Netgedichten

netgedicht (nr. 69.127):

Cola

Het was niet voor niks
dat ik je die cola gaf,
daar in dat café
Ik had er minstens
een kus of wat passie voor verwacht

Misschien was hij iets sneller
deed hij zijn zet
terwijl ik me verbeeldde
hoe je lippen dorstig
naar mij zouden smachten

Hoe we mateloos en wild
elkaar zouden verkennen
eens je voor mijn cola
uit de kleren ging, maar nee,
toen kwam die knul

Ineens stond je met hem
verstrengeld terwijl ik
met mijn tong
alleen het ijsblokje beroerde
en hij gaf je zelfs geen limonade

Ik slaagde erin te glimlachen
toen hij je in triomf
aan mij liet zien, en dacht:
MIJN cola gleed haar lichaam binnen,
hufter