glijvlucht met de klauwen vooruit
Treft het lam in de nek
Waarna het graaiend neertuimelt
Neerstort op een gekartelde klif
Het moederschaap waakt vergeefs
Want hij aast op een onbewaakt moment
Als een ander van honger blaat
Maar zo trefzeker als hij lijkt
Zo kwetsbaar is hij
Want welke prooi is de aanval waard
Want elke mislukte duik kost brandstof…
kamer
met knikkende knieën
alsof je op een surfplank staat terwijl
de zee om je heen van zoutzuur is
En het bloed stroomt door je lichaam
alsof het een vloedgolf van vuur is
Alsof iemand die in je hoofd zit
de haren uit je kop rukt
en met een tang de wortels
uit de verankering in je hersenpan plukt
Alsof
Het is maar alsof
Het was ooit brandstof…
Rustig beginnen
Rustig blijven
Concentratie,
Het doet pijn,
En nog meer pijn
De brandstof raakt op.
Maar je bent er nog niet.
Op karakter dan verder.
Voeten kapot, verzuurde benen.
Waar ben je mee bezig?
Rust roest.
Tot je er bent:
Tweeënveertigduizend honderd vijfennegentig meter!…
concluderen dat zo'n mooie sport
Zichzelf in de wielen rijdt door al die schandalen
Waardoor heroïsche prestaties niet meer tellen
Maar juist malafide praktijken het beeld bepalen
De tijden veranderen, zoals Dylan eens zong
En het zal vast naief zijn om ook maar te denken
Dat al die helden van weleer konden presteren
Zonder af en toe wat illegale brandstof…
Het aanschijn van die mensen was onaards
Onder het laatste moedeloze vuur
Dat flitsen op hen wierp; sommigen lagen,
Bedekten hun ogen en weenden; en sommigen rustten
Hun kin op hun gebalde vuisten, en glimlachten;
En anderen haastten zich heen en weer en voedden
Hun begrafenisstapels met brandstof en speurden
Buiten zinnen de donkere hemel af…