Alle inzendingen over Spiritueel OR Hoop

De ruimte in mijn hoofd is kaal en leeg ik reis naar binnen er zijn geen ramen of gordijnen bestemming is er niet reizen is genoeg de weg er heen is mijn doel het verlangen onderweg te zijn die mystieke ervaring is de vervulling daar verander ik raak ik ballast kwijt om balans te herwinnen de ruimte in mijn hoofd ontdoet zich…

Een lamp die flikkert in de kamer Als alleen ik daar wezen moet Maakt mij nieuwsgierig en ook vrolijk Ben jij dat papa die dat doet? Zet jij mij soms weer aan het denken? Laat jij me weten: life is great Moet ik meer aandacht aan je schenken? Bang soms dat ik je vergeet? Dat jij het bent mijn lieve papa Die bij me blijft zelfs na de dood Over…

Vannacht lag de dood naast mij met de rust die bijna hemels was Hij noodde mij naar het generlei ver weg boven dit aards moeras Daarna reikte de dood zijn hand alsof ’t eind reeds gekomen was Je bent op aarde slechts passant sprak hij kom, ik ben je kompas Waar is mijn God vroeg ik hem die wacht tussen ‘t hemelgewas Vervolgens brak dan…

Alleen wanneer ik volledig vredig ben herken ik begrip, warmte en erkenning voor hoe mijn ziel in haar levensweg viel.…

In de stilte wist ik altijd wat te denken en te voelen wat te willen waar lagen de verschillen in de stilte alleen altijd of het scheen dat ik meed en vermeed om een zachter leed.…

Er was geen adem om mee te leven. Ik stikte bijna. Iemand leek mijn keel dicht te knijpen, mij aan mijn nek omhoog te tillen... "Een volgende keer zou zich niet meer aankondigen; nooit meer, zó ik besloot tijdens die secondes, de stille tijd die wegtikte..." Er was geen plek om in te leven, zodat ik mezelf leerde in de beleving van mijn…

Wat zich tussen de levenslagen bevindt, zou ik willen duidelijk maken. Ik zou kunnen beschrijven waarmee het allemaal begint met de liefde en het lot van mensen, om ze tenslotte in en met hun diepste wezen te raken, zodat de boodschap bij blijft en groeit waar het allemaal is ontbloeid.…

Een boodschap van hoop een boodschap van liefde, van vertrouwen contra wantrouwen een boodschap van geloof een liefde tegen haat... is, Al, wat in mijn leven geschreven staat. Is, Al, wat ik te bieden heb wat ik geven wil... altijd: heel stil.…

Ik heb God oneindig veel lief zoals ik ook houd van de mensen om me heen dat zijn de gevoelens waarop ik voortbouw zolang als het doel van mijn hart en ziel samen nog steeds helder tot me scheen.…

En ja, ik ben verhuisd. En ja, dit is de laatste week dat ik veertig jaren draag. En neen, ik geef de moed niet op, zowaar ik Petra Hermans heet: een gegeven, dat ieder zal weten, waarmee elk mens gaat kennismaken! Wanneer ik vrij van geest zal zijn zal ik vrij in mijn ziel zijn... en dat kan hier aangezien ik op de hoogte woon, gelijk de…

De ijzersterke geest, die ik bezit zal straks vele geesten aantrekken! Een grote geest die lacht, boven alles en over alles. Want zij kan vechten voor maar tegelijk: loslaten als geen ander. Daar moet ik veel verbeelding en inlevingsvermogen voor hebben. Om waarachtig te begrijpen waarover ik het zal hebben, om me verstaanbaar voor…

De toenadering houdt ook het afscheid in het einde vervolledigt de cirkel en legt aan tot het begin.…

En ik hoop op, ik geloof in volledig stille stilte. Er is een stilte in mij... er is een stilte.…

Niks duurt... voor altijd ook al denken of wensen, wij mensen, dat ooit eens! Niets is voor altijd alleen het land waar altijd alles is, is voor altijd!…

Ik weet dat eens het raadsel van de hemel zich zal ontvouwen aan mij. Het zal niet eng of vreemd zijn maar een veilig en vertrouwd Licht, zo licht als een veer, zal tot mij schijnen en ik zal tot de hemel met het lichtste Licht weer verdwijnen.…

Inschikking in het eigen lot, betekent acceptatie, rekent en berekent: op hoop en glorie! Gelukkig, de mens die lijdt.…

ene keer dit andere keer dat de metro bijvoorbeeld of het gebrek aan zon zeg ik hou van jou of merk dat je het niet kunt zeggen midden op het water tussen CS en Noord terwijl je kijkt naar de vrachtschepen zo volgeladen zonder woorden en alles wat voorbij gaat in je hoofd…

Het verdriet, de wanhoop en de pijn, het bracht me verder tot een nieuw besef van gelukkig zijn.…

Mijn spanning bevrijdt me niet pas tot in het einde van mijn dagen. Wanneer ik Jezus Christus geef wie hij was en is, geef ik mezelf terug aan hem. Verder gaat het leven, altijd stuwend krachtiger dan voorheen, gevraagd en vooral ook ongevraagd. Spanning wordt ontspanning als ik Mohammed laat zijn voor wie hij is en blijft: Mohammed. Geen…

Voor helemaal niks leef ik dan nog beleef ik dan toch dat Al wat nietig scheen, ik, als compassie in jouw hart en geest achter liet zonder enig verdriet.…

de maan zal blijven staren als ik niet meer zal zijn in duistere zwarte nachten is het gele licht niet mijn de wind zal blijven waaien door de bomen, over het gewas de krakende zwiepende takken vertellen hoe het eens bij mij was het water zal blijven vallen uit de donkere wolkenlucht het leven duurt maar even in gedachten waarvoor ik…

Het is de spirit van het geloof, de vreugde en de hoop die al zo ontzettend lang verweven zijn met mijn beleven. Ik dank hierbij dan ook alle krachten en machten, die zorgen voor het voortbestaan van mijn pure gedachten!…

Eén dag zonder de aanwezigheid, de permanente bescherming van jou, Babaji zal mij doen herinneren wat het is om gewoon mens te zijn en al de mensen te kunnen vergeven in hun menselijkheid. Eén dag zonder jouw voortdurende begeleiding en sturing zal mij weer normaal mens maken; zo'n dag kan mij alleen laten beseffen welke luxe ik geniet…

De pijn en negatieve kijk zijn er, om jouw kracht te meten aan de werkelijkheid de pijn en uitdaging daarvan zijn er ook om vreugde en rust te vinden en waarderen juist als je dacht, dat ze er niet waren komen ze om de hoek kijken, wanneer de vlam tot kalmte kan bedaren.…

Als de donkerte zich op rukt tot aan de ramen en deuren van mijn huis, dan haal ik mijn kracht uit de luwte van het Morgenlicht.…

Na de lange innige omarming, het liggen op zovele zachte delen: schouder, arm, borst, buik, het horen van je donkere stem die geruststelt, als streelde hij gevoelige plekken heel, na het klaren van elkaar, het dutje, het opstaan, het weggaan, nadien breekt het grote zwijgen aan..... als werd ik alleen, op een mooi eiland achtergelaten…

De zee bedekte zowat het hele strand lopen kon alleen op de mulle rand langs het duin, de paal van de golfbreker zichtbaar nog, welig het sop als een dikke laag room, ruim, klodders en flodders die vlogen als vlinders. Blootsvoets waadde 'k me in zacht schuim, golfjes vierden talloze randjes en landschapjes die allen mochten zijn, daaronder…

Vanmorgen zei je: dat kan niemand je meer afnemen ik liep langs het strand de wind woei het niet weg de golven spoelden het niet mee het zand bedolf het niet de meeuwen konden het niet overstemmen integendeel alles leek het te willen aanzwellen zodat ik bleef, bleef zwelgen in de herinnering van mijn hoofd op je schouder, hoe dat leek…

Als ik mijn hart in het grote hart, mijn stem in de stilte leg zoals de druppel opgenomen door de zee, één wordt zodat 'k kan mee bevloeien, helpen groeien, dorst lessen, zwijgen en kan zeggen, er te zijn voor jou, mezelf, genieten kan mijn geluk doorgeven, want nog steeds... is er zoveel kleur, de bottels en de bessen, de ondergrondse…

De spiegel in de gang, en bij het bad, in de wc die spiegelen mijn ogen en mijn gezicht. De zee spiegelt de zon en haar stralend licht, een plas spiegelt wolken, een bomenrij, de volle maan of een stille zwaan. De sloot 's morgens de nevel. De pluimen van riet zie je nog scherper in 't water dan op 't land, en een korreltje zand…