Haar gympen klikte niet
Klakte niet.
Liep ze daar.
De teksten van liedjes
In mijn hoofd gefloten.
Als lava van een vulkaan
Aan haar gegeven.
Heel even.
Mijn mond viel open.
Een walm van frituurvet.
Een kroket.
En dan haar gympen,
Nat ook van de regen.
Samen op de middenstip.…
te grote voeten
in krappe gympen
fiets je tegen wind
bepakt en opgezadeld
tussen velen
Mij valt
als jij voorbij komt
en ik langzaam optrek
jij zo je best doet
lief....…
ik dans
geen poëzie
de choreografie is
mij iets te subtiel
tutu in
slanke passen
de echte hoge hakken
staan me niet
wel spijkerbroek
en gympen soms
vreemde woorden om mijn
schrijfsels op te pimpen
maar in decors
leef ik me uit beluister
deze herfst mijn vogel voordat
het winterse voor even alles sluit…
Als de stalling dicht, de Zeester weg en
het strand weer is van wie het is, van
de kwallen, compact en groenblauw
van de kou, van meeuwen, van jou - prijs,
total loss, op natte gympen, dan
die wolken, lucht en winden wijst hun baan.…
Met je afgetrapte gympen aan
en je veel te korte broek
lijk je te zijn weggelopen
uit een heel oud jongensboek
Je zegt nooit veel, eigenlijk niets
maakt nooit een praatje met de buren
je lijkt wel mensenschuw geworden
en blijft maar in de verte turen
Ze zeggen dat je ooit professor was
al is dat nergens aan te zien
je lijkt een schooier…
aldus de AH nieuwsbrief
die als eerste in mijn inbox kwam
wellicht is er
ook oorlog
rondom Oost-Oekraïne
wachten 190.000 troepen
volgens betrouwbare bronnen
een bananenplant is in werkelijkheid
een kruid
zegt Wikipedia
en een banaan dus geen vrucht
maar een groente
vandaag kies ik
voor een gele trui
een blauwe spijkerbroek
en witte gympen…