ik ze bijna kan aanraken
cipressen aals een fluorescerend oplaaiend vuur
geluiden sterven weg alleen de krekels tjirpen
tegen de avond gloeien de velden warm op
de boomtoppen stralen zilver
de maan, een kleine sikkel
helder genoeg om de nevel boven de bergen op te lichten
de nacht, levendiger en kleurrijker dan de dag
we vallen van het domker…