
het vallend duister leek te kronen
Nog eenmaal strekte jij je kop…
Tafeltje voor twee
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 795 De zuurkool pruttelt stampend in de pan
om dampend wit niet zwart te branden
gebakken spekjes geuren watertanden
gebogen rookt de worst er het zijne van
de kanarie zingt met uitgestrekte nek
naar de spinnende kat, gekooide nood
Cyclamen in pot bloeien uitbundig dood
als ik met automatisme de eettafel dek
het serviesgoed staat uitnodigend…
Het zwerfspoor voor…
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 652 Voetstappen kraken op ’t held’re laken van vers gevallen sneeuw
verbreken de stilte van de morgen die in kilte uit de nacht ontwaakt
met ’n kermende schreeuw
De man sjokt voort door niemand gestoord in zijn eenzaam bestaan
dat hij zelf doodbedaard onder zwerversleven schaart om in vrijheid
over aarde te gaan
Dan staat hij stil daar hij…
Jouw naam
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 2.588 De stilte is nog vol van jou
schreeuwt ons heftig tegemoet
in de leegte die jij achterliet
en in het schrijnen van ’t verdriet
dat zich met pijnlijk missen voedt
en ik...pak machteloos mijn pen
kras zolang mijn vingers gaan
jouw naam op vellen wit papier
want dan ben je tenminste hier
bij ons...in dit bestaan
hulploos kijk ik wat er gebeurt…
Sneeuwklokje
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 2.579 Schuchter werkt het prille groen
vanuit brekend zand naar ’t licht
waar het leven tot in volheid knopt
als serene schoonheid zich ontpopt
dat zich ned’rig naar d’ aarde richt
haar pracht buigt zwaar de ranke steel
en teer bloemt zij haar blad'ren wijd
die puur van kleur het hart ontbloten
wit/groen gerokt; de kern omsloten..
zaden voor ‘…
Moederliefde
netgedicht
3.0 met 197 stemmen 65.324 Terwijl je uit ‘t raam staart laat je
de vingers ongeduldig trommelen
op het hout van de vensterbank
en vraagt me met zeurderige klank
wanneer of we gaan schommelen
je heft het gezicht en lacht me toe
terwijl ik jam van je mondhoek veeg
je kijkt me aan maar je blik is leeg
en geeuwend zeg je: ‘k ben zo moe
De pop bungelt; z’n kop beneden…
Gebeden onbegrip
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.774 Lieve Heer ik zit heel stil
en houd mijn ogen stijf gesloten
mijn handjes vouwen kan ik niet
want zoals U vast wel ziet
heb ik mijn rechter duim gestoten
Lieve Heer, U ziet het meest
dat wist m'n ma mij uit te leggen
dus misschien kunt U mij zeggen
wanneer ik toch zo stout ben geweest
Mijn hartje heeft zoveel verdriet
ik weet wel...,…
Vlindervlucht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 722 In de geplooide zoom van het meer
waar takken van de treurwilg teer
het eigen spiegelbeeld doorkringen
en ’t met hun jonge groen omringen
dwarrelt een stervende vlinder neer
Hij vloog in het hemelruim omhoog
ontdaan van beschermende teugels
naar de warme stralen van de zon
hoger dan hij werk’lijk vliegen kon
en verbrandde er z’n frêle vleugels…
Nevelkind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 483 De wind spint draden van schapenwolken
die wervelend door de hemel zweven
waar ze zich in het maanlicht baden
voor zwaluwen ze tot wazen weven
en ze gewikkeld als ragfijn lint
draperen in de schemersluiers
van het blinde nevelkind
dat door regenbogen begeleid
lachend langs de zonnestralen
zonder aarzelen of dralen
zachtjes naar de aarde…
kernklanken
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 782 Het ranke riet ruist ‘n lieflijk lied
vol tonen die zichzelf verwoorden
sereen, waardoor de stilte zwijgt
en de hemelboog eerbiedig nijgt
diep getroffen door de akkoorden
de melodie lokt zwaar van eufonie
het sluim’ren dat in kern ontstaat
wachtend tot ‘t ritme zacht beroert
en pulserend naar bezieling voert
waardoor de kiem ontluikt uit…
Scheiding
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.220 De keren die ik op je leunde
lijken mijn oog voorbij te snellen
terwijl ik kalm tracht vast te stellen
hoe dikwijls je me ondersteunde
Ik voel de groeven; ingesleten
de jaren zijn je aan te zien
bekruipt me ’t gevoel.., misschien
heb ik dat wel op mijn geweten
ik kijk naar je en zie ’n rafel van
de schoonheid die je vroeger was
wat me…
Uitgespeeld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.869 De wind speelt met een lichtblauw lint
streelt glooiende plooien in zijige glans
dat lieflijk deint als ‘t getij in haar dans
waarmee ze golvend de zeeën bemint
Zo lijkt het de jonge moeder althans
die amper bewust waar zij zich bevindt
haar starende blik aan ‘t beeld verbindt
als houvast voor haar wank’le balans
Schijnbaar stoïcijns…
Als doornen vallen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.179 Van het bloedend hout gesneden
martelde hij langzaam naar de dood
de doornen vielen stuk voor stuk
en krachtig in zijn laatst geluk
kleurde hij het hart in vurig rood
Hij staakte uitgedroogd de strijd
z’n laatste druppel was gedronken
gebroken gleed hij ‘over de rand’
door toedoen van ’n mensenhand
die hij z’n leven had geschonken
Zijn…
Kind geweest
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 819 Haar schoentjes zijn in stof gesluierd
het eens blauwe rokje vaal verkleurd
d’r versleten witte bloesje smoezelig
en haar vermoeid gezichtje groezelig
als ze schaduwstil komt aan gekuierd
haar kinderogen verdrinken in pijn
maar dapper trekt ze ‘m aan z'n jas
vraagt de stoere soldaat met klem
en wanhopig gebroken fluisterstem:
weet u waar…
Genadeloos geplukt
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 846 Haar blote voeten vlijen zich zoekend een houvast op natte keien
die het steile pad bedekken dat leidt naar onderaardse vertrekken
waar zwarte kelken welig gedijen
Glimlachend plukt zij de bloeiende dood en legt ze in haar schoot
terwijl haar ogen in vergane dromen woeste haatrivieren stromen
in golvende vlagen donkerrood
Zijn afwijzing liet…
Natuurlijk
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 390 Ik wroette diep in moeder aarde
vond verse vruchten in m’n hand
de blanke kernen van het leven
die gekiemde groeikracht geven
en zich ontworstelen aan ’t zand
Het liet mijn werken even rusten
diep verzinken in mijn eigen zijn
vragend of ik wel weet wie ik ben
het diepste van mezelf echt ken
de draad volg van m’n levenslijn
Ik hoor het…
logeerbed
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 7.478 Ik houd
mijn armen wijd geopend
zodat je er in schuilen kunt
het leven maakte je zo moe
sluit je zware ogen.. toe..
het rusten is je zo gegund
Laat de aarde rondjes draaien
slaap het tollen uit je hoofd
morgen is te vroeg voor zorgen
het zonlicht lijkt voor jou gedoofd
maar zal opnieuw zijn stralen zaaien
Ik weet het wel, het is nu…