2235 resultaten.
De oude vader
gedicht
2.0 met 20 stemmen 9.756 Nog houdt hij het landschap stevig vast,
hoewel zijn hand reeds lichtjes beeft
van schaamte voor de naderende dood
en voor al die stilte die erop volgt.
Wie stelt er paal en perk aan zoveel gras?
Zijn beeld vloeit open in de spiegel.
Alles wat ooit gelogen was,
een logboek vol, wordt langzaam wit.
Hij morst nog een beetje waarheid
over de…
Benedictus
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.037 Gezegend, die de rozen doet
Onder Uw lach ontluiken
Aan de verbolgen struiken
In glans van sneeuw en bloed.
Gezegend, die de vogels hoedt,
En lokt een schuwe zinger
Heel teder op Uw vinger,
En wekt het nestend broed.
Gezegend, die der kinderen schal
Bij 't spel met bikkel en met bal
Ons droeve hart laat raken.
Gezegend, die zich vaak…
MIJN ZOON, GEEF MIJ UW HART
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.361 De zomernacht werd zwart,
Toen, zacht en duidlijk klonk er
Een klare stem door ‘t donker:
Mijn zoon, geef Mij uw hart!
Ik aarzelde... verward...
Was het de wind die zoefde?
En weer zei, maar bedroefder,
De stem: geef Mij uw hart!
Ik wrong mij op de grond,
Tot ik de woorden vond:
Heer, ‘t moet door U genomen!
En nog eens overviel…
Credo
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.401 Uw handen lieten ‘t leven stuiven
Gelijk een bloem het gulden meel.
En kinderen ontloken, heel
Zijig en roze als duiven.
Zij moeten langs Uw licht verschuiven
Gelijk het schaduwend gespeel
Van vingeren, en aller deel
Is, dat de dood hen komt omhuiven.
God, die ons achtloos verder telen,
Begaan in wellust en vervelen
Met heilge rust aanziet…
U zien
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.766 Of Gij niet hoort, toch schreeuwt mijn hart
Nachts angstaanjagend donker in,
Of mij niet eindlijk een begin
Van troost gewerd.
Ik heb Uw pand, ik heb Uw woord!
Wat baten beiden
Als Gij niet hoort,
Of luistert zonder medelijden?
Zijt Gij nu ver, of dicht nabij?
Mijn handen tasten
Het duister tussen U en mij,
Of ze U verrasten!
Dan zinkt…
Gouden zonnestralen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 97 Gouden zonnestralen.
Het zilveren ochtendlicht
glijdt over mijn wangen
en streelt mijn gezicht.
Gouden zonnestralen.
Het hete middaglicht,
passie en liefde samen
als een goed bericht.
Gouden zonnestralen.
Het gouden avondlicht.
In bloemengeuren zal ik verdwalen.
Straks gaan de bloemen dicht.
Zilveren manestralen.
Het zilveren nachtlicht…
Zij hebben zich getabberd neergezet
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.991 Zij hebben zich getabberd neergezet,
En zijn opeens: 't geweten! en: de wet!
Gij meent ik spot? schuilt 't recht niet in de kleren?
Onfeilbaar maken toga en baret.…
Oude dans
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.908 Kalm verdeinen de motieven
Van de statig stille dans.
Gracieus gaan de gelieven
Door de klare avondglans.
Na 't adieu zweeft ieders ijver
Naar een nieuw ontmoeten heen.
Even, tussen maan en vijver,
Staan hun schaduwen alleen.
Even... en hun open zwijgen,
Aan hun glimlach nauw verwant,
Vloeit tezamen; vluchtig hijgen
warme lippen langs…
O, dit geluk bij u te zijn!
poëzie
2.0 met 13 stemmen 1.973 O, dit geluk bij u te zijn
En al ’t andre te vergeten.
Alleen te leven van het weten:
En ik ben de uwe en gij zijt mijn!
En geen verdriet of wensen meer;
Een vreê, waaruit men niet kan dwalen;
Een rustig hoorloos ademhalen
In zuivre keer en tegenkeer.
En oog ziet diep in anders oog
Al werelds bonte wisselingen
Vergaan in wijde lichte…
Het mensenlot
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.228 De nacht grenst aan de dag, en aarde aan de hemel.
Er is geen scheidslijn tussen deze twee.
Geen niemandsland bevindt zich tussen beide
Waarin wij ons neutraal bezinnen kunnen
En ons toekomstig woonoord vrij verkiezen.
Hier zijn wij, en een eeuwige seconde
Belet ons om de hier geheven voet
Daar neer te zetten, ach, en ’t hier begonnen
Glimlachen…
Moeder
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.146 Moeder, ik zou mijn hoofd van zorgen zwaar
nog eenmaal in uw handen willen leggen,
terwijl uw stem m'een oud verhaal ging zeggen,
waarvan ik de heugenis nog bewaar.
Ik weet een avond, 't is al menig jaar
geleden, zoete rook van meidoornheggen,
die bloeiend bogen langs de smalle weggen,
maakte mijn moede leden loom en zwaar.
Gij zat voor…
De jonge Zeeuw
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.781 Hij is een boer, maar hij is mooi.
In al zijn jeugdige ouderwetsheid
Is er geen zweem van vaag- of fletsheid,
Want alles is van ’t best allooi:
Het zwarte pak, de zwarte hoed,
Zijn gouden haar en gouden knopen,
’t Bestikte hemdsboord omhooggekropen,
Staat alles fleurig en is goed.
Alleen - zijn buis is niet meer wijd
Genoeg voor het…
Veel zaken laten het leven kleuren
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 79 Veel zaken laten het leven kleuren.
Sommige dingen maken het leven grauw.
Volhouden aan je idealen.
Niet wijken voor een kleine douw.
Bij het pad dat je gaat bewandelen
komen al die dingen op je rug.
Maar met wilskracht en wat kleuren
vind je altijd weer de weg terug.…
De dikzak
poëzie
2.0 met 13 stemmen 2.129 Hij is van boerelijke bloede.
Zijn vorm, zijn inhoud en gewicht
Verscheen reeds menigmaal in ’t licht,
Want reeds voor eeuwen ging zijn vroede
Geslacht dezelfde landstreek rond
En schatte peerden en percelen,
Het zwoegend grauw, ’t graan op de delen,
Luidruchtig van gemoed en mond.
Hij stompt de vrouwen in de maag
En strijkt de meisjes…
Sanctus
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.609 Gij hebt de geselende regen
Gedreven door het dorrend lof.
Tot vaste vloet ligt 't mulle stof
Gebonden langs de hete wegen.
Een vogel, uit zijn vleugelveren
Klappert een kleine zilverbui,
Verschikt zijn natte halskraag lui,
En fluit verwonderd een paar keren.
Gij hebt de wereld rein gewassen.
De velden gonzen; in de plassen
Vist kalm…
LITERATUUR-GESCHIEDENIS
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.533 Wat in een tijdperk maakt een dichter?
Als plotseling een door het slichte
Gelijke hout breekt, en de ruimte zoekt,
dwars door de christelijke gebeden vloekt,
Maar in de avond is te vinden op de knieën
Van stilte en schemering, en 't zoet
Dat hij verwierf, afgeeft, en boet.…
Boerenfeestmaal
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.212 Het is november en wij eten
Nu van ons vetgemeste zwijn:
De grote hammen en het klein
Gesneden spek, en, niet vergeten,
De lever en de fijne nieren,
De dikke kronkelige worst;
Het is wat zwaar en geeft ons dorst,
Die wordt geblust met donkre bieren.
Blaas even uit..., neem nu wat bonen,
Of boerenkool; dàn rijstebrij.
De vrouw staat klaar…
Triestig
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.567 Ik denk: zo zal het later misschien zijn:
Jij hebt een huisgezin, een vrouw en zonen,
En ik zal nog als nu heel eenzaam wonen,
En deze eenzaamheid is als een wijn
Die men aan zieken schenkt om te versterken.
En nu en dan zul jij mij troosten komen
En mild je kracht in mij doen overstromen
En dagenlang zal ik de krachtstroom merken.
En als…
Verlangen
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.750 Ik heb zo lang op u gewacht
En nergens heil of heul gevonden.
Ergens lachte het zoet en zacht….
Ach, zonder u is alles zonde.
Ergens lachte het zoet en zacht…
Ik weet wel, dat ik blij zijn konde,
Als ik niet stadig u gedacht,
Ach, zonder u is alles zonde.
Had mijn verlangen maar de kracht
Dat ik u tot mij trekken konde.
Lichten…
Toen strekte gij Uw handen uit
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.001 Toen strekte Gij Uw handen uit
En nam mij, als een vrouw een luit,
Die zij met met zachte hand betokkelt.
Mijn ziel brak open in geluid.…
TERUG
poëzie
2.0 met 3 stemmen 2.130 Het was al avond, toen hij 't huis genaakte,
Een lauwe geur van vee dreef uit de stal,
En heerste over 't parfum van zijn verval;
En was de essence van wat hij verzaakte,
Dit: wat het leven klaar en helder maakte,
De grote knuisten van zijn vader, al
Moeders gedrentel, en het driest geschal
Van lach en grap, als 't volk de arbeid…
Introïtus (Ps. 4:7)
poëzie
2.0 met 10 stemmen 1.858 De knoppen der kastanjes kleven,
De struiken schieten kreuklig uit,
En ’t glimmend rijs, dat nog niet spruit,
Staat met gespannen bast te beven.
De sappen stijgen in elk leven
Dat zich voor Uwe drang ontsluit.
Heer! Zie uw dienaar! Zie Uw bruid!
Bereid, hun volle bloei te geven.
Bloeien wij, Heer, alleen gelaten
Met schaduw en met spiegelbeeld…
Kyrie
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.979 De bloemen dringen om U samen:
De rozen koninklijk en rein
In rode zijde en wit satijn,
Edel van stam en hoog van namen;
In geur van meidoorn en seringen
Der duizendschonen stijve rij;
En werelds in bruingouden pij
De muurbloemen, de boetelingen.
Ach Heer, in dit uitbundig leven
Heerst reeds een onbekend gevaar.
Als zij hun zoetste geuren…
Gloria
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.105 Nu is de lucht zo teder groen
Als 't ritselen der vroege lente.
Knapen plantten hun blanke tenten
In schaduw van het fors plantsoen.
Nu, na de lang genoten dag,
Liggen ze stil omhoog te staren,
En zien de sterren statig varen
En zijn vol goedheid en ontzag.
In deze wijde dadenloze
Dagen is niets door hen verkozen
Dan lach en milde heiligheid…
Geluk zit in de kleine dingen.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 315 Geluk zit in de kleine dingen.
In een knipoog, in een lach.
In een straling, in een knuffel.
Of een mooie verjaardag.
Geluk zit in de kleine dingen.
In de wolken, in de lucht.
In de sterren, in de hemel.
Of de vogels op hun vlucht.
Geluk zit in de kleine dingen.
In de koeien, in de wei.
In de bladeren, in de bomen.
Of iets liefs dat iemand…
MOEDER
poëzie
2.0 met 12 stemmen 3.583 (de teruggekeerde peinst:)
Het hart van Moeder kan ons nooit ontsterven,
Want ’t is ontfermend als Gods grote hart.
Hóe men haar liefde wonde en treitrend tart,
Ze ontvangt vergevend na het woeste zwerven.
En geen verwijten, want het vuns bederven
Van ziel en ogen is opeens gestuit.
Zij bad voor ons en mocht, armzaalge buit,
Ons, worstlend…
Het meisje
poëzie
3.0 met 16 stemmen 4.068 Egyptische grafschildering
Zij is een nauw ontloken lotos,
Maar veel hulplozer en droever.
Zij is als een smalle boot, los
Van de nog nabije oever.
Zij is niets dan een kleine leegte
In dit boordevol heelal,
Want zij smachtte, maar verzweeg te
Zeggen, wat haar vullen zal.…
Sterrenhemel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 144 Ik kijk naar een donkere sterrenhemel
met in het midden de zwarte maan.
Hij lijkt me overal te volgen,
waar ik ook naar toe zou gaan.
De mooiste en helderste sterren
staan hier nu allemaal bij elkaar.
Ik kan er wel uren naar blijven kijken,
maar dan besef ik dat ik
naar je ogen staar.…
Geen andere goden
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.876 Vergeef! verlangen, aards en heerlijk,
Dat plotsling aan de ziel ontsprong,
Een jong begeren, maakte jong,
En hield zijn glans, ook toen het deerlijk
Besef ons met ontzetting sloeg,
Dat wie de hemel wil verwerven
Zijn liefste afgod moet ontstèrven,
Zelfs als hij hem ten vure droeg.
3/4-12-1933…
DE OUDE JONGEMAN
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.889 Hij weet ’t niet, maar is een der onbegeerden,
die egoïstisch worden en jaloers.
Ze suggereren dat hen niets ontbeerde,
en zijn verlegen, links, en lichtelijk boers.
Hij stopt zich vol met kool en wienerschnitzel,
en drinkt zijn kop niet rozig, maar grauwblauw.
Hij was ook graag iets anders dan ’t afgietsel
van opgekookte jeugd, maar amper…