75 resultaten.
Goede raad
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 134 “Kop op, mijn beste,
zet je schouders eronder;
je weet het: ‘willen is kunnen’ ”.
’t is makkelijk gezegd,
we hoeven het zelf niet te doen
maar het alleen maar te ‘kunnen willen’.
Is onze inschatting juist,
dat de ander, spontaan en mentaal
het ook echt en oprecht ‘zou willen kunnen’?
Dus gaan we mee op weg,
houden voorlopig een oogje…
Illusie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 239 Voelend
als een sprankelend
opwellend kristalheldere bron,
verlaten woorden en gevoelens
quasi als vanzelf
mijn brein.
In plaats
van door te stromen
naar een doel, dat in gedachten
werd verkozen tot mijn klankboord
voor hetgeen ik wil
verwoorden,
verdampt
de vermeende inspiratie.
Krampachtig stapel ik mul zand
waarin de bron spontaan…
Houvast
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 566 Voor een peuter,
die zich heeft bezeerd,
leiden een aaiend gebaar
over de pijnlijke plek
én lieve woordjes
tot minder pijn.
Je bent op het juiste moment
een wonderdoener,
een tovenaar.
Voor een persoon,
met een intens verdriet,
voelt jouw luisterend oor
of het tonen van begrip
als verzachtende balsem,
of als troost.
Je bent op het…
Ooit
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 684 Ooit,
lang geleden,
plukte ik voor jou
de sterren uit de hemel.
Je moest
mij soms temperen
en zette mij telkens weer
met beide voeten op de grond.
Maar nu
help je mij omhoog,
wanneer ik bukkend tracht
op te rapen wat jij liet vallen.
Er is nu
niets meer over
van de fysieke kracht
waarmee wij eens elkaar behaagden.
Misschien,…
Kwijt
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 206 Waarvoor
zit die koop
in mijn zakdoek?
Mijn brein
zoekt naarstig
naar het hoe en waarom,
in de trage,
draaikolkende rivier
van mijn gedachtestroom,
waarin
mijn flexibiliteit
schijnt te zijn verdronken.
Kalmte
kan me redden,
dus ontknoop ik de knoop
in de hoop
de vage herinnering
alsnog opnieuw te activeren.
Als troost…
Voortleven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 213 Weer jaagt gierend de storm
door de vrijwel kale takken
van de stokoude boom,
die nu echt kraakt en steunt;
de knoestige bast van zijn stam
vertoont zeer diepe scheuren.
Knarsend kreunend verliest hij
uit zijn zwaar gehavende kruin
de gebroken dorre twijgen.
Het laatste blad valt en hij weet
dat in het voorjaar geen nieuw
groen meer…
Wazig
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 334 Een dichte wolk
van klamme mist
condenseert deels als
druppels in ragfijne
spinnenwebben,
plooit zich sloom,
als een vale kille deken,
benauwd beklemmend
om mijn oude, bange en
warm kloppende hart,
dat hunkerend en hoopvol
wacht op de doorbraak
van de eerste zonnestraal,
die mij keer op keer weer
nodigt door te gaan.
In de herfst…
Flits
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 420 Starend,
omhoog naar
twinkelende sterren
in het enorme uitspansel,
zag ik een vallende ster
in een kortstondig
lichtend spoor.
Na een seconde
was hij verdwenen.
Het spoor dat kan leiden
naar de plek waar hij belandde
is uitgewist. Straalt zijn
licht mogelijk straks
onder dit gedicht?
Misschien een ijdele hoop;
ik was de enige die…
Eindbestemming
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 314 Ik ben al jaren op reis, zonder eindbestemming.
Ik ben mijn leven begonnen, zonder enig doel.
Ik ben alles gaan verkennen, en nieuwe dingen gaan ontdekken.
En elke keer als ik iets leerde, gaf mij dat een fijn gevoel.
Nu enige jaren later, en een berg ervaringen rijker
Vraag ik mij af wat het leven is. Wat wil ik bereiken?
Hoe wil ik daar…
Generaties later
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.472 Vier jaar was ik,
een dreumes die
mentaal beschadigd
bij jou liefde zocht en vond;
de bindingsangst verdween.
Jij was voortaan
mijn moeder, steun
en zek’re toeverlaat.
Jij voedde mij op en loodste mij
koersvast door het pub’ren heen.
Ik was de oudste.
Voor drie halfbroers
was ik hun grote broeder.
Zij maakten nooit, net als jij,
enig…
Het meisje van toen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 472 Ongelukkig, ontevreden,
niet helemaal in mijn sas.
Verdwaald in de zoektocht
naar het meisje dat ik ooit was.
Ik ben nu al zo lang op zoek.
Het voelt als een doolhof zonder end.
En het ergste is om te beseffen,
dat je jezelf op dit moment niet kent.
Het meisje van toen
was altijd zo vrolijk en spontaan.
Vol ideeën en plannen.
Ze kon de…
Schimmenspel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 156 de bewustheid
van een ander bestaan
projecteert nu al
kristallen schaduwen
naadloos transparant
en zonder kleuren
voorouders wachten
lange eeuwigheden
waar ooit ik
ook wacht op mij
misschien zelfs
doen wij dit samen…
Gemoedsrust
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 267 Mijn ziel,
mijn diepste wezen
woont tijdelijk
in mijn eenvoudig
stoffelijk omhulsel.
Geen leeftijd,
geen jaarringen;
ooit ontsprongen
uit de oerbron,
steeds onderweg.
Waarheen en met wie?
Soms met
een tweelingziel.
Zij ontvangt eeuwig
energie en voeding.
Geen storing
van de kringloop.
Ooit is de oerbron
weer tijdelijk gastheer…
Toekomstig verleden
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 173 Hij
vertelt mij,
de sterrenwichelaar,
afhankelijk van de stand
van sterren en planeten
wat voor mij
de toekomst
brengt.
Het
uitspansel
geeft hem inzicht.
Met zijn berekeningen
komt hij tot voorspellingen
over ramp of voorspoed;
je kunt het geloven
of niet.
Weet,
dat men in feite,
de sterren observerend,
niet in de toekomst kijkt…
Schijn bedriegt
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 471 Elke ochtend
hetzelfde ritueel:
mijn ogen glijden met
narcistisch welbehagen
over het oppervlak
van mijn gelaat.
Al bijna tachtig
en na het scheren
als een babyhuid zo glad.
Diffuse illusie; daarna,
mét bril op, toont de spiegel
een geplooide oude man.
Natuurlijk is het zelfbedrog,
maar gun mij desondanks
op iedere ochtendstond
een…
Plagitatie?
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 705 moeilijk origineel te zijn
bij zoveel werk van vele dichters
die ik bewonder
soms dicht ik in dezelfde trant
dan is het echt geen plagiaat
wel imitatie
ik koester hoop tijdens
mijn streven nog nieuwe wegen
te verkennen
het moet mij lukken
er ligt wellicht op veel terreinen
nog zoveel braak…
Zelfbeleving
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 213 Laat ik soms eens creatief
en meestal echt spontaan
gevoelens en gedachten gaan,
dan is de intentie positief.
Herlezend ben ik weifelaar,
had dit niet beter kunnen zijn?
Volgens derden nutteloze pijn
van een periodieke twijfelaar.
Ik moet denken: ‘ik kan meer’,
mijn zelfbeeld moet zonder dralen
voortaan het ‘kunnen’ uit gaan stralen……
Betrokkenheid
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.146 Een warm hart,
een beetje menselijkheid
verbroedert mensen rond de Kerst
zeker ook bij niet-gelovigen.
Niets tegen ’t geloof,
niets tegen “in excelsis deo”,
is “gloria” niet de taal van ’t hart
is Kerst slechts poppenkast.
Wees goed voor naasten
of medemensen in onze wereld;
wanneer een ieder handelt in die geest:
Vrolijk Kerstfeest allerwegen…
Dezelfde keus
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 449 Zou ik
mijn hele leven
nog eens dunnetjes
over willen doen?
Ach, waarvoor
en eveneens waarom?
Vermoedelijk
verviel ik dan ook weer
in alle ongerijmde fouten,
in wat mij nu nog spijt.
Wel weet nu heel zeker,
ik koos wederom voor jou!
Nu ben ik sterk gerimpeld,
voor mijn gevoel niet oud,
zelfs knagende gebreken
voelen al vertrouwd…
Achter aansluiten
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 289 Eens zegt mijn ziel
haar tijdelijke woning
voorgoed vaarwel,
is korte tijd latent
aanwezig bij menigeen
die afscheid neemt,
maakt zich daarna op weg
naar een intens verlichte
oneindige dimensie.
Alvorens dit geschiedt
sluit zij zich geduldig aan,
achter in een lange rij.
Wachtend met zielsverwanten
wijst men haar uiteindelijk,…
Steeds vroeger
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 195 in de dageraad
van ontwakend leven
zag ik het eerste levenslicht
ik groeide op
met zorg omringd
en leerde vast in ‘t leven staan
genoot van zon
trotseerde rauwe kilte,
tegenwind, storm en regenbuien
des levens lente,
de zomer en ook de herfst
genoot ik steeds met volle teugen
nu in de winter van m'n leven
pluk ik de dag steeds…
Orsprong
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 236 geboorte
kindertijd
moedertaal
jeugdjaren
vaderland
wezenlijk
verblekend
na zes decennia
gevestigd in
dit mooie land
genaturaliseerd
andere cultuur
langzaam
onmerkbaar
geïntegreerd
nu trekt
bij ouderdom
zo af en toe
als een magneet
de geboorteplek
niet te laat
nog voor het
heengaan soms
te denken in
mijn moedertaal…
Ode aan een dichteres
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.125 Wanneer zij
niet slapen kon,
tussen middernacht
en ochtendgloren,
dan was zij
super creatief.
Haar voortdurende
scheppingskracht blijft
zolang zij blijft leven.
Zij ís en ademt poëzie,
steeds weer gevoed
door nieuwe inspiratie.
Vreemde talen
beheerst zij vlekkeloos;
de taal van ’t hart
is haar grootste kracht.
Zij gaf mij dikwijls…
Laat
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 350 zeer laat
op mijn levensavond
ben ik mij vaag ervan bewust
dat er misschien een dichter
in mij woont
toch volhard ik
in een bepaalde toestand
van bescheidenheid en rust
de vormen van mijn grenzen
zijn nog vaag
help mij Erato
bij mijn wankele schreden
en stimuleer mijn fantasie
behoed mijn karakter
voor arrogantie…
Tederheid
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 321 de wind vlijt zich
smijdig om de boom
en streelt liefkozend de stam
de groene kruin wiegt
met zichtbaar welbehagen
de bladeren groeten wuivend
zo doen ook wij
mijn lief in alle jaren
die wij nog samen mogen zijn…
Tijdloos
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 390 nog geen
halve zomer lang
duurde mijn eerste
en verwarrende puberliefde -
we waren beiden nog onervaren,
onhandig en slechts zestien jaren jong;
na de euforie van maanden ging
de liefde als een nachtkaars
plotseling uit
ónze liefde
duurt nu al weer
drieënzestig zomers lang
en zevenenvijftig daarvan dobbert,
met lichte averij, veilig…
Belegen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 499 wij zijn verguld
met de sprankelende geest
van onze achterkleinkinderen
wij zijn vervuld
met de frisse stimulerende elan
van onze volwassen kleinkinderen
wij zijn gelukkig
met de redelijke gezondheid
van onze al oudere eerstgeborenen
wij zijn tevreden
ondanks de huidige krakemikkige staat
van ons lichaam en ons tanend geheugen
wij…
Jouw handen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 338 Een leven lang
waren jouw handen
mooi, slank en werkzaam.
In één omdraai
liet je iets gebeuren
of was het steeds zó gebeurd.
Zacht als zijde,
fluweel en ongekend
opwindend zalig strelend.
In het heden laten
reuma en artrose zich voelen
en is de huid rimpelig geplooid.
Toch geniet ik,
net als gisteren en weleer,
van elke zachte…
Land van de haoge baomen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.097 hier
op dit
mooie eiland
voelt alles al vertrouwd
pas
verhuisd
toch vanaf het begin
niet als vreemden beschouwd
een ieder
groet ons spontaan
als kenden we elkaar
en woonden wij al tijden hier
samen
hopen wij
op dit eindstation
de tijd die ons rest te genieten
toch
zo af en toe
missen wij bij tijd en wijle
een lijvig woordenboek…
Vadertje Tijd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 119 Ooit, in een tijdloos verleden geboren,
Door iets of iemand nauwkeurig bedacht,
Of gecreëerd door een nog hogere macht,
Nooit hebt U iets van Uw precisie verloren.
U plaatst ons passend in Uw eeuwig bestaan.
U bepaalt de uren, geen seconde te koop,
Hoe groot ook de wens om U te manipuleren,
te rekken, te verdoen of te een lesje te leren…