inloggen

Alle inzendingen over heit&mem

36 resultaten.

Sorteren op:

foppe op zijn kamertje

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 245
en nu liggen de boeken op de grond en maakt foppe er een boekje over het is al zo lang geleden en het heden is met zijn hersens zo beperkt maar door van gogh voelt hij zich gesterkt van foppe tot schizofreen en alleen in huis is even ver weg als van gogh was in st remy mag zo n einde foppe worden bespaard bij ina en sabine en mem…

Clockdown

netgedicht
2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 174
Des avonds hoort men niets men houdt zich schuil in 't rijk waar 't stof vergaat Men wacht en beidt de tussentijd en telt de uren tot de klok heit Middernacht Dan beiert luid met bronzen galm de klok die luidt O Mensch gib acht!…

Zweeten!

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 234
Eer de sokken vergaan zijn, En in staat van ontbinding zijnd, Zal de beulsknecht daar zijn, Die het meurend voetenpaar in mootjes heit! Zweeten, zweeten, zweeten! Met eczeem en okselmos. Ov'ral breede zoute stroomen, Bijlo! Het is toch van God los! Vullende de daalen! Van keelholte tot schaamstreek. 'k Ga wat lysol halen.…

Winter

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 261
Der is gjin ljocht, de dize waakset op it lân en de mem fan de ierde rêst. De wrâld krijt einefel op in dûnkere hûd en dêr’t earst de Stynske weet noch weau en rôp om sinne, steane no de stikels te riboskjen yn de kâlde, wiete grûn. De froast falt yn. It waar is wyt en de sinne wurdt hieltyd blider.…

Onder den haegen

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 71
van den brink bij burggraaf van laemoen een bakkie doen zit krol te stoeien met eymons shahbazy en nooitmeer tellingen raumatarsingh onder den haegen van de rozenbaum Erradus beeverloo en kahramann zijn voor kick out, net als louhenapessy en zijn collega's vulpez yildirym boulachjar torronoglu braekelmans Maar dat, zegt joseph heite…

Moarns betiid

netgedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 352
- nei dat heldere lûd, moarns betiid: it wolbekinde lûd fan harren heit, dy’t op ‘e rânne fan it stek syn fêste publyk tasjongt, yn ús tún. Ik freegje my ôf: dy fjouwer lytse fûgels, soene dy nou, krekt as dou en ik, ja krekt sa harkjen nei dat heldere sjongen, nei dat boadskip fan alle tiden, dat sjongen fan dizze swarte rhapsode?…
Tjoke11 juni 2007Lees meer…
Meer laden...