inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.124):

Minnedicht

Vanavond ligt hij in mijn wildste landschap
grote voeten tot aan opgehoogde dijken
zijn mooie hoofd met haren wilde struiken

zijn onderbroek een meter naar beneden
stoere benen slank tot aan onstuimige zee
en in mijn denken is zijn wil onverdroten

woest zijn beestenblik maar toch gedwee
zijn wijn heb ik in mijn bekerglas gegoten
vanavond is hij naar mijn stille bed gekomen

om mij zacht te strelen in mijn kalme dromen
hij blijft bij mij heeft hij vannacht besloten
onder het maanlicht ontwaar ik zijn gezicht.

Schrijver: Hector Havermout, 22 november 2019


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 57

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)