Alle inzendingen over glasscherf

Versplinterd ligt het op de aarde ooit was het van doorzichtige waarde Een druppel kleeft rood aan de punt ooit onderdeel van onverdund…

In een blad de nerf of in de zon de glinstering van een glasscherf, ook daarbij is sprake van poëzie. En woorden veel of weinig gesproken of is er niets gezegd... een paar geschreven slechts, zelfs dan is er poëzie, echt!…

Zit ik in De Poort met een vraag en wijn, antwoord geef ik mij zelf met een glasscherf, waarmee ik één hart met twee namen kerf in een melange van geluk en pijn. De liefde die ik nu van haar verwerf beschouw ik als een onverdiend geschenk en wat mij in haar goddelijk bekoort, is tevens wat mij bezighoudt en stoort.…

Het vergrijpt zich aan glinstering, een glasscherf kerft de lijn op de arm. Hoog een rode krab spat op het groen en het wit en het blauw bezeilen met woord en al de hemel. Hoe wonderschoon is niet het schip. Het vliegt. Wilde wervelingen worden met kleuren aangedaan tot de pijn het einde van de schreeuw aantikt.…