Alle inzendingen van Julien Grandgagnage

Te zijn of niet te zijn Dat is de kwestie is het soms eervol om op je donder te krijgen terwijl je door het achterpoortje weg kan sluipen? Om te zuchten en te zweten in dit leven, alle lasten te verdragen zoals de hond zijn vlooien duldt? een kreng van een schoonmoeder, een onopvoedbaar kind een bully van een baas een vrouw die je niet meer…

Zoveel dingen kan je niet oplossen: moorden stenen olie sommige maagtabletten een panty van een vreemde vrouw in je bed verdwijningen wie er op de tube tandpasta heeft geknepen zodanig dat je met wat zout of zo je tanden moet afschrobben zoveel vragen zoveel mysteries Over zoiets zou je een gedicht kunnen maken…

Vlaamse meisjes hebben net iets meer ze hebben streken maar dat kan me niet schelen o nee geef mij meer van die Vlaamse genen ojee ojee! Van politiek hebben ze niets te vertellen maar van je hoepsa dat lusten ze welle ojee geef me meer van die Vlaamse genen ojee ojee! En als ze feesten dan houwen ze niet op dan gaan ze door met een houten…

Toen hij van zijn eerste proefde dacht hij: wel dit smaakt naar meer Toen hij dan zijn tweede ontmoette dacht hij: nou nog maar een keer Toen de derde hem lief groette dacht hij: hups daar gaan we weer Maar de vierde was een loeder want die gaf hem hartenzeer Toen werd die bedrogen minnaar een verstokte vrijgezel en hij gaf zich nooit…

Waar ziel aan ziel zich in het huwelijk bindt Zwijgt elk bezwaar; het mag geen liefde heten Als zij verkeert waar zij verandering vindt En willoos wijkt waar zij wordt heengedreven. O nee, zij is de ster aan ‘t firmament Die onbewogen neerziet op tempeesten. De baak waarnaar ‘t verloren schip zich wendt; Haar hoogte kenbaar, haar waarde ongemeten…

Ik had een droom, maar niet geheel een droom. De zon was uitgedoofd en de stervende sterren Zwierven in d' eeuwige ruimte, van stralen beroofd, En zonder doel; en de donkere ijzige aarde Hing blind en zwart in de maanverlaten lucht; De morgen kwam en ging - en bracht geen dag, En de mensen, uit angst om verlaten te worden, Vergaten hun passies…

Zing over d' eerste zonde van de mens en hoe de vrucht van de verboden boom dood en verdriet bracht in de wereld en het verlies van Eden, tot een groter Mens herstel bracht van 't gezegend paradijs; Bezing dit, Muze, die op de heilige top van Choreb of Sinaï een herder bezielde die 't uitverkoren zaad voor 't eerst onthulde hoe uit de…

Hoe ik je liefheb? Laat me de wijzen noemen. Ik heb je lief zo hoog en diep en wijd mijn ziel kan reiken, tot voorbij doem en grens van eigen zijn en zaligheid. Ik heb je lief, van dag tot dag, gewoon bij zon en kaarslicht, vervuld van kalm verlangen, als vrije mens met recht op liefdesloon, Ik heb je lief, zo puur als kerkgezangen. Ik…

Treur niet langer om mijn dood dan 't trage dreunen van de droeve klok die tijding brengt aan deze lage wereld dat ik gevlucht ben en bij wormen dwaal: Neen, als jij deze regel leest, vergeet de hand die het schreef; om liefdeswil: Geen droefenis is mijn herinnering waard, als aan mij denken jouw zoete hoofd ontrust. O, als jij ooit een…

Sta niet huilend voor mijn graf, Ik ben er niet, ik slaap er niet. Ik ben de zucht in duizend winden, Ik ben de zachte sneeuw die valt. Ik ben de zoete herfstregen Ik ben de rijpe tarwe in de velden. Ik ben de stilte van de ochtend, Ik ben in de gracieuze vlucht van buitelende vogels, Ik ben de glans van de sterren in de nacht. Ik ben in elke…

vroem weg tuut zak  laat door weer laat verdomd paljas ga weg meer gas hm snel oei bocht oef niks gebeurd wat? stop? ik niet pats vlieg? oei mens nou ja carwash weer schoon…

Vrienden, Romeinen, landgenoten, leen mij uw oor; Ik kom niet om Caesar te prijzen,  maar om hem te begraven. Brutus zei het al: Caesar had ambitie; Was hij het niet die in het barre Noorden de Stam der Belgen heeft ontdekt, wijl ieder dacht dat dit verloren volk reeds lang bezweken was aan drank? Want Caesar, al kom ik niet om hem te prijzen…

de machinist verveelt me want hij vernauwt zijn blik  tot de sporen voor de trein maar zelf ben ik meestal ook zo: eens je teveel traagheid hebt opgeslorpt kan je immers niet sneller eens je horizon bepaald kan je soms niet meer terug…

Van Sonja weet ik nog het meest  omdat zij d'eerste is geweest De dagen met Christine  zijn slechts herinnering De week met Truus  is nu confuus En wat Marianne betreft:  die kon niet velen dat mijn hondje keft En met Ida,hoe zat dat weer? Ach ja, dat was een feeks, zonder meer Voor jou, Suzanna, leed ik nog het meest  daar je me ontrouw…

Pampers, Ze ruiken fris, vers uit de doos, je zou er zo in bijten maar nee, ze zijn niet om te eten, ze dienen om te sch...…

HECTOR SPREEKT ACHILLES TOE MET ZIJN LAATSTE ADEM (naar de 'Ilias' van Homeros) Gij, bronsgehelmde vleugelvoetige hoort mij aan vóór uw langschachtige speer mijn laatste adem rooft Laat mij niet verscheuren door de rauwvretende honden noch door de leverpikkende kraaien,  Gij, een Griek, toont toch steeds eer aan uw schimmigvergleden…

De oersoep was een troebele boel met heel wat potentieel Van al dat levend gekrioel ben ik het kroonjuweel Eerst schoot de bliksem in de prut en zo ontstond het leven Wie er precies die lichtstraal smeet dat is me om het even De evolutie deed zijn werk wat blind, op het gevoel, de keuzen waren onbeperkt het spel met genen zocht een doel…

Het oor van Van Gogh Daar valt niets over te vertellen Tenzij: Er was veel wind die dag, en de schilder werd er woest van Er was ook veel waanzin die dag en een mes in handbereik en het schilderen lukte niet zo aardig, de verf klonterde en  er vloog een haar van zijn baard  in die prachtige wolkenpartij Tja, dat was voorgoed naar de kloten…

Ik ben dol op fietsen als mijn wielen flitsen en gensters schieten in de zon iedereen moet fietsen naar de zon en naar de zee want een fietser is tevree ik ben dol op fietsen vrij van lage listen en mijn rotteevee geen vrouw kan mij nog klissen want ik wil mijn fiets niet missen voor een zoen of voor wat rozengeur ik ben een…

Ik ontmoette je op internet je zat op een terras verdwaald Ik sprak je aan met tekens op mijn scherm Fel kraste je Fuck you, laat me alleen! Mijn cursor knipoogde verleidelijk tot je bezweek Met een beangstigende 814 bytes per second vond ik bij jou soelaas We interseksten machinaal tot jij je scherm doofde Don’t bother to come back waren…

Het was niet voor niks dat ik je die cola gaf, daar in dat café Ik had er minstens een kus of wat passie voor verwacht Misschien was hij iets sneller deed hij zijn zet terwijl ik me verbeeldde  hoe je lippen dorstig naar mij zouden smachten Hoe we mateloos en wild elkaar zouden verkennen eens je voor mijn cola uit de kleren ging, maar…

We liepen erbij als een bloem zo gedwee maar als ze afkwamen dan zeiden we  "Nee!" Ons bed werd een burcht, ons lichaam taboe en als we ons wasten dan keken ze toe; Groot en pijnlijk stond hun verdriet geen rust vond de zwelling in hun tuniek Geen zwaard was ons wapen, geen leger met ons wij gaven de mannen gewoon eens de bons; Tot slot…

In de nacht van drie op vier oktober nam ik je waar Je vloog zo laag dat ik je kon grijpen Drie whiskies lang probeerde je vergeefs je hitteschild te koelen Terwijl ik zoetpratend naderde viel je radar uit en begonnen al je boordinstrumenten te flikkeren Ik sloeg toe voor je opnieuw controle kreeg over je zwalpend toestel, dwong je…

Ik til ze op mijn schoot en span haar snaren tot ze kreunt en trilt zoals ik wil dan  streel ik haar strak  gepolijste lendenen Ik  verstevig mijn greep en ontlok akkoorden vanuit de donkerte van haar buik tot heel de kamer  is vervuld van haar geluid dan pas demp ik haar snaren    …

In je cocon als onberoerd van vele vragen slaapdronken wiegend in de armen van de dood nog mooi steeds met je haren zacht om je wasbleke gelaat verglijd je langzaam in zijn koele schoot Versluierd in je ogen die me eens zoveel bewaarden rust je nu verstild in je gebaren alsof nooit je lichaam me had toebehoord verlaat je me berustend, zonder…

als een schelpdier vermomd je lippen broos je adem breekbaar dansend langs de vloedlijn van mijn begeren je haren spoel ik door mijn vingers en vind jou  je weke schelp toch steeds weer een verrassing jij, verzoend met zand en zee je proeft het zout op mijn lippen  en weet niet waarom ik jou in tranen breek mijn mooiste schelp…

Ik mis je nu en dan, je strakke lijn en je fluwelen banken Dan droom ik hoe ik je bevingerde met graagte, je vitessen en je eigenzinnig stuur Hoe nauwelijks ik je rempedaal beroerde, want stilstaan wou je niet: je was gemaakt om hoog te vliegen Je stuwde mij hydraulisch op en neer je zweefvlucht hield nooit op Toen brak mijn…

jonge Medusa zeewier om je hoofd oeverloos lijkt nu de zee waarin zich glanzend spreidt je lichaam, naakt verjongd door iedere golf die langs je dijen glijdt je rilt, de koestering van 't zilte water maakt je week en vol verlangen ik schreeuw je naam en even lijkt het  of je aarzelt maar als begerig mijn handen  om jou reiken zwijgt…