Alle inzendingen over catharsis

Zuivering van zonde Gaat voor hen geenszins op daar zij nimmer geprezen kunnen worden Tijd heelt daarentegen door hen in mijn hart toegebracht letsel, waaruit 'k ben herrezen Wraak ja, ga ik nemen die staat alleszins zonder twijfel, buiten kijf Geenszins verward...…

duizend stemmetjes die je vragen om het genoegen van verslaving steeds maar weer toe te staan een lot dat jij met velen deelt jij bent zo geschapen met een gen teveel maar werken aan jezelf dat moet iedereen zelf bepalen hoe jij in het leven staat waar je echt voor gaat lijden is de kracht om van verslaving te gaan winnen de catharsis…

zijn benen stappen door beemden en bossen en dragen de ballast van voorbije dagen handen keren elke steen tussen gras en mossen op zoek naar het antwoord op talloze vragen hij zal zich wassen in het woeligste water zuiveren met zout uit de diepste meren luisteren naar het kristalhelder geklater als hij stroomafwaarts drijft op eigen veren…

Een ijle naam op het raam, van mijn gedachtenplantsoen Als een wasem zich kristalliseert tot een ijsbloem van algehele catharsis en doet slapen in de armen van een stille strijd of het ongunstig winnen van looptijd in binnenruimten Als het ongeluk stuk slaat op een bedrand van gelijke stemming Als jouw hart, zacht gestemd spreekt…

Nu ligt, postuum, de Tourwinst van Pantani Alsof zoiets nog zin heeft, onder vuur Daarmee getuigt dat premiejaagbestuur Van een tot visie opgepimpte branie Heldhaftig hoor, zo'n poging tot catharsis Van bobospul dat plots zo steil en bars is…

Het regent vreemdsoortige pijpenstelen Ze spuiten van boven direct op mij neer Ze halen de roest weg, verwijderen zeer Opdat ik mijn geest in balans kan bevelen De noodzaak is nu verstoken te blijven Van andermans lijden en ballast en kwaad Te mijden het ongevraagd geven van raad Ik ben nu gezandstraald en dat kan beklijven De drukpers der…

Catharsis. Heiliging. Grote schoonmaak van het eigen zijn. Oh, imago opgepoetst, uitgeschonken, ingeschonken, geproost. Op wie? Aan tafel zaten wij als gasten op bezoek bij onszelf.…

het felle licht van heden het patina van eonen heeft de gelovige zicht gegeven op de te gane wegen ter verkrijging van vergeving door berouw maar het persoonlijk gebed staat in de kou omdat grote groepen emotievol proberen samen te praten met hem die symboliek is niet hol maar gevuld met gevoelens waarbij het stromen de ware catharsis…

De bladnerf heeft zich gebogen waar het blad de boom ontkleedt van herfst naar winter In de splinter van de tijd telt elke tranende oogopslag als een geboorte in de eeuwigheid Het licht spreidt zich in een schijnbaar genadeloze catharsis, onontkoombaar Ongenaakbaar richt het zich op uit den dode, uit node van een hogere wetenschap…

gezongen als beleden van de groef tot aan de kras Ik doof de kaars met zielenlicht en zie hoe met het klaren van de wijn de waarheid nevel drinken zal Ja, vandaag heb ik je begraven zijgend aan een gouden draad en ik ben niet droef slechts een draaiende bal die zich stroef beweegt in een immens heelal Kunstwerk: " Catharsis…

engelen nog van ver voor Christus en Mohammed gedood of verminkt voor het leven sommigen zeggen bommen van Al Qaida edoch dan wel in het zog van pax americana misschien zien we de onzichtbare hand van God Allah Bush en Saddam hield hun engel Yazidi’s niet horende doof logisch toch - duivels voor het ware geloof Al Qaida brengt via catharsis…

waaraan ik me met moeite onderwerp waarbij vallen en opstaan mij ertoe zetten me op draagkracht (aan het lijden evenredig) te verlaten Door wanhoop gedreven en in moed gedoopt treed ik mijn “ vijand “strijdbaar tegemoet Ik wil niet geloven aan een tartend noodlot die tot zelfbezinning en disciplinaire regels noopt Ik verzet mij tegen deze catharsis…