Alle inzendingen over algemeen

Hij beklom een berg. Bereikte de top en keek nog verder omhoog.…

Het volk snapt in het algemeen geen snars van ‘t reilen en het zeilen van de natie. Een referendum is een aberratie; in ‘t gunstigste geval een malle farce. Het plebs faciliteren mee te praten? Heel onverstandig volgens democraten.…

De tien geboden, in 't algemeen, zijn niet meer, die van weleer. Want álle geboden, ééns opgesteld, worden met voeten getreden en platgetrapt, dus tellen niet meer? Het is maar goed dat híj die ze ééns heeft opgesteld, niet meemaakt, dat alles bij elkaar opgeteld, De tien geboden verboden zijn geworden!…

Het voorjaarsoverleg zit in het slop De vakbonden krijgen het nu op hun kop Minister de Geus dreigt een andere koers te varen De C.A.O's niet algemeen verbindend te laten verklaren Wat er nog meer gebeurt, zal binnenkort blijken Maar dit kabinet gaat alleen voor de rijken…

Al deelt Wim Kok zijn langverwacht besluit Of hij wellicht voor Melkert terug zal treden Pas woensdag aan de ganse natie mede, De pers gaat er reeds algemeen van uit. Alleen dus al om wat de kranten schrijven Hoop ik dat Kok ons meedeelt: "Ik wil blijven."…

De Spanjaard krijgt een volkslied zonder woorden De meute wou geen algemeen verhaal Muziek is weliswaar instrumen-taal Maar tekst hoort te versmelten met akkoorden Want niet mee kunnen mompelen is raar Straks komt er nog in plaats van woord gebaar!…

Ik heb wat wijsheid, algemene kennis, Ik weet lief te hebben en mild te zijn. Ik groei in mijn kennis De kennis over wie ik ben Mijn doel in het leven Is te geven en te weten een weerzien met hen…

de lijnen van het leven waren snel gezet zij volgden vrijwel allemaal het algemeen concept zo hier en daar een klein defect in kleur of snel vervagen met zwier en veel plezier heb ik de krul genoten nu ben ik bang maak me klein uit angst voor het doodlopen van die lijn…

Mijn warme, intense liefde voor mensen in het algemeen wakkert het vuur van mijn ziel aan, om achter de strekking van mijn gedichten... te blijven staan.…

Het lijkt haast wel een algemeen gebruik Om babies bij je dochter te verwekken In ieder land zijn er perverse gekken En kelders met een sluw verborgen luik Kind heeft haar zusje op de wereld neergezet; Soms ligt er écht een krokodil onder het bed.…

Nevel. Zeg nu niets. Veel is verzwegen. Weinig is veel. Amper beweegt het woord amper in de wind die nergens is. Zeg nu niets. Veeg niets uit. In hetzelfde vlak van de avond. Waartegen nauwelijks en nergens. ------------------------------------------------------------ Uit 'het museum van de zomer' (1974) van R. Jooris (1937)…

buig voor de heren in hun almachtigheid aanhoor hun wil, beef waar tolerantie kwijnt kritiekloze dwazen luister naar het volk verschuil niet in die toren jullie ijdelheid maar aanhoor nederig het gemor van velen ook zij zijn getrouwen in ontevredenheid…

Waar de gierzwaluw zijn nest overschouwt zich een laatste maal te rusten begeeft wacht hem morgen de eindeloosheid in zijn vlucht naar het zuiden waar de zon hem roept maar éénmaal nog zal hij zwevend in zijn glijdende vlucht mij zacht bekoren als laatste groet om mij te beloven wees maar gerust ik kom terug…

waar witte anjers zich langzaam sluiten de merel zijn lied als ode schenkt aan het veld der doden waar eens de helden moegestreden nu in rust verzuchten in schaduw van de ondergaande zon als laatste groet van weer één dag waar het gekerm van menige strijd vergaat in het ruisen der fluisterende wind en de merel ten top het veld…

wassen beelden dromen hun dromen bouwen hun luchtkastelen op het drijfzand dat hun makers in stand houden met hun waanideen en weerleggen de feiten met drogredenen die achterblijven als de vloed verdwenen is. de waarheid ebt weg met de getijden die de bakermat zijn gevoed door zon en maan. daartussen de dolenden als dorstigen in…

doorleefd in zijn pijnen nog even te gaan alle hoop verdwenen in leven vergaan zoeken naar een lach de pijngrens voorbij waar engelengefluister zijn angsten leidt in een tocht door tranen het dal der verdriet ook de nacht zal huilen de dag dat jij gaat…

waar het antwoord vaag schuilt in mijn vragen de oplossing zoek problemen breekt mijn omgekeerde wereld zwerft door zichzelf zoekt in de vraag het probleem van vandaag…

Diamanten wegen van de nacht Verbergen duistere paden van het leven Aarzelend trekken ze de aandacht Door herinneringen gedreven Verborgen tussen ster en duisternis Roerloos verzonken Zoekend naar vergiffenis In pijn verdronken Gewond door het verleden De toekomst staat stil Zich een weg banend door het heden Struikelend over onwil…

Waarom, zo dacht ik vol verdriet moet mij dit overkomen? Dit ongeluk, dit leven, maakt alles stuk vernietigt al mijn dromen. Ik draaide in een cirkel rond omdat ik nergens antwoord vond. Ik bleef maar op mezelf gericht de deur naar buiten hield ik dicht geen mens mocht binnen komen. Toen kwam er zomaar een moment dat ik weer rond ging kijken…

niet enkel woorden helpen armen van troost het stil beloven na smeken gehoord die beste bedoeling als reikende hand fluisterende daden raken niet dus toon een hart zonder woorden elke hulp laat zich horen…

waar fluisterende wind hun kreten draagt het eeuwige lied der gevallen tranen siert de lelie hun laatste blazoen in haar kleuren wit het strijdtoneel aanvoelt de nacht die ijskoude rilling waar doden herleven diep in ons hart verloren zij samen hun laatste gevecht de lelie gesloten zij kleurt paars…

hemeltergend ochtendlied herspeel nog even jouw refrein laat wroeging achterwege als een speelse harlekijn blijf niet langer zwanenzang de dood treurt wel een leven hemeltergend ochtendlied bespeel mij nog heel even…

waar de aronskelk dauwdruppels vangt spiegelt een hermelijn onschuldig wit als schaduwspel van zijn sluipende moord in het levensvocht van de ochtendzon dan hoort dit leven een kilte lied de stervende schreeuw die stilte wordt en dauwdruppels vangen de ochtendzon als de aronskelk zich vult met bloed…

Het onaantastbare aan te raken en te ervaren hoe je vingertoppen wegvloeien in lauwe hemelbanen van kloppingen en ruizelingen in en uit, in en uit zo los je jezelf op: smelt je in een plas en drenk het omringende met levenslessen van vrieskou en wolken verzadiging van minpunten vlei de aarde open wijd je openingen en wacht hoe de koude…

Let maar eens op zegt hij. Hier vliegen de vogels veel langzamer hebben veel minder haast. Waarom zouden ze ook, er is genoeg te halen hier kunnen ze de boel overzien. Bij jullie, bij jullie trekken ze altijd een spurtje zijn ze altijd bang te laat te komen, net als jullie. Ik ben toch echt niet van plan er een stopwatch bij te halen zeg…

hij zegt duizend dat is zeker genoeg voor veel zoals een duizendpoot of duizend bommen en granaten het is veel zoveel als duizend dat is zeker genoeg voor veel…

ik schuim wat horoscopen af boogschuttertje links steenbokje rechts en daar komt een kreeftje binnendrijven ik verlies vandaag ik win vandaag ik blijf leven ik ga dood ik weet niks ik weet alles…

vandaag vul ik mijn leegte met rood ik maak een cirkel en kleur hem rood vandaag heb ik zin in een rode leegte ze mag een kers zijn morgen vul ik mijn leegte met bruin ik maak een cirkel en kleur hem bruin morgen heb ik zin in een bruine leegte ze mag chocolade zijn volgende week vul ik mijn leegte niet ik maak een cirkel en laat hem wit…

ze zit opgezet op de piano papavers hangen in het behang de piano kraakt soms maar hout leeft lang er schijnt een zonnestraal op de partituur ze krijgt het ijskoud als haar mobieltje rinkelt…

wanneer wanhopige alles verterende angst mij bekruipt in die gestolen seconden van onachtzaamheid hak ik mij los in camouflagekleuren sluip vermomd door het traliewoud effen een pad dat leidt naar een vrijheid een denken oplettendheid…