(Geo versus Ego)
Je hebt de doornen van de roos gerukt
zonder dat de bloei de bloem verliet
alsof je handen de sterfelijkheid plukten
eenzaam in een traan verborgen
Bij dageraad schuurde de nacht
langs de oevers van het droomloze
waaruit ik stroef ontwaakte
De glinster in jouw ogentroost
bewaart een gulle lach
in de holte van de…
De gaten gevallen
in mijn dagboek
graven zich een tunnel
naar de Aarde
(Geo versus ego)
Ik wentel om
mijn eigen as
De zwaarte houdt
mij vast en voert
gloeiende gesteenten aan
als lava zich
vloeiend tot manna morst
Zoals het dorstig hangen
Aan de moederborst
Als ik kijk
in de Spiegel,
stroomt poreus water
aan het begin
van…
zinsbegoocheling vrijheid gegeven
onmatig in een geruisloze windvlaag
met een herinnering magnetisch opgewekt
in afgewikkelde nachtspoel
pulserende velden
berimpelen wazig een regenplas op het voetpad
vol wegzeilend herfstblad nog
en snel een nauwe zeestraat
gegrist uit de winterse geo-gedichten van White
of Ten Berge
weerspiegelt…
222
Bezig met laden