Alle inzendingen over dijkhuis

ze denkt aan volgende maand volgend jaar of later hoe en waar zal ze dan zijn zo zinloos dat denken maar toch zo sterk zo graag willen weten en toch liever niet weten berusting afgewisseld door onrust want hoe en waar zal ze dan zijn…

hij kijkt je aan zegt niets terug en kijkt weg hij wiegt heen en weer heen en weer heen en weer hij is in zijn wereld laat niemand toe zoveel kinderen zoals hij ze bouwen muren om zich heen wonen in hun wereld er mag niets veranderen alles moet blijven zoals het is alles moet hetzelfde zijn laat ze niet los ga met ze…

de kast staat tegen de muur tafel, stoel en bed staan op hun plaats net als gisteren aan een andere muur hangt een schilderij een paar foto’s op de kast net als gisteren het eten wordt gebracht de koffie, de thee net als gisteren vandaag ben je gisteren vergeten stond die tafel gisteren ook daar vraag je hing dat schilderij…

De prijzen zijn gestegen, dat is voor velen zuur. Ze kunnen minder kopen, veel is voor hen te duur. Ze kijken treurig naar het verdwijnen van hun zuurverdiende geld. Ze hadden meer willen kopen, maar dat wordt uitgesteld. Ze bekijken hun gespaarde centjes, die worden elke maand geteld. Daar hadden ze veel tijd voor nodig, ze zijn nu heel…

op de televisie kijken oude kinderogen hongerig in de knusse kamers van de welgedane verveling de kijkdichtheid was groot…

men vraagt hoe gaat het je zegt goed hoor en je denkt het gaat eigenlijk helemaal niet goed maar je wilt het liever niet zeggen want je hebt geen zin om het allemaal uit te leggen men vraagt hoe gaat het je zegt goed hoor en je denkt het gaat eigenlijk slecht maar je wilt niet klagen want iedereen heeft zijn eigen portie…

geluk is het moment van harmonie en tevredenheid het moment van begrip en tederheid geluk is het moment waarop je in evenwicht bent met jezelf en met iedereen om je heen geluk is het moment van blijdschap en hartelijkheid het moment van vriendschap en saamhorigheid geluk is het moment waarop je in vrede leeft…

wat je een ander  laat zien is slechts de schaduw van je innerlijk…

opgesloten in de cirkel 'mijzelf-ik-mijn' gevecht met de angst…

Terug naar de bron terug naar in den beginne waar het ooit begon Terug naar het toen het onbeschreven blad voordat alles gebeurde Terug naar het moment voordat je koos voordat je besloot Terug naar de tijd dat je zocht naar wie je was naar wat je wilde Terug naar de tijd dat je dacht dat je het gevonden had en…

de vakanties die ik als kind doorbracht in mijn geboortestad waren de fijnste vakanties die ik ooit heb gehad al heel ver van tevoren dacht ik er telkens aan of de trein wel zou rijden en of het toch wel door zou gaan het logeren bij opa en oma was een heel groot feest tijdens die heerlijke weken genoot ik het allermeest spelen met…

als verlamd zit ik machteloos gevangen in het web van mijn loerende gevoelens…

een geblokt tafelkleed geel met zwarte blokken wat franje aan de zijkant op het kleed twee witte mokken   haar zoon kwam op bezoek hij komt heel af en toe ach ja, een baan, een druk gezin hij is vaak gewoon te moe   aan de tafel met het kleed ziet ze de tijd verstrijken elke dag zit ze in haar stoel door witte vitrages te kijken   de…

door de herhaling de Boléro van Ravel soms therapeutisch https://youtu.be/SS_WJmLGFrA?si=cvCwClVmPpiL8K6o…

Weinig geluiden Stille uren van de nacht Te veel gedachten…

spannende wedstrijd  hond pakt riem, kijkt baasje aan tijd voor blokje om…

Op een tak zit een vogel, hij kijkt peinzend en is alleen. Waar zou hij aan denken, wat gaat er door hem heen? Denkt hij aan zijn vrouwtje, in hun nest bij de bomen. Of denkt hij aan hun eitjes, die nog uit moeten komen. En hoe zal het gaan, als de kleintjes er zijn. Willen ze dan wel eten, zullen ze gezond zijn? Als ze later groot…

hij vertelt over zijn dag zij luistert niet zij vertelt over haar dag hij luistert niet hun woorden zijn nietszeggende klanken hij vertelt niets meer ze luistert toch niet zij vertelt niets meer hij luistert toch niet eenzaam en zwijgend zitten ze bij elkaar ze hebben elkaar niets meer te zeggen…

ik luister naar de stilte van de nachten ik hoor het gefluister van mijn gedachten en plotseling schreeuwt binnen in mij van alles zich uit maar ik verbreek niet mijn stilte uit angst voor het onbegrepen geluid…

op de vuilnisbelt van de beschaving bloeit soms een bloem van begrip…

Jezus is gekruisigd maar uit de dood opgestaan Jezus is gekruisigd en naar zijn vader gegaan Jezus wordt gekruisigd Want van zijn lijden hebben we weinig of niets geleerd Zijn evangelie wordt met voeten getreden en dagelijks onteerd Maar hij blijft met de mensen begaan en wij? We kunnen zelfs niet in de schaduw…

ze zweeft gelukzalig hoog in de wolkenlucht eindelijk is het dan zover haar langverwachte vlucht de wolken beschermen en dragen haar voorzichtig voor de allereerste keer voelt ze zich evenwichtig ze heeft altijd al in de wolken willen zijn nu is ze daar en oh, wat voelt het fijn ze zweeft zonder bagage de sterren tegemoet voor…

de geluksmomenten waar zijn ze de momenten waar je blij van wordt waar zijn ze ze zitten verborgen te wachten tot ze gevonden worden ze zijn te vinden in het licht- en schaduwspel van de bomen en in het zonlicht dat schittert op het water ze zitten in het schilderij van een meer met waterlelies of in de felle kleuren die van…

De kale takken kijken triest naar hun blaadjes  die gevallen zijn…

er bestaan vele diëten voor mensen die problemen hebben met eten er heerst in vele landen hongersnood daar hebben ze geen problemen met diëten hun nood is onvoorstelbaar groter zij hebben namelijk geen eten…

vergeeld papier het handschrift verbleekt armzalig rijk overblijfsel van geschreven gedachten…

Er liggen rijen planken opgestapeld in een hal. Ze vragen zich verdrietig af wat er met hen gebeuren zal. Hier liggen we dan met z’n allen, we zijn mooie bomen geweest. We stonden in een gezellig bos, elke dag was daar een feest. We waren mooi en groot met takken en een dikke stam. De mensen picknickten bij ons en genoten van een boterham…

vlinderlichte wervelende klanken vullen de leegte een melodieuze melodie laat de snaren trillen van het universum majestueuze muziek zorgt voor het wijken van de nevelen stormen liggen rustig in de armen van de wind bomen begroeten hun bloesem op de lieflijke tonen van hemelse muziek een nieuw begin voor natuur en mens…

in haar spiegel woont een stem ik voel me ellendig zegt ze het kan altijd erger zegt de stem kijk om je heen zie de ellende van zovelen luister naar de verhalen van mensen in nood kijk naar het nieuws en huiver dat is heel erg maar je eigen pijn en verdriet voel je het meest zegt ze verdriet en pijn horen bij de mensheid…

ik fluister een naam telkens weer ik fluister hem wel twintig keer ik schrijf een naam steeds maar weer ik schrijf hem soms wel dertig keer en alle keren zal ik denken denken aan onuitgesproken zinnen en alle keren zal ik huilen huilen diep van binnen om wat verloren is gegaan verloren voordat het heeft bestaan…