Alle inzendingen over haasje

onschuldige onbevangenheid ontwaakt de herinnering aan mijn kindertijd heimwee naar dat pertinente rotsvaste geloven in alles wat volwassenen je beloven ach, was ik nog maar dat kind van toen wat zou ik dan allemaal nog doen dagdromen nemen me ijlings mee ik bouw zandkastelen aan zee pluk korenbloem en klaproos werk aandachtig aan een kijkdoos haasje…

En kijk: nu wordt zij zo bevangen door levensliefde en zo haasje-over, dat zij haar eigen kindertijd uitbuitelt, over elk spectrum alle aftastkleur voorbij.…

Ze spelen haasje over en uit halen de moed uit hun fladdermouwen meterslang lint van de goochelaar Groezelige dwergen. De jongen bukt voor de rokken, kleeft een spiegelscherf aan de wreef Zij nog te groen van schaamte, te kaal in de liezen. De volgroeide mens is schaars.…

Hij was ineens het haasje. Heel ongelukkig viel hij 's ochtends om drie uur in Zoelen (vlak bij Tiel) in slaap. 't Was achter 't stuur. De doorgezakte stakker reed in z'n slaap door rood en werd bij God weer wakker. Het was een mooie dood. 'Wees welkom,' zei de Heer, die blaakte van erbarmen.…

Het was een bloederig gezicht, daarom deed ik de ogen maar dicht In mijn slip moet ik nu een absorberende mat Anders plas ik mijn broek geheel zeiknat En ik pers ook nooit meer een zaaddruppel Van mijn eens zo stijve knuppel Mijn eerst zo hitsig haasje Hangt neer als een bloem in ’t vaasje Ik was dan wel een ouwe vent Maar ben nu ook…

Op ’n dag, ’t was bijna kerst, zei Nijntje Pluis haar baasje: “Dag Nijn, al ben je een konijn, vandaag ben jij het haasje”. Toen aaide hij haar velletje, haar buikje en haar hals, en dacht: ze is zo wit, zo zacht, en ook zo heerlijk mals.…

Ruchtte een haasje Hem voorbij? - De bodem helde! Onder hoge bomen ging hij Waar zijn stappen 't mos verdofte Tot een watertje aan een weide Blonk: op hoge stengels vlind'rend Pinksterbloemen aan de randen. Stond hij daar te zien, te spieg'len, Zag het blauw in blauwe vijver? Hoor!…

Het haasje maakt zijn laatste buiteling, En 't arme ding Moet duur nu voor de kool betalen, Die 't deze zomer bij de boer van 't veld kwam halen, En waarvoor 't boertje niets ontving; - Voldaan is nu de rekening. December brengt naar oude wijs Ons regen, sneeuw of vorst en ijs.…

." "Nog één zo'n grap," bromde ik boos, "En jullie zijn het haasje! Dan stuur ik jullie volgend jaar Naar neef lief Sinterklaasje!" Vervolgens ging ik maar op zoek Naar mijn verdwenen jas; Onder de boom, tussen het snoep, Zelfs onder het matras. Maar nergens waar ik keek vond ik Die rode jas van mij.…

En hoe de wind daar buiten giert, Het haasje duikt gerust Hier in de dichte braamstruik neer, Van geen gevaar bewust. Maar 't liefst toneeltje, wat mij boeit, Is 't arme kinderpaar. Het sprokkelt hier wat zorend hout; Hoe trouw helpt het elkaar!…

't Vrouwtje zorgde voor het eten Maar.... dat eten moest er zijn, "t Ventje ging dus daag'lijks jagen Schoot een haasje of konijn. 6. Met een heel, heel klein geweertje, Dat gaf niet zoo'n grooten klap En dan ging hij op zijn klompjes, Met zijn konijntje vlug op stap. 7.…