Alle inzendingen over geboortepijn

Mama, Hoe ben ik geboren, bloot of met mijn kleertjes aan? Kon ik jullie toen al horen? Kon je mij toen al verstaan? Uit mijn buik kwam jij te voorschijn Helemaal bloot een beetje rood En al kon je heel hard huilen En al deed 't best wat pijn Toch wou ik je nooit meer ruilen Wou ik steeds je mama zijn…

kostbaar kwetsbaar mens naweeën van geboortepijn omlijsten je gezicht kom te voorschijn hoog opgericht laat je zien aan wie je verwachten morgen vandaag misschien geef je krachten spiegel van je Schepper bloei als een roos…

Blijdschap droefheid voor het laatst is het dat wij met zijn tweeën zijn mijn lichaam vult zich met geboortepijn niets dat nog telt een minuut duurt een nacht een hand streelt mijn haar verlangen geeft kracht een laatste zucht een kreet het einde van een gevecht teder wordt jouw warme lijfje op mijn lege buik gelegd...…

Moeder, wat het ook mag zijn, wij deelden onze geboortepijn.…

beneden speelt een kind zijn spel lijkt doelloos maar hij lacht plezier zijn oog en handen vinden hun vertier ik zoek de schaduw van mijn vroeger leven speur naar kleur in de herkenningspunten die rotsen kunnen geven land in de geborgenheid van Gaia's schoot vul haar als beminde na eeuwen weer verenigd zijn luwt langzaam mijn geboortepijn…

HET WORDT STIL Geboortepijnen, in eens stil mijn naam wordt gezegd er ontstaat rumoer het leven biedt zich aan levensloop, voortgang geduldig het leven aanvaarden als een volwaardig mens het opgelegde juk dragen in het vooronder is het benauwd de wilde zee klotst om mij heen ik wilde alleen zijn tot mijzelf komen in stilte steeds…

Zij kenden nog niet het verhaal, misschien de geboortepijn. Als engelen nu zouden komen hoe zou dat voor óns zijn?…