Alle inzendingen over Vrouw

onbewogen stond hij daar verslagen uit het veld toch was ik nog lang niet klaar had mijn oordeel slechts geveld zei gewoon waar het op stond en wat het met me deed jij hebt wel een grote mond het is maar dat je het weet! merkte dat ik feller werd omdat hij alsmaar zweeg was behoorlijk extravert tot ik in de gaten kreeg dat hij meende…

mijn vetrolletjes ben bevrijd Leuke korte rokjes trek ik uit de kast Borsten wonderlijk genoeg mooi rond De spiegel ziet pure aantrekkelijkheid Maar ik weet dit is meer dan ongezond Nee ik ben niet op een soort afvaldieet Heb geen trek.. lig nachten lang wakker Ik ben nog nooit echt te dik geweest Lees geen boeken van Sonja Bakker Vrouwen…

Een liedjeszanger schreeuwde op straat, dat elk 't kon horen: `Hier heb je nou 't bewijs, zo klaar als zonneschijn, Dat vrouwen geenszins mensen zijn! Eén oortje; koop! 't zal jou gewis bekoren.' Dit maakte Griet en Trijn verwoed: De toorn ontstak haar beider bloed: Griet greep hem aan, en zeide: 'ô Guit!…

kamer zachtjes gedoofd Ik vraag me nu af waar ze naar gluren Wie er van zijn privacy wordt beroofd Zit met mijn billen op het raamkozijn Mijn kamer met rode lampjes verlicht Ik buig naar voren ben zo nieuwsgierig En zie dat de aandacht op mij is gericht Ik verras ze spontaan met een striptease Zie de overbuurman op afstand zweten Zijn vrouw…

Kriebelvingers wat doen jullie Zwervend over mijn warme vel Langs rondingen mooie borsten Ga maar verder het bevalt me wel Kriebelvingers wat doen jullie Ik voel getintel in mijn bloed Zachtjes langs mijn slanke dijen Strelend en zo sensueel en zoet Kriebelvingers wat doen jullie Rondjes draaien langs mijn billen Vingertoppen spelen zeer…

Daar loopt een man met mannenhond zijn hond rent uit zij loopt daar ook haar hondje is een dameshond het windje waait de baasjes blij zo keer op keer loopt daar die man als zij daar loopt er morgen weer…

Vandaag heb ik meer dan zin In een lekkere en mooie man Kijk even in de gouden gids Waar ik zo,n vent krijgen kan Speur eens bij escorts bureaus Bel rond maar mij iets te duur Tot ik stuit op een advertentie Heerlijke kerels te huur per uur Aan de lijn krijg ik een dame Zij weet me goed te adviseren Beschrijft de mannen supergoed En ik…

Na lange droogte kwam een zachte en milde regen Op 't kwijnend aardrijk neergezegen. Dit zagen Jaap en Piet met vergenoeging aan. Jaap sprak, door blijdschap ingenomen, 'Al wat in de aarde is, zal nu fris tevoorschijn komen En onze wens zal zijn voldaan.' ''k Verlang geenszins - sprak Piet - naar zulke grote gaven, 'k Heb, vóór acht dagen…

Het ruikt er wee ook naar appels, citrusfruit Naar vis uit zee in hete olie gebakken Fruit met rot ligt al in de goot Mussen doen zich te goed aan kruimels brood Ze zijn er even uit, de vrouwen Hun tassen zwaar en meest van plastic Ze zullen niet rouwen als de tassen kunnen worden neergezet voor een roddel of een gesprek…

zij bouwt zichzelf op zodra ze wakker wordt omringd door herinnering rekt zij en wikt licht en geluid dat van buiten komt snuit langdurig haar neus trompettert luid in de nieuwe dag zij gaapt als ze voor de spiegel staat vindt haar borsten te groot, te zacht besluit de wereld op te blazen met de middelen uit haar make-up tas trekt daarbij…

Prins Hendrikkade 2 oktober Amsterdam sloeg ik je gade zittend in de tram grote groene ogen sproeten op je neus hakken, hele hoge kapsel modieus truitje van Chanel kort en net te strak make-up naturel roze nagellak kruisje om je nek veel te blote knieën horloge high tech even over drieën zonnebril van Prada Voskuil in je hand…

god zag op de laatste dag van zijn scheppingsavontuur de man naar zijn gelijkenis adam lachte keek om zich heen maar voelde zich toch moederziel alleen de schepper nam zijn rib transponeerde die tot vrouw passie liefde hartstocht volgden de evolutie trouw nog steeds zijn wij op zoek naar de enige volmaakte met wie wij een totale…

de perceptie is alles het hoogste goed voor wie en waarom wordt nooit uitgelegd dat is voor de intellectueel de minstreel, de cultureel attaché, die zijn wagentje hangt aan hij die dan en daar het hoogste woord mag voeren alles is immers attitude het gebaar het verhaal de geste een indigestie voor de sukkelbarbaar die te weinig heeft…

Wat men voor een eeuw niet kende waar men toen nog niet aan dacht 't Is de vrije vrouwenbende 't Is de derde soort geslacht 't Zijn geen mannen, 't zijn geen vrouwen 't Is geen vlees en 't is geen vis Wie met zo'n model gaat trouwen trouwt met zijn begrafenis trouwt met zijn begrafenis Een vrije vrouw draagt korte rokken dat je haast…

geef er één en neem er dan twee de aard dient herdacht de droom verkracht hier zijn geen wezens slechts mensen met zichzelf te koop hier loop ik immers met al mijn vragen zonder antwoorden of herinneringen aan wat ik vermoed te weten ik ben mens meer weet ik niet en minder al evenmin dus blijf ik grijpen in die grote grabbelton…

Parfum Liep, loop, gelopen Rook, geur, geroken Leid, geleden, verleidde Kijk, achter je, Margootje Liefde Streel, straal, gestraalde Haar, haren, gebaren Kaal, kaler, bepaalde Liefde, lief, geliefde Uit Naakt, benakten, geboren Hoor, hoorde, bekoren Ach, weemoed, traan Ren, vlucht, gedaan.…

op de zwarte rolkeien in de spetterzone van het strand slijmvissen, onverstoorbaar schrapen zij de algen tussen de brekende golven huppelen zij in spiralen door het water van de ene naar de andere rolkei een soort, die tot de naakte slijmvissen behoort en jij vraagt me of er ook een aangeklede familie bestaat…

Vanavond was er op een feest een vrouw die nu aan drie kinderen en een man leed maar die toen wij met elkaar eens dansten vanuit een witte blouse oneindig lekker geurde en alle beloften van zachtheid die zij te bieden had, in haar dicht genaderde haren en oren met zich droeg.…

niet van de stilte splijt de zwam van wantrouwen daar waar jij en ik moesten zijn hij loopt een hoekje om met zichzelf, de enige waarom hij niet geeft dan omdat zij het vraagt geen nieuws te rapen zijn land bestaat beslaat nog steeds zijn wereld die eigenlijk de hare is aan de deur geen gezeur komt hij weer thuis een man bij zijn vrouw…

hij houdt wel van sport voor sport de ladder nemen op weg naar de top zijn knie te stoten en dan te roepen dat hij er is geraakt de gewone strijd om het bestaan voert hij elke dag opnieuw zodat zij lief naar hem kan kijken dat heb je weer goed gedaan en of dat jurkje daar nog hing? verandert er niet veel meer dan de kleur van een enkele…

onbezorgd speelt met haar gele badeendje van wel twintig jaren oud ze hangt wat schuin haar ronde ogen gesperd in diepe trance verzonken deelt ze haar zoveelste intimiteit met haar dobberende kompaan buiten heerst de mist die als witte ouderdomsdeken zich ontfermt over de resten van alweer een jaar voorbij met vuurwerk om middernacht de vrouw…

Zij heeft van geluk gesproken Het kleinkind op bezoek en ook logeren voor een nacht Aan de deur 'n collectant die met z'n bus geen enkele zieke laat creperen Zij heeft van geluk gesproken Ik schrijf over haar geluk.…

hele dagen gekluisterd voor de ramen bevroren tranen diep in het dal grijs van het ijs ogen spuwen gal vraag je wat – het is hooguit ja nee amen geen land met mijn vrouw te bezeilen of het zou er één met lappen moeten zijn met dubbel paspoort kan ze met chagrijn daar in hun mand liggen te verwijlen pas dreef ik haar met zachte hand vooruit…

verbaas me steeds als ik ga praten de woorden stromen uit mijn mond heb lang niet altijd in de gaten hoe van het een het ander komt ik kan het slechts met moeite laten een levensechte kwebbelkont het stoort me dan ook uitermate maar goed ik ben nu eenmaal blond dat haar mijn leven kon bederven daar werd ik me toen van bewust ik zal geen…

Ze gaat verhuizen zegt ze Ze gaat buiten wonen Ik vind het een gek idee Ze loopt er al op vooruit met haar rode konen Ze wil een tuin met kruiden Ze heeft horen verluiden dat de lucht er zoveel schoner is Ze zegt dat het zal lonen Er is m.i.natuurlijk niets mis met verhuizen maar haar verdriet verhuist mee.…

De groene kruinen knikken ja Het mag ook wel tenslotte is lente zomer En ik ben de rondwandelende dromer Die ogen tekort komt Bloeiwijzen opsomt van de planten in m'n bloementuin De groene kruinen knikken ja en dat bij geen zuchtje wind.…

Zij leidde mij om de tuin Om haar tuin leidde ze mij Het gras geplet van vele lijven Zij vroeg me: ga je over mijn tuin Een poeem schrijven? Nee, was m'n antwoord in zo'n woestenij kan ik niet blijven Aan schrijven kom ik echt niet toe.…

Vraag jij mij Ken jij De tafel van twee? Antwoord ik jou Ja,daar zit jij aan.…

zei de vrouw. Een almanak, sprak Jan, die zou mij 't liefste wezen, dan had ik ieder jaar een nieuw boek om te lezen.…

Moeder is niet meer Onder steen heeft ze zich teruggetrokken Haar hemel heeft 'r geroepen Ze stak over met het veer Te voet en moederziel alleen De rivier scheidslijn tussen leven en dood Het zal wennen zijn deze keer: Geen bloemen niet het noemen van haar naam Eerste moederdag... zonder moeder.…