Alibi ?
Zolang de natuur buiten
haar oevers treedt, zolang
er mensen zijn, ontstaat bij
allen die leven op het rand
van hun bestaan een ondenkbaar
leed, daar zijn we mee begaan,
nippend aan de rode wijn en
voor de buis zijn we voor het
avondeten - soms vertraagd -,
altijd thuis. In de vensters
van de wereld komt deze tastbaar
dichterbij, de afstanden
huiveringwekkend klein,
we verdrinken in de alibi’s van
afzijdigheid en inderdaad het
maakt het geweten waterdicht,
maar toch betrapt op heterdaad,
in hoeverre zijn we vrij?.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 31 augustus 2010
Geplaatst in de categorie: rampen