Alle inzendingen over Tjeert Js de Boer

de mol graaft zijn gang maar als de boer zijn hoop slecht moet hij zich bergen…

de boer maait het gras de machine slokt het op poept strobalen uit…

Bedankt Yvon...de groeten van boer Geert…

De KRO had het heel goed bekeken: Naar “Boer zoekt vrouw” keek bijna heel het land. Helaas, het laatste paar, zo meldt de krant, Besloot onlangs om met elkaar te breken. De serie was voor alle kijkers top, Alleen geen boer schoot er een bal mee op.…

Als god de vader het voor het zeggen had zou hij opstaan van zijn troon. Hij zou zijn sigaar wegleggen, hij zou met een gouden teennagel bedachtzaam de krabpaal beroeren en hij zou zeggen: we zitten vol O hoe stil het dan wordt. De stemmen van de eeuwige tenoren slaan dood in de hofvijver en het laudamus alzheimert door het engelenkoor. Zelfs…

De man Het is besloten. Opheusden is het doel van onze reis. Waar de weg zich verliest het einderloze gras begint, daar zijn we thuis Noem je dat lezen van een kaart? Vrouw kijk nu eens om je heen. Kan dit het eindpunt zijn? Dit is verdomme Doodewaard Hier moeten we doorheen? Dat weet je zeker? Hoe dan, in godsnaam? De vrouw Het…

De boer zaait in de zware plooien, de akker vangt de gulle fooien, de wonden zijn de rechte voren, waarin het bladgoud is geboren: maskerend ruisend levenskracht. Een koolmees nestelt in ons huis, de poes speelt met een muis, de mieren smeden een komplot, een vink zingt daverend tot slot: hiep-hiep-hiep, hiep-hiep-hiep...…

Vroeg in de morgen Zong de merel een nieuw lied Wees tot troost en hoop…

Zo kort bij ons, zo onverwacht nog maar net aan ons gegeven niemand die er toen aan dacht een nieuwe bron van leven intens gekoesterd in de armen die nu leeg, onwennig zijn liefde om aan te warmen bescherming tegen angst en pijn slapen, lachen, huilen samen zo, is het wel echt voorbij? maar nu, starend door de ramen denk ik: 't…

Waarom voert men oorlog? Waarom voert men strijd? Waarom die verwoestingen? Doe iets nuttigs met die tijd! Als men stopt met oorlog voeren, zou de wereld heel anders zijn. Maar alleen als iedereen meewerkt, zal de vrede komen, geen angst meer en geen pijn. Waarom zinloos geweld? Omdat het woord zinloos misschien wel erg zinvol is? In…

Soms moet je beslissen, een dierbaar iemand te laten gaan. Ook al wil je niet doorleven met het idee, dat diegene niet meer voor je zal staan. Toch is die beslissing nodig, je komt er ook wel overheen. Al dat verdriet en die pijn, want zoals diegeen is er géén één. Er zullen mensen zijn die je steunen, die je helpen door die moeilijke tijd…

Vrienden heb je nodig, zonder kan je niet. Ze zijn echt niet overbodig, zoals je weleens ziet. Soms een schouder om bij uit te huilen, vaak om leuke dingen mee te doen. Ze zijn niet te koop, je wilt ze ook niet ruilen. Zonder vrienden ben je nergens, de wereld zou vergaan. Als ik geen vrienden heb: heb ik geen been meer om op te staan…

Bijna niemand begrijpt wat ik voel, bijna niemand begrijpt wat ik doormaak. Bijna niemand voelt wat ik voel, zoiets gebeurt niet vaak. De pijn die ik voel, is niet te verdragen. Geen mens die dit voelen wil, dit duurt langer dan een paar dagen. Het lijkt of ik weinig pijn heb, maar ik bijt mijzelf er gewoon doorheen. Ik probeer vrolijk…

Je wordt verlaten, helemaal alleen gelaten. niemand die van je houdt, van binnen zo ijskoud. Niemand die met je lacht, iets dat de pijn verzacht. Geen toekomst in zicht, die jouw pad verlicht. Toch geef je de moed niet op, dus jij zegt hardop: "ik kan best alleen, jullie zijn overbodig, ik heb jullie echt niet meer nodig".…

Ik ben moe, moe van het leven. Is er dan niemand, die mij dat ene kan geven. Dat ene is vreugde, vreugde en liefde om mijn leven door te zetten. Zodat ik niet meer moe ben, en alles even op een rij kan zetten. Ik ben moe, moe van het leven. Ik wacht tot diegene komt, die mij dat ene kan geven.…

Toen de bomen zich met bloesems tooiden kwam met grof geweld in 't prilste ochtendlicht, kwade machten Nederland bezetten, ontnamen burgers geldend recht en hun bescherming kweekten zelf de moed om in verzet te gaan tegen onrecht, deportatie en geplande dood dit omdat zij anders leefden, goed vertrouwen vrijwel niet te vinden door verraad…

Toen zoet water met de spiegelingen van cipressen, bomen in het omringend heuvelland ook mij omsloot, de zon met kracht mijn huid en bloed begroette jij mij aankeek met een liefdes lach beloofde ik in diepste van mijn hart voor jou in water een gedicht te schrijven. En vond de woorden die zo treffend waren dat ook het water nimmermeer zijn…

De landman heeft zijn dagelijks werk gedaan de akkers rusten tot de morgen ook deze dag werd plant en grond verzorgd gegeven noodzaak en volkomen.…

Vroeger konden we nog met de poppen spelen. Vroeger konden we ook alles met elkaar delen. Net als nu, dat zie je meteen. Echte vriendschap, Wij laten elkaar nooit alleen. We zijn al zo lang vriendinnen. Tien jaar, maar ik zou zo weer opnieuw willen beginnen, omdat die tijden met jou zo mooi waren. Ik zal ze voor altijd in mijn hart…

Lieve opa. Toen ik hoorde dat je was overleden, Was ik erg geschokt. Alleen ik besefte het niet goed. Ik was op kamp, ik had het nog nooit meegemaakt. Ik wist niet wat het me doet. Thuis aangekomen, alles was anders. Iedereen was verdrietig en stil. Alleen omdat jij weg bent gevlogen, Weggevlogen want op de aarde vond je het op het laatste…

Mag ik hier sterven? Niet nu, niet morgen of niet straks! Maar wel de morgen, na de morgen. Zoals ik vaak de morgen mag. Staand in het water. Niet nu, en niet meteen Zo sterf ik zacht en niet alleen Het water neemt mij mede Geen wet en geen verleden. En elke morgen na de morgen. Ervaar ik zacht en mooi het leven. Om zo te weten dat…

Ruisende halmen een vogel vliegt op en zingt volmaakte schoonheid.…

Toen de wind opstak niet eens zo'n sterke die de warmte van het vlakke land verdreef werd de deken van beschutting en het aangenaam vertoeven in oneindig diep gedeeld. Kant of wal, wat kan het bieden naakt en met tranen overdekt die rolden van het klein talud om zich te voegen bij het water en het sterk doorbuigend riet. Wie kent niet…

Vandaag schrijf ik een liedje het gaat niet over mij. Ik rijg wat kleurenkraaltjes die passend zijn voor mei. Wie 't leest die mag ze houden en doe het maar terstond. Want voor je 't weet, zo gaat het vallen kraaltjes op de grond.…

Het nieuwe licht de blauwe krachten breken de laatste uren van de nacht. De silhouetten van een creatief proces dragen al besef van schoonheid. De stilte zingt 't nieuw begin van vergezichten en 't hoog gevoel. De rust van deze nacht was welkom als de dageraad. Te bouwen aan gedachtengoed daarvoor is het nieuwe licht gegeven.…

Oude dichters die gaan dood jonge dichters kunnen sterven. Blijvend is hun leesbaar brood goed voor u en ook de erven. Ja, wij dichters putten uit een eigen bron zonder heffing of belasting. In Den Haag staan dromen lozen klaar ons, ook dat nog, op te kunnen leggen. De Moraal: Stel in leiders maar geen blind vertrouwen.…

Ik heb een grens getrokken niet met kalk of prikkeldraad. Maar met goede woorden die zorgvuldig zijn gekozen. Het is naar oud model en goede raad tot hiertoe en niet verder. Deze boodschap is zo helder dat het ieders zintuig raakt. Als je loslaat trek je grenzen voor 't welzijn van je groot domein. Dan komen vrede woorden weer tot leven…

De velden zijn droog een regenboog buigt alleen voor hemels water.…

Warm nog schijnt de zon door het oude vensterraam de tuin blijft in bloei.…

Het strand ligt er verlaten bij, alleen een hondje snuffelt hier en daar. Een vogel vliegt nog argeloos, op de laatste adem van het jaar. Ik zoek naar woorden in de zee maar 't zand verdraagt mijn voetstap niet. De vloedlijn wordt alsmaar verlegd en 't strand blijft spiegelend geveegd. Wat bracht de zee wat nam de tijd te worden tot…