Alle inzendingen over k

Er zwemt een barst door het huis Niemand die luistert Uit de schaduw groeien schaduwen in het onderwaterlicht dat passerende auto's werpen op de muren rondom het bed In de diepblauwe stilte herhaalt een jongetje lipzacht al wat gezegd is die dag en stopt woord voor woord de gaten in het geluid dat huwelijk heet De vloer golft De…

Geur van verrotting dringt diep en intens door de neusgaten Bomen krachtig in het groen tekenen de eerste verkleuringen Mos en dennennaalden geven met gesloten ogen de indruk van hoogpolig tapijt Het licht van de laagstaande zon wordt verdeeld in diverse stralen van magisch licht Het gekwetter van de vogels is verstomd…

Bestaat er wel een waarheid of voeren we altijd dezelfde strijd tussen datgene wat we voelen en hetgeen we niet bedoelen Is het om die ene leugen dat mensen niet deugen of is het dát wat we niet willen weten maar toch niet kunnen vergeten Zijn het jouw oren die het verschil niet kunnen horen of zijn het de woorden uit míjn mond die…

Een heldere gloed omlijnt zijn gezicht Geaccentueerd worden zijn ogen door zijn lieflijke blik Bemint door ieder ander blijft hij waardig in zijn persoon Keert de rug naar arrogantie met een stralende lach Als een rustige golf bewandelt hij het leven Soms wat schuw laat hij de wereld tot hem komen Behandelt hij een ieder vol liefde en respect…

Eindelijk buiten. Water is water. Riet is riet. Een eend lijkt op een eend. Maar nu begint mijn vader (62) weer. Hij noemt waterhoentjes strijkbouten en vindt dat de maan ondergaat als de zon. -------------------------- Uit: 'Een klok en profiel', 1965.…

het is hard om te weten dat je vrienden je buitensluiten en dat ze over je beginnen te roddelen is dit hard? en datt ze je niet respecteren hoe je bent om te weten dat ze je gebruiken is dit hard?…

Ik laat je los. Ik laat je gaan. Met een brok in mijn keel, en aan elk oog een traan. Een storm in mijn ziel, pijn in mijn geest. En een groot zwart gat. Dat ooit mijn hart was geweest. Een verwarring in mijn hoofd. En steken in mijn gevoel. Een brand die niemand dooft. En de warmte nu zo koel. Alhoewel ik je nu laat gaan. Staat…

De grenzen van de beeldende kunst zijn verlegd: een schoen is een kunstvoorwerp De grenzen van muziek zijn verlegd: schoengekraak is muziek De grenzen van ballet zijn verlegd: lopen is dans De grenzen van poëzie zijn verlegd: de maat in een kinderschoen is een gedicht Bianca - 1½ loopt op haar eerste schoenen door de kamer -…

mijn eigen verdriet, niemand die dat ziet. van buiten ben ik een leuke spontane meid, maar er is niemand die mij begrijpt. mijn hart dat huilt, want van binnen is groot verdriet dat in mij schuilt. ik moet leren vergeven, maar dat doe je niet zo maar even. hoe kan ik iemand vergeven die mij zoveel pijn heeft gedaan, die nu gewoon…

Daar sta je Voor me Naast me Bij me Kom dichterbij Ik wil je houden Vast Stevig Ertussen komen Kan niemand Geen ruimte Voor een ander Hier sta ik Voor je Naast je Bij je Nu Echt samen…

Nee en ja er is altijd meer dan één keus En voor je iets doet (of laat) kun je altijd tot basta tellen. Een ruzie vraagt twee meningen een kus vier lippen een lichaam vijf liter bloed Om regen te maken. een boom een huis, muziek, een droom zijn meerdere elementen vereist En in de sporen van schichtige dieren rond een modderige drinkplaats…

Ik herinner me de plankenvloer die kraakte, de eksters in de tuin de ijsbloemen op het slaapkamerraam dat je zei, in een vorig leven was ik een aquarel, nee een witregel dat het bizongras in de fles zweefde als een zeepaardje dat ik na het tellen tot honderd ging zoeken, de laatste tree miste in het donkere trappenhuis dat de telefoonkaart…

Stap in mijn lichaam en lees mijn gedachten. Raak het maar aan, dat hart dat eeuwig op je zal blijven wachten. Kus mijn lip en voel de tinteling door je gezicht, leg je hoofd op mijn borst en voel het liefdesevenwicht, leg je hoofd op mijn borst en voel hoe het weggaat al je stress, ik kan je niet meer geven dan mijn hart, ik ben ook maar een…

Het leven is wachten op de dood In de tussen tijd moeten we ons vermaken ik geniet van het kijken naar Kunst, naar aantrekkelijke mensen, naar de letters in een boek, naar een zonsondergang, naar de geboorte van een nieuw leven ik geniet van het horen van muziek, van lieve woordjes van m'n geliefde, van het geruis van de zee of het gezang…

Ja liefste Tot mijn lippen bloeden Tot het plafond naar beneden komt Tot de nacht wit wegtrekt Tot de katten in de tuinen krijsen Tot het licht de ramen openschuift Tot er vogels door de kamer vliegen Tot de buren over het balkon klimmen Tot de fietsers op straat stilstaan Tot het wolkendek openbreekt Tot alles blauw is Tot alles rood wordt…

Waarom heb jij mij zo plotseling verlaten? het is nu bij mij zo leeg in al die straten. want elke dag weer denk ik aan jou ik mis je grapjes en je warme lach, ik bleef je altijd trouw. en elke dag weer denk ik aan jou ik mis je zo erg wat heb jij mij aangedaan en elke dag weer denk ik aan jou en als ik dan ga slapen, kijk ik even…

het doet me o zo zeer zeg me, waarom ben jij er niet meer? ik mis die leuke tijden, maar ik ben blij dat je niet hebt hoeven lijden. je bent uit het oog, maar niet uit m'n hart, het was voor mij een nieuwe start om zonder jou opnieuw te beginnen, en mijn problemen alleen te overwinnen jij stond altijd voor mij klaar, en was altijd voor mij…

Het huis van een kennis, die met vakantie is, leeg halen. De schilderijen, meubels, tapijten, kachels, het servies, grammofoonplaten, kleding, spiegels en ander huisgerei fotograferen en op ware grootte afdrukken. De gefotografeerde dingen eventueel met een standaard in de rug - denk aan de meubels - weer op hun oude plaats terugzetten…

lage landen gouden bergen boter tulpen boter trofee droomde dat ik met mijn jetski naar de bank van lening ging achter het loket zat te verbolgen om te rijmen de oude Vondel maar we hebben toch op de Oost op werkelijk overal gevaren desondanks blijven ze jagen op meer en groter wild de captains of industry en blijven…

Gedachten in mijn hoofd laten me niet met rust, Alles gaat terug naar het moment dat jij me kust. Toen stond mijn wereld even stil, Maar ik dacht ook is dit werkelijk wat ik wil? Dat weet ik nu nog steeds niet. En al ga je nu voor goed weg, Luister alsjeblieft nog even naar wat ik tegen je zeg. Iemand zei ooit tegen mij: 'alles gebeurt…

Een stipje uit duizend omzichtig neersuizend als een lastloos uit glasgegoten traan Door 'n bleekblauwe vlaag sereen, doch gestaag vliegt voort een kristal dwar'lend uit sneeuwval zo modest, uit één van tal Mijn hoofd een gitkolk als ik tuur naar die wolk waaruit dat klein donsveer komt waaien Een kern van lazuur achter een hemelvuur…

Elk mens raakt langzaam in verval en stevent op het einde af. Soms zie ik nu mijn eigen graf en de bossen bloemen al. Er blijkt ook uit het gastental dat menig mens toch om me gaf. Of nee! Men betreurt achteraf zo makkelijk een sterfgeval.…

Ik had een huis, een vriendin en een goede baan. Voordat ik het wist, Was ik alles kwijt, dakloos en eenzaam. Ik had honger en niets te eten. Geen water, kon nog geen eens uit mijn lichaam zweten. Het was wennen zonder geld en vrienden. Ik liep de hele dag over straat om warmte en eten te vinden. Op dat moment werd mij bekend waar…

---------------------------- Mijn leven is als het rijden met een oud autootje de nieuwigheid is er wel van af. krassen en butsen, meerdere malen volledig total loss verklaard, uit elkaar gehaald en opgelapt nu is het de kunst om met angst in het hart niet te hard meer door de bocht te gaan maar diep in je hart weet je dat er op een dag toch…

------------------------------------ als ik talent voor schilderen had, zou ik elke dag een naaktportret met parel van je maken als ik kon schrijven schreef ik elke dag een meesterlijk gedicht voor jou als ik gevoel voor maat had zou ik elke dag op je billen trommelen als ik een meesterchef was zou ik je elke dag stoven in een potje…

volmaakt volledig als de sneeuwbal op het donkerrode autodak in de middagzon door de kinderen uren eerder achtergelaten onderweg naar school beweegt het zich op zijn eigen smelten voort -------------------------------- uit: 'Kleur de schaduwen', 2004.…

ik zou zeggen leef het leven... om te beleven dat het leven, levendig is leef, om het levendige , levendig te houden... leef het leven.. omdat het leven prachtig is. ik zou zeggen.. overdenk je bedenkingen... om te bedenken of je bedenkingen je waardig zijn.. overdenk, of je waardigheden te bedenken zijn.. overdenk je bedenkingen.. ook…

gezeur met je ouders wat ze willen is geld kinderen die werken en papa is de held sommige dingen zijn gewoon niet te begrijpen dat kleine kinderen moeten werken en voor de kost moeten slijpen stapelende kinderen boven op één bed het kan gewoon niet meer wachtend tot iemand ons redt.…

ooit was de dolfijn een landdier het wandelde rond en haalde adem onder druk van de weersomstandigheden werd de dolfijn in luttele millennia richting het water gedreven de eens volgroeide poten werden korter en korter tot ze nagenoeg verdwenen wat de dolfijn aan het bestaan op het droge overhield waren de longen evolutionair gezien is dat raar…

reclame Reclames komen en gaan. TV beelden spelen op je in en blijven bestaan. Soms wil je het niet zien of horen. Je kan je kop niet omdraaien of het wordt alweer geboren. Reclame borden in overvloed. Maar de boodschap is bankroet Internet was de uitkomst. Met zoveel boodschap dat je er niet uitkomt Gemak dient de mens. Maar zoveel…