Die daag'lijks met
Mij meegaat, zonder
Ooit kritiek te uiten
In woorden of gebaren,
Is allengs met mij
Vergroeid geraakt,
Elke naad, elk stiksel,
Elke vezel ademt
De mens die ik ben,
Verdriet en geluk
Wonen samen in
Dezelfde zoom,
Niet ik draag de jas,
Maar zij draagt mij…
Ook toen heb je al begrepen
Dat het bitter zuur als zoet
Zelfs de huisman nog bevreemdde.
Kom, kom.
Vier de leegte,
Voor je haar verdriet
En dans met liefdes
Die je al verliet.
Het is een tango op het graf
Van alles wat ooit is geweest.
Een tapdans op de kist
Van liefde plots verweesd.…
hij zich weer op
het eigen verhaal van Steven Watertij
Eén stukje per dag schrijft hij
met een lach en soms
wat verdund met een traan
Hij schrijft zich door ´t leven
zolang als dat mag
Want schrijvers
zij komen en gaan
Steven Steven, schrijf zoals je bent
Steven Steven, eens komt jouw moment
Zijn naam is Steven Watertij
Hij is huisman…
tienmaal op de knieeën als
godsdienstoefening
zijn hoofdberoep was
hoofdverpleegkundige zijn
bijbaan was imker
de biograaf werd
bij zijn biografenis
levend begraven
de exorcist had
de pest aan zijn baan hij deed
slechts geestdodend werk
mijn zeeziekte lijkt
een oceaandepressie
vond de admiraal
de handelaar zei
ik ben koopman ik huisman…
Het misdrijf doet Europa beven;
’t Verraad, alom ten troon verheven,
Voert de oorlogsdonders brullende aan;
Doet duizend duizendtallen sneven,
En hof en stad in vlammen staan;
De huisman moet zijn erf begeven,
En op uitheemse grond schier van gebrek vergaan;
De krijgsknecht wordt in ’t woên gesteven;
De landman, vloekend voortgedreven,
Wordt…
136
Bezig met laden