Alle inzendingen over aardhommels

Een aardhommel zat op een lila distelbloem wat was hij schattig…

ik dans mijn lief in blauw getinte dromen onder een gouden zon op het ritme van de sprookjesbloemen bloeiend in volle glorie als de aardhommel kom ik jouw zoemend storen met mijn vreugdelied kom mijn lief, ervaar mijn licht kom tot leven in de hemelse klanken van mijn bekorende gedicht…

Aardhommels hebben bezit genomen van een eens statige pol Engels gras, die nu lijkt opgegeven. Toch zit zij vol met leven. En elke week tik ik even tegen dit gras en hoor de door vleugels gebroken stilte.…

leg me neer in de achtertuin op het zachtmoedige mos naast het nest van de aardhommels vlakbij het voetpad en het vingerhoedskruid en niet ver van de adelaarsvarens en het stralende kruiskruid en bedek mijn romp, mijn armen en mijn benen met het net gevallen blad van de rode ende groene beuk.…

gezaaide grassen kleuren de zwarte aarde als een groene sprei in takkenbossen rust het jonge vogeltje vleugelstrekkend vrij een aardhommel zoemt verstopt zich in een bloemkelk zuigt de godendrank het hemellicht reikt zich vredig in stralen uit door een wolkenbank windzuchtjes waaien rijpe zaaddoosbolletjes over de akker vlierbloemen…

van 'n regenbui daar komt er nog een, ook mee haar rok omhoog, als een ballon stijgt ze in mijn ogen, ze steken straf en als vliegende vissen gaan zij over de brug de polder in, alleen tegen wind, ik ben jaloers, kerdju zie de jonge twijgen zweten aan de sleedoorn, het gras ligt al plat tegen den dijk, nog onbevlekt alleen scheert een aardhommel…