Netgedichten

netgedicht (nr. 23.166):

Onzichtbare verbondenheid

Wat is het toch moeder
dat ons zo bindt,
u, mij en ons pasgeboren kind,
dat u mijn weeën hebt vernomen
op het moment dat
uw kleinkind zou komen,
u, toen de dokter zijn jas uittrok
zo onrustig wakker schrok
en vanuit uw eigen bed
bij mij was in uw gebed?

Zou het zo zijn
bij moeder en kind
dat de band met
de Vader ons verbindt?

Moeder, wat het ook mag zijn,
wij deelden onze geboortepijn.