Netgedichten

netgedicht (nr. 82.030):

Lied: De bedrogen minnaar

Toen hij van zijn eerste proefde
dacht hij: wel dit smaakt naar meer

Toen hij dan zijn tweede ontmoette
dacht hij: nou nog maar een keer

Toen de derde hem lief groette
dacht hij: hups daar gaan we weer

Maar de vierde was een loeder
want die gaf hem hartenzeer

Toen werd die bedrogen minnaar
een verstokte vrijgezel
en hij gaf zich nooit meer over
aan het zoete liefdesspel

maar soms dacht hij nog aan vroeger
aan de minne van weleer
en dan kreeg hj wel wat wroeging
voor die vierde en laatste keer

Toen hij oud was en versleten
en door iedereen vergeten
pochte hij met zijn verleden
voor zijn vrienden in 't café

Ze beneden hem zijn lieven
en hij voelde zich een man
die zich lustig kon verlieven
zo geeneen het nu nog kan

Zijn geparfumeerde brieven
van een stuk of nog wat lieven
had hij handig zelf geschreven
en met odeklonje bespat

Want Angèle was zo belle
en Mireille was een schat
en Suzanne hield van mannen
en van zeepsop in haar bad

Ook Marianne mocht hij welle
en Liliane deed hem wat
Zijn Theresa was een felle
en Brigitte lag op zijn mat

Vera, Anne en Christianne
ze hadden allemaal wel wat
hem tot liefde toe kon drijven
en wat verder nog dan dat

Maar zijn liefste was toch Sonja
in haar roze bloemjapon ja
't is droevig dat zij juist
dat vierde liefje was

Want Angèle was zo belle...(etc.)