453 resultaten.
Soms, plots'ling, door mijn Brahmanvrede heen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.291 Soms, plots'ling, door mijn Brahmanvrede heen,
Schreeuwt als een stervend beest mijn oud verdriet:
Een reuk, een landschap, een herinnerd lied
Roept op naar 't leven, wat gestorven scheen.
Dan mis ik wie ik liefhad meer dan een;
Besef van eeuwige Eenheid gaat te niet:
Mijn blik, door mens'lijkheid verduisterd, ziet
Smartelijke gescheidenheid…
Stil, zonder dorpen, weiden, watervallen
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.332 Stil, zonder dorpen, weiden, watervallen,
Ontzaglijk niets van kart'lig silhouet,
Drijven onwerklijk, blauw op violet,
Op nevelring vergletscherde Alpenwallen:
Als had de vorst op welvend glas gezet
Een wereldfantazie in ijskristallen,
Staan in één vlak, één glorie over allen,
De toppen, verste en naaste, zonder smet.
Zo zie ik soms in…
Als 'k aan een brief van wie ik liefheb, smul
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.254 Als 'k aan een brief van wie ik liefheb, smul,
Verleng door kleine hapjes ik 't onthaal:
Mijn ogen likken zuinig ied're haal,
led're misplaatste punt op, ied're krul;
Met een gedachte aan mij, een glimlach, vul
Ik 't wit tussen twee letters, en 'k vertaal
Een inktkladje als een half beschaamd signaal,
Dat - als de pen - het hart vol was en…
Wie ziet niet soms zich liggen in de kist
poëzie
3.0 met 11 stemmen 956 Wie ziet niet soms zich liggen in de kist,
Geroerd, dat zoveel schoons moest ondergaan?
Wie hoort uit 't graf niet roemen, stil voldaan,
Deugden die buiten hem geen sterv'ling wist?
Wie denkt niet bij zichzelf: Wonderlijk is 't,
Dat alles dan gewoon zijn gang zal gaan,
En het heelal 't de moeite van 't bestaan
Nog waard zal vinden, als 't zijn…
Door blauwe gaatjes valt uit beukenbogen
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.179 Door blauwe gaatjes valt uit beukenbogen
Op dood blad spikk'ling van roodkop'ren vlekken;
Als soms, schuivend, ze elkaar schimmig bedekken,
Is 't, of ze levend uit zich zelf bewogen.
Ritselend komt een vlinder aangevlogen
En weifelt rond rondom de lichte plekken;
Hij zit; en nu zijn vleugels plat zich strekken,
Staart in de zon de pauwglans…
Langzaam wringt zich 't water door 't steile dal
poëzie
2.0 met 10 stemmen 1.044 Langzaam wringt zich 't water door 't steile dal,
Verstaald tot gletscher, en bazalten wand
Droppelt, geslepen door de gletscherrand,
Bonkende blokkendonder, knal na knal.
Gestrikt om rotspunt, waait de waterval,
Vlag van 't gebergte uit luchtig wapp'rend kant:
Zijn kleurig beeld in 't ijle stuifsel brandt
'T van licht onzichtbaar centrum…
'k Sta naar 't schitt'rend oranje in 't west te kijken
poëzie
4.0 met 5 stemmen 883 'K sta naar 't schitt'rend oranje in 't west te kijken:
Als fijne, zwarte tralies staan de abelen;
De blaadjes schijnen met het licht te spelen,
Om 't op te vangen, als 't er door komt strijken.
'K zie om: het amethyst in 't oost verdelen
In trossen blauwe-regen diepgroene eiken;
Aan de ogen, vol topazenglorie, lijken
De abelen trilgras…
Zonsopgang
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.755 Spookt op uit Indië's zee reuz'ge infuzorie
Met stralen, die geel, rood, groen fosforeren?
Of spreidt tot waaier zijn laaiende veren
Magische spieg'ling van Australie's lorie?
Of wil Egypte's phoenix door zijn glorie
Zijn zon, verjongend nest van vlammen, eren?
Wil Afrika 't heelal illumineren
Met vuur uit palmendrager Rowenzori?
Ik…
Stralig borduursel van kristallen wand
poëzie
4.0 met 6 stemmen 804 Stralig borduursel van kristallen wand
Verbergt, welvend paleis, de diatomee*;
Een waterdroppel is zijn wereldzee,
Een korrel zwevend stof zijn vasteland.
Klein levend zieltje, in Brahman mij verwant,
Eén Wezen deelt zich aan ons beiden mee,
Zoals één vuur, één wet, één Gods-Idee
In Aldebarân en een sintel brandt:
Het Eew'ge dat, mijn kunstgenoot…
Niet twijf'lend weet ik: Alle goed is kwaad
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.394 Niet twijf'lend weet ik: Alle goed is kwaad;
Twijfelend hoop ik: Alle kwaad is goed;
Zodat wie 't ene wil, het and're doet,
En zond'loos hij slechts is, die beide laat.
Ja: door hun tweelingschijn heeft, ver van daad,
Simeon voor zijn heiligheid geboet:
Hij, op zijn zuil nog zuil van liefdegloed,
Walmde naar wie hij weldeed, vreemde haat…
'K hoor, hoe met gouden lijst de schilderij
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.559 'K hoor, hoe met gouden lijst de schilderij
Onhoorbaar zegt, terwijl ik sta te kijken:
Ik hang in 't niets, zelf niets dan schijn van eiken,
Van weiden en van wolken, zee en hei;
Brahman's gedachte heeft bereikt in mij,
Wat in uw werklijkheid hij wou bereiken.
Met kosmisch Zelfgevoel zal 'k u verrijken;
Zink door mijn schijn in 't Wezen…
Zomer (I)
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.088 'T aardoppervlak zie 'k als een schedelhuid:
Zweetstralen, sijp'len stinkende rivieren,
Waarlangs vuil-groenig roos en schimmel tieren;
Gebergten schurft steken er boven uit;
Mens-luizen, in hun nesten meest op buit
Rondkrauw'lend, zie 'k land'lijke blijdschap vieren.
Verpletterd soms, als 't trekken van wat spieren
De rotsen storten…
Zomer (II)
poëzie
3.0 met 3 stemmen 991 Straks vieren we Zaterdagavond: Wind
Bezemt en ragebolt met macht van water
De luizen weg, en met rat'lend geklater
Hagelen de eier, droogramm'lend als grind.
Met drie, vier tanden, roestig-groen, begint
De geelkoperen kam haar werk, en slaat er
Op los in roos en schurftgebergte, en staat er
Een luis of teek, knappende dood hij vindt.…
Zomer (III)
poëzie
4.0 met 2 stemmen 627 Hij wil gaan liggen, uitblazen een poos,
En hangt smaakvol in evenwijd'ge bogen
Zijn dweilen uit, om onderwijl te drogen,
Rood, geel, groen, blauw van verf en bloed en roos;
Op 't tekenvuil in 't oosten gooit hij boos
De kop'ren kam, nu helemaal verbogen. -
Pet-blauw, knoop-geel, stuiptrekkend vastgezogen
Veel buit aan kam: hij voelt zich…
Om één jaar jong te zijn
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.005 Om één jaar jong te zijn, gaf 'k ziel en God,
Ik, die geluksdorst met ekstazen les:
Ja, ja stompzinnig ergens in de Nes
Met dronken prolen slaan de boel kapot,
Dan met een meid naar bed, en van genot
Schreeuwen en schreeuwen doen, een keer of zes:
'K zou Brahman, vond ik Mephistopheles,
Zelfs ruilen voor Jehova Zebaoth.
En deze wens, die…
't Is lang geleden (1)
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.133 'T is lang geleden; 'k was nog maar een kind.
Toen dacht ik: Als ik maak, dat ik nooit meer
Ondeugend ben, en dat 'k op school goed leer,
Dan word ik vast 'een kind, van God bemind'.
En - dacht ik - als ik dood ga, nou, dan vind
Ik in de lucht bij onze Lieve Heer
De mensen, waar 'k van hou, allemaal weer,
Mijn vader en mijn moeder en…
't Is lang geleden (2)
poëzie
3.0 met 3 stemmen 864 Zo zou ik eenmaal naar de hemel gaan,
En vleugels krijgen, wit als een kapel,
En vliegen door de lucht, zo hoog, zo snel,
Sneller dan vogels, hoger dan de maan;
En 'k zou misschien op Zondag mogen staan
Vlak bij de troon van God, naast Gabriël;
Jesus vond 't zeker goed: die wist het wel,
Dat ik op school mijn best zo had gedaan.
En dan…
't Is lang geleden (3)
poëzie
4.0 met 3 stemmen 957 Maar - één ding was er, dat 'k niet prettig vond:
Ik kende een plaat, waarop een neger vloog
Met de armen om een blanke, in 't donker. Hoog
Zag je veel licht; beneden was de grond.
Werd hij nu ook een engel? Met zo'n mond?
En met dat griez'lig witte van zijn oog?
Ik hoopte, dat grootmoeder zich bedroog,
En hij niet was bij God, als ik er…
't Is lang geleden (4)
poëzie
1.0 met 12 stemmen 1.453 Die Joden - Ja; die waren vreeslijk raar.
En lelijk ook; heel zelden zag je mooien.
En zo opzichtig! Jurken schots-bont-rooien
Trokken de meisjes aan, niet Zondags, maar
Op Zaterdag. En 't was ook stellig waar,
Want iemand had 't gezien, dat ze de dooien
Zonder gevoel zo van de trappen gooien,
Wanneer ze op Sabbat sterven. Dat was naar.…
't Is lang geleden (5)
poëzie
3.0 met 4 stemmen 761 Vaak wou 'k een Jood zijn, om de Zaterdag:
Dan hadden we een dicté, en dan mocht Koos
Niet schrijven, en keek rond; en na een poos
Zei meester: 'Koos mag weggaan!' En ik zag,
Afgunstig, hoe hij met pedante lach
Heel langzaam wegging. Eens zei iemand, boos,
Omdat 't mooi weer was: 'Jood!' Dat vond ik voos:
'Jood!' - 'Paap!' te schelden…
't Is lang geleden (6)
poëzie
2.0 met 3 stemmen 635 God's wijze liefde had 't heelal geschapen:
Vol lente, net als de appelbomen bloeien;
Weldadig-groen liet voor het vee Hij groeien
Het gras, voor ons doperwtjes en knolrapen,
'T varken om spek en ham, om wol de schapen,
Om boter, kaas, melk, leer, vlees, been de koeien;
Waar steden zijn, liet hij rivieren vloeien;
Het zonlicht spaarde Hij…
't Is lang geleden (7)
poëzie
3.0 met 28 stemmen 2.116 Dan denk ik aan 't konijntje, dat ik zag
Als kind vóór Sint Niklaas achter het glas
Van dure speelgoedwinkel. O! dat was
Zo'n prachtig beestje, grijs en wit; het lag
Gezellig in zijn mandje in mooi-groen gras;
En als 'k van school kwam, bleef ik iedre dag
Staan kijken, bang, dat 't weg zou zijn. En, ach!
Eens was het weg; en toen begreep…
't Is lang geleden (8)
poëzie
5.0 met 2 stemmen 783 En voor den eten, 's middags, werd de zegen
Gevraagd van 'Vader, die al 't leven voedt,'
En die zo trouw 'ons spijzigt met het goed,'
Dat wíj wèl 'van Zijn milde hand verkregen'.
Hij gaf de zon, en, als 't moest zijn, de regen;
En deden we onze plicht met vroom gemoed,
En leerden braaf, en waren altijd zoet,
Zou Hij ons leiden op al…
't Is lang geleden (9)
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.002 De Zondag kwam altijd net als een feest;
Of eig'lijk: Zaterdag begon het al.
Om elf ging Koos; dan werden we half mal,
En meester zei: zo'n drokke, oproer'ge geest
Was in geen school ter waereld nog geweest;
- Want meester sprak geleerd. - En niemendal
Beviel hem dat zoethout; 't leek wel een stal;
Dat kauwen op zoethout deed zelfs geen…
't Is lang geleden (10)
poëzie
4.0 met 1 stemmen 688 Dan las ik weer van 't lel'ke, jonge eendje:
Eerst zwom hij blij door 't groene licht op 't water,
Toen joegen ze hem weg met kwaad gesnater,
En gooide een jongen naar hem met een steentje;
Toen plaste hij rond met één bevroren beentje
'S nachts in een kolk; en toen ontmoette hij, later,
Bij de oue vrouw, die deft'ge, wijze kater.
En…
't Is lang geleden (11)
poëzie
4.0 met 4 stemmen 636 Ja, laat heb ik 't ontdekt: Ik ben een zwaan:
Mij heeft uit poel van dof, smartelijk leven
Het stilgegroeide Godsgevoel geheven,
Aardse gehechtheid heb ik weggedaan;
Mijn vleugels zijn weer wit en waard te slaan
In Brahman's licht; want wat van slijk bleef kleven,
Met blijde tranen heb ik 't weggewreven:
Nu mag, nu durf, nu kan, nu moet…
't Is lang geleden (12)
poëzie
4.0 met 2 stemmen 825 Nog scheurde wijdjagende valk met schaars
Geroep uw stilte, mijn Veluwse grond!
Uw zwijgen, vol van diep verleden, schond
een dom rumoer van steedse beuzelaars;
Nog flikkerde 't hert door uw struiken rond;
Nog brandden geen lupinen, kaars naast kaars,
Hun gele blijdschap in uw tragisch paars,
Met stroeve bossen tot de horizont;
Nog lag…
't Is lang geleden (13)
poëzie
2.0 met 1 stemmen 806 Ruik ik daar niet de lucht, die wrang en sterk
En warm en prikk'lend van uw heide waait,
Als wolkenloze Augustusmiddag laait
Op glinst'rend zand en wit-zwevende berk?
Ik zie, hoe, vonk na vonk, 't bedrijvig werk
Van bijen om pas bloeiend heikruid draait;
Ik hoor 't point d'orgue, dat de wind die me aait,
Meedraagt uit 't spar-bos, bruingezuilde…
't Is lang geleden (14)
poëzie
2.0 met 12 stemmen 1.422 Want met Poseidaon's hoogzwalpende haat
Worstelde lang Odusseus' heldendom,
Tot hij door spleet in muur van branding zwom,
Waar gunst van stroomgod hem tot effen straat
Zijn glazen wildheid gladstreek, en gewaad
Door dragend water hij op de oever klom,
En bukte in krakend riet, en kuste stom
De heilige aard', geefster van 't voedend zaad…
't Is lang geleden (15)
poëzie
4.0 met 12 stemmen 953 Spreek, Vlugge Wolf, broeder met 't blonde haar,
Ontdekte uw speurend oog de bleke mannen,
Die, sluipend door de golvende savannen,
Ons trachten te verstrikken in gevaar?
Uw rode vriend, de Machtige Adelaar,
Kan uit zijn ziel de angstige vrees niet bannen;
'T is om uw skalp, dat ze allen samenspannen;
Mijn geest is somber en mijn hart is…