blijven ademen
hoop vult de hiaten in ons gewelf,
beschermt het licht uit de bronnen van de
wijsheid, omarmt de golven van verandering
in de scholing van de getijden waarin elk
individu moet gedijen, schede en roede
samen passend, beproeving die muren
slecht in onderscheid, een rollende
donder, een niet stoppen wind onder
de radar, als veenbrand…
te midden van wiegende bladeren
op het ritme van gedempt geluid
voelt het licht de schaduw naderen
drijven golven hun laatste rimpel uit
er is geen dagvullende volheid
de stilte is een teken aan de wand
zo snijdend stil, zo wijdverbreid
geen leegte is er tegen bestand
het nulpunt is reeds lang verlaten
getuige de verkalking van het been…
Munnekemoer
zo ver je kunt kijken
velden en weiden
en ergens daar door
stroomt de Runde
daarmee begon de
Ruiten Aa
als rivier
maar was hier
ondertussen
genoeg water
om de veenbrand
van Barnflair
te blussen ?
Munnekemoer
de laatste huizen
de grens, de rand
hierna alleen nog maar
Drenthe, Duitsland.…
Een vak voor ‘t leven is al uit de mode.
Degene die zich bijschoolt maakt zich sterk
en houdt zichzelf, vernieuwend, aan het werk.
Carrière hoppen is de nieuwe code.
Dat ook politici, zo wil ik hopen,
die nieuwe modus in de oren knopen.…
De horizon heeft bij de wieg haar doel bereikt,
dooft de onrust en veenbrand onderhuids van
moeder aarde tot een kijkspel,carrousel van
toekomstbeelden op een kamerwand.
Voor mijn laatste (?) kleinkind
en alle kinderen in de wereld.…
, voornoemd te vluchten in
de hoop zielsverwanten te ontmoeten waar
stemmen werden gesmoord, alles te duchten
viel met het kloppen op de hemelpoort,
door ongeloof en afkomst niet gehoord,
in de loop langs gesloten deuren, net
zolang, uit onuitgesproken trots en
mondigheid, de muren van de kampen
begonnen te scheuren en blijft als
veenbrand…
75
Bezig met laden