Alle inzendingen over eilanders

op het hoogste duin staat een man de voeten in het zand geplant tot aan de schuimkragen rollen zijn woorden als verse vis uit oude kranten ik ben een eilander, ik ben zeewier en watertander een worm uit deze aardkloot maar nooit, nooit, nooit een stadsidioot…

Ik ben een waterman, een Amelander Ik ben het wrakhout, zand en zilte bad Een pier uit deze aardkloot, salamander! Dus nokken met je flatje in de stad Ik val nog liever hier ter plekke dood Dan weg te sterven als een stadsmalloot…

De eilanders zijn moe van het gelal. Nog is er geen rust. Tijd voor eigen lust.…

Aangespoeld lag daar deze broze schat aan liefde Tussen warme korrels waddenzand Vers uit zee Het was Oerol dat ik me weer één voelde met het mooie Schylge Omgeven door de golven en de eilanders, de zilte lucht…

De eilanders zijn aan het steigeren Straks gaat men boren bij Schiermonnikoog Doordat minister Kamp voor ENGIE boog: “’t Is veilig en ik kan niet weigeren” Bij zoiets denk ik, echt heel serieus, Al automatisch aan een lange neus –…

Zeg me aan wiens verstand er wat scheelt Zeg me wat klopt er niet aan dit beeld: Een stelletje eilanders weet probleemloos een groep herten naar Schiermonnikoog te smokkelen Een paar andere eilanders worden boos en minister Verburg, verantwoordelijk als ze is begint hierop haar hersencellen bij elkaar te sprokkelen Die beesten horen daar…

in een zilvergrijs verleden van het laagland aan de zee streden grevelingen met de watergeuzen van flakkee varend van de goede rede tot de poorten van den briel trokken eilanders ten strijde tegen alva's spaanse troepen met de geuzen van flakkee in het land van protestanten hageprekers remonstranten op de vlakten langs de maas en…

verdient parels toegedekt Als vader van de moderne wijsbegeerte achtte ooit René Descartes zijn twijfel als start als ultiem begin van wijsheid 'Ik denk, dus ben' Tijd leert ons dat wij (ooit) sterven opgaan in die tijd Laat ons door de bomen altijd bos blijven zien laat ons niet in hokjes denken maar juist breed en weids net als eilanders…

Heyerdahl (1914-2002) Geboren in het koude land van Noorse vikingen begiftigd met de drang om vreemde volken te verkennen verstoken van verworvenheden der westerse cultuur, in stamverbanden levend nauw verbonden met natuur trok Thor Heyerdahl in de vroege jaren dertig naar Polynesië en verbleef een jaar vertoevend onder eilanders…

Onder Brandarisoog is schuimend wrok de inspiratiebron voor eilanders die in taal nooit iets zullen bijleggen, waar een stille oorlog woedt zonder iets te zeggen. Vanaf het duin hoor ik boven wind het kerkhofhek kraken waar boze zielen walgend graven en onstuimig braken naast verse kuil van ontslapen ziel die zich ooit vergreep.…