inloggen

Alle inzendingen over heuvelkam

6 resultaten.

Sorteren op:

Woluwe-Dal

poëzie
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 2.459
Van alle gulden heuvelkammen kentelen lijnen, die lenig naar elkander wentelen te zamen vloeiend in het dal, als fijne ideeën, die heur draden mengelen, uit elke geesteshoogte, en samenstrengelen tot één harmonische gedachtenval. Van alle verre kruinen wellen wateren, die speels in spiegelklare beken klateren, saamborlend in de lage…

Die de winden maant

netgedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 247
jij bent mijn marianne de godin die heerst over l’amour en c’est la vie jij stijlt het statig groen van de cipressen langs de heuvelkam oprijzend uit een vlakte die in geel en bruin zijn zonnen bloemt de franse slag danst in je lach het ongebreidelde élan het is fijn jouw hand te voelen die de winden maant en regen dwingt ons…
wil melker15 november 2011Lees meer…

Een regenachtige meiavond

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 292
ik hoorde voetstappen, ‘n stil geruis ‘n stem sprak : Ik droeg ook een kruis stap, stap door tot over die heuvelkam mijn Zoon deed het voor jou, als lam daar zal je ’t nieuwe Licht zien rijzen in wie haar liefheeft zal zij weer verrijzen!…

Halloweennacht

netgedicht
3.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 1.270
Vaalgele maan tekent de nacht Vleermuisgefladder en wolvengehuil op heuvelkam maken mensenkinderen bevend bang. Men danst rond lavavuur tot in 't late uur, heksenbezems krijgen kuren. Kobolten met gitzwarte glinsterogen komen tussen boomspleten gluren.…
Katty17 oktober 2010Lees meer…

Diepe verachting...

poëzie
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 3.852
Afkeer van ons, die sluipende beleerden Eenzame post op smalle heuvelkam. Met klinkend schot de hoge nacht beroerden; O de gesmoorde kreet, die uit hem kwam. Afkeer van onze ogen bloedbelopen, Van onze lijven in soldatenpak, Van onze knieën, die langs heuvels kropen, Van onze vuisten waar het mes uitstak.…

Elegie

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 42
de soldaat die sterven gaat wacht in de nacht het inloopgraf ligt klaar de modderlaarzen wegen zwaar in niemandsland daar huist de dood de aarde is er zwartgebrand het kraterwater donkerbruin tot rood geen struik geen boom maar woekering van prikkeldraad de horizon vlakbij en heel ver weg de dageraad soldaat ik groet…