Alle inzendingen over Viervoeters

herinnering verzacht en hij even geen woorden duldt zie ook wel dat deuren overal, ondanks diverse tinten, zo grijs blijven kleuren of dat het voorhang de afwezigheid bewaakt en dubbel glas als het toneel wel zichtbaar is de wereld geluidloos buitensluit bij het ontbreken van de dragende takken is het de natte snuit van een kleine viervoeter…

Of ze nu daar al nieuwere wandelpaden weet vandaag zeker niet te heet voor haar viervoeter of haar ooit bontblauwe frêle yoghurt huidje was. Ik heb al een veldruiker voor haar tafel geplukt dat is vandaag tenminste al wel vast gelukt. Verse lucht gehapt, ook dat nog pas.…

Zo logge schattige viervoeter vergezelt me heden zo vaak ........ Brigitte Bardot..... zo maf nog niet!…

zeven vlokken in dovend middaglicht smelten zijn tent gebukt naar binnen gaan als de zon slaapziek wegzakt achter de wouden liggend op zijn bladerbed het smeulend vuur van berkebast aanblazend door het rookgat de witblauwe poolster bespieden in heldere blijdschap de hemelse spijker en stralende navel van zijn heelal gadeslaan als viervoeter…

heeft de luchtaantastende stikstofalchemie van graduele tot serieuze luchtwegeninfectie en bijgevolg op kwaliteit van leven Emissie in de lucht slaat geconcentreerd als zuur hemelwater neer - depositie tot ongezouten grondwater in de bodem van ons bestaan onder het gewicht van zwartrubberen autobanden, vetgemeste geleedpotige viervoeters…

Ik neem nog een afzakkertje in mijn eigen stamcafé en daar loopt mijn trouwe viervoeter met de barman mee. Missy impossible, noem ik haar van nu af aan en laat de deur nooit meer open, zelfs niet op een kiertje staan. Kom op meissie.…

Ik neem nog een afzakkertje in mijn eigen stamcafé, daar loopt mijn trouwe viervoeter met de barman mee. Missy...impossible, noem ik haar van nu af aan en laat de deur nooit meer open, zelfs niet op een kiertje staan. Kom op meissie, we gaan naar huis.…

Dolfijnen worden dagelijks verkracht. Als hond kan je niet rustig meer gaan poepen. “Wij jagen door”, hoor ik de jagers roepen. “It giet mar oan”, was wat een kievit dacht. Vermomd als koekoek zei zij: ”uit protest leg ik mijn ei eens in een Brabants nest”.…

gesneuveld toen mijn man zaliger bij het bestrijden van de spinnenwebben door de voorruit viel ja, u zit er netjes bij anders dan ik van buiten had verwacht men blijft in het passeren toch echt een outsider u heeft smaak dat had ik al helemaal niet verwacht en ook al niet een zenuwlijder nee, een tweede thee gaat er niet meer in de viervoeter…

Een ouwe rot verkeerde verregaand In staat van pré, als jonge pensionado Z'n poen kreeg hij, uno momento dado Vanaf z'n zestigste, iedere maand Daar zat hij dan aan vast, oud-luit ter zee In Zuid-Europa, dankzij 't ABP…