Zolang de natuur buiten
haar oevers treedt, zolang
er mensen zijn, ontstaat bij
allen die leven op het rand
van hun bestaan een ondenkbaar
leed, daar zijn we mee begaan,
nippend aan de rode wijn en
voor de buis zijn we voor het
avondeten - soms vertraagd -,
altijd thuis. In de vensters
van de wereld komt deze tastbaar
dichterbij…
broodhompen
en norse politiemensen
en haveloze massa's
en hoge hekken
en rollen prikkeldraad
en propvolle treinen
en warme welkomwoorden
en wir schaffen das
en Keulen
en modderige barakkenkampen
en mislukte spreidingsplannen
en red Schengen
en racistische oprispingen
en brandstichtingen
en afranselingen
en lafhartige politici
en hypocriete alibi's…
224
Bezig met laden