39 resultaten.
Het evenwicht in balans
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 340 Het evenwicht in balans
Breng uw zang tot aan de ziel,
eenvoud van complexiteit.
Ontvang het denken in het hart
en laat het baden in tederheid.
De tong spreekt de taal van de waarheid,
geen masker van valsheid verzwaart zijn dans.
Met trots triomfeert hij in euforie
en koestert hij het evenwicht in zijn balans
Velen vallen waar hij staat…
Superieur intellect
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 385 Onbegrensd komen van gaan,
op de weg van oneindig reiken.
Kracht van kunnen van bestaan,
die toch niemand kan bereiken.
Neerkijkend op opkijkend oog,
wachtend op het klimmend oor,
dat niet weet door te breken,
alsof zijn kunnen is bezweken.
Zwemmend in de simpelheid der dingen,
lijkt het te verdrinken in zijn gaan.
Het brein staat erboven…
Door een wond omsloten hart geopend
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 2.048 Dwalend baarde het gehoor zijn bloei in extase
toen de paradijselijke klanken van haar naam,
door het hart gekoesterd en behaagd
en gekleed in de schoonheid van hun aard, ertoe kwamen.
Als door de glans van hun pracht belaagd,
trachtend hun strelingen te bedaren,
viel het oor ten prooi aan het pralen
van de zang die zong tot wat het raakt.…
Anima
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.416 Is zij het hoogtepunt
van goddelijk verdriet en falen?
Is zij ontstaan
uit de verdorven wreedheid
van de natuur?
Is zij wat overblijft
als de bezieling der beschaafdheden
ons in duisternis achterlaat
om te vergaan in ons verloren zijn?
Is zij de belichaming van het kwaad
dat uit de diepste diepten
van de meest afgrijselijke woestenij…
Alle hoop in eclips
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 598 Bleek licht,
aanschouwer van de pijn,
vallend tot aan het oog
dat opkijkt
naar de tralies van zijn onvermogen.
Bleek licht,
omgeven door het donkerste zwart,
dat de geest van een gevallene bloedt
en haar mistige ziel laat dolen
op de gronden waar het haar leed heeft genoten.…
Treurend oog
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.339 Treurend oog,
zing uw spijtzangen
en voer de bezieling van uw gaan
terug over de wegen van uw verlangen,
over de wateren van uw tranen,
en laat u door uw moed bedaren.
Treurend oog,
uw hart ziet wat uw zicht belicht
en zwicht niet voor het gif,
van de dwalende heugenis,
die uw streven heeft omgeven
en uw lijdenswegen heeft geweven.…
De kracht van de last beogen
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.140 Als het zoekende hart tracht
de kracht van de last te beogen,
in het lijden van het leed,
in het licht van het vermogen,
als het gaan het rood betreedt,
dan openen gesloten deuren ogen.…
Bedelbrief
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.929 De koude nijpt, de honger knaagt;
Zij vlijmen tot in merg en pezen.
Och, een van beide valt reeds zwaar,
Maar kou en honger bij elkaar!
Dat moet verschriklijk wezen!
Men zegt (de buurt gewaagt er van
En aaklig is 't om aan te horen!)
Een moeder, die niet vragen dorst,
Vond 's ochtends aan haar koude borst
Haar zuigling dood gevroren.…
Gebed bij de harde dood
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.996 Ik had een andre vriend die met verrotte longen
trotseren moest het vlijmen van de scherpe kou,
in een verlaten tuin, waar ongestoord het domme
systeem zijn vreugde wurgde en niet verjagen zou
de dood die eens zijn moeder meegaf aan haar jongen.
Het is voorwaar geen wonder als de rede
ons bij de doodgedachte dringt naar zelfmoord.…