De sloophamer ging
door onze relatie
Met een enorme dreun
Het enige wat ik nu nog doe
of niet
Gaat gepaard met
veel gekreun
De klap was
een daalder waard
maar voor ’t stof
opgetrokken was,
wist ik
dat alles
niets meer was dan
Gebakken lucht!…
en dan nu de vloeibare oogst
verbeteren tot meer
in zachte massa’s rozen leggen, weerbaar
door doorns- maar toch
hun geur vertelt van ooit
uitgesproken rood verkleurt
het roze beeld van kinderhandjes
rond hun zuigdot, waar wat suiker zoetig
om dit leven vraagt
een wiegje waagt te staan
in lang vergeten kamers tot de sloophamers
der…
Langs maanden slingert zijn pad
In een vale wolk van stilte
Zoals het stof daalt na de sloophamer
Een herinnering die je moeiteloos uitveegt
In zijn hoofd schuiven velden over elkaar
Vallen vluchtpunten samen
Waardoor hij verder gaat
Tot hij zich binnenstebuiten keert
Alle organen naakt
Een kwetsbaar doelwit…
Arm, oud pand
De tijd zette zijn tanden in je huid
Maakte je blind en monddood
Je had nog wel oren naar glas en cement
Ik vroeg nog monumentenzorg aan
Maar in aanmerking kwam je niet
Je baard een verwilderde klimop
Kwijl je gekleed in vuil grondvest
Scheefgezakt ochtenddauw
Binnenin je is het donker, smeek je
Om sloophamer of pyromaan…
minnaar die me belaagt
Een gedempte kreet van genot
-Raspend in rood weefsel-
Zwelt in de koele droom
Ik wacht op verlossing
Een bodem van doornen
Een stekeltapijt dat me doorzeeft
Gegons van bloed houdt me uit de slaap
Maakt me moe van waan en ondergaan
Tot ik stuipend onderuitga
Het wekt de brulaap in mijn kop
Bij elke hartslag een sloophamer…
ontelbare vervuilde neusgaten
blaast ze kwaadsappige dampen
over haar daken vol televisie-antennes
en duiven, waarboven de hemel
licht wordt en weer donker, sterren
balanceren een paar minuten op de spits
van een kerktoren, carillons
mengen hun valse stemmen in
de oorverdovende musique concrète
van auto's, ambulances, pneumatische
boren, sloophamers…
334
Bezig met laden