lichtvanger (voor V)
hij staat stil naast me voor een uitbundige zonsondergang
de lucht boven het korenveld staat in vuur en vlam
hij knijpt de ogen halfdicht en mompelt:
ik moet altijd weer genoeg licht vangen om te schilderen
ik knik, stomgeslagen
we dwalen in een weidse, oneindige blauwe nacht
sterren schitteren als citroengele zonnen
zo groot dat ik ze bijna kan aanraken
cipressen aals een fluorescerend oplaaiend vuur
geluiden sterven weg alleen de krekels tjirpen
tegen de avond gloeien de velden warm op
de boomtoppen stralen zilver
de maan, een kleine sikkel
helder genoeg om de nevel boven de bergen op te lichten
de nacht, levendiger en kleurrijker dan de dag
we vallen van het domker in het licht
voorbij de paarse velden en de groene lucht
de nacht hult zich in hallucinerende kleuren en hels kabaal
de vallende duisternis brengt de verlossing dichterbij
jouw sterrenhemels als voorportaal van jouw dood
buiten kleurt de hemel Pruisisch-blauw
je hebt het licht gevangen
Geplaatst in de categorie: kunst