Zelfs met hen die mij verstaan
kan ik dit geluid niet delen
alleen, volkomen aangedaan
roep ik mijzelf tot helen
doof voor het kwade schikken
van jouw stoffelijke resten
blijf ik tot mijn laatste snikken
hardhorend buiten westen.…
Als ik mijn oren spits
kan ik horen hoe
de koelkast bromt
en de wind aan de deur klopt
Maar stemmen van mensen
die dringen tegenwoordig
niet zo goed meer door
Ik span me in
om goed te luisteren
dat wel
Maar als het me niet bevalt
doe ik met opzet
alsof ik het niet hoor
Met een uitgestreken gezicht
------------------------------…
uit gelijkenis gehouwen,
zo dagelijks als brood
slechts in onvoltooid
te onderscheiden
toen en nu, dubbelsterren,
de sleet van vele dagen
het onaangeroerde
voegt zich naar
het late middaguur
de stilte is hardhorend
en de tijd in verlenging
nochtans het onafwendbare
een stukje dichterbij
in dagen erna,
randen van slaap,
ontkennen…
Haar hardhorende man knoopt deze wens in zijn oren.
Want hij houdt van haar het meest,
en doet alles om haar te bekoren.
Eindelijk de dag is gekomen.
Vol verwachting klopt haar hart.
Ze hoopt dat het wordt zoals in haar dromen.
Misschien een nieuwe start.…
prakkiseert
denkt zich suf over leegte
jong
tijd laat hem koud
hij is al geweest
èn hij moet nog beginnen
men stelt veel vragen
ondertussen gaat alles
gewoon z’n gang
in zichzelf gekeerd verlangen
overspannen verwachtingspatroon
uitgangspunt onjuist
het gaat om respect
het betreft bescheidenheid
het smacht naar mededogen…